Πρόκειται για ένα σύνδρομο υπέρχρησης, δηλαδή για μια φλεγμονή στον εν λόγω τένοντα από επαναλαμβανόμενους μικροτραυματισμούς. (δημοσιευμένο στο weplayball.gr)
Οι μικροτραυματισμοί αυτοί μπορεί να οφείλονται σε ανατομικές δυσαναλογίες του κάτω άκρου, σε μυικές ανισορροπίες, σε κόπωση, σε λανθασμένη προπόνηση, σε ακατάλληλα υποδήματα, σε ακατάλληλο αγωνιστικό χώρο, ή και στο συνδυασμό των παραπάνω. Γίνεται λοιπόν σαφές, ότι χρειάζεται αφενός σωστή αξιολόγηση του περιστατικού ώστε να εντοπιστεί ο παράγοντας που δημιουργεί τη φλεγμονή, και αφετέρου κατάλληλη αποκατάσταση για να αποφύγουμε τον κίνδυνο της υποτροπής.
Τα κλινικά σημεία που παρατηρούμε είναι τα εξής:
• Πόνος κατά τη βάδιση, κατά την επαναλαμβανόμενη άσκηση, κατά την ψηλάφηση, κατά την διάταση, καθώς και κατά την εφαρμογή αντίστασης στον προσβεβλημένο μυ.
• Οίδημα (πρήξιμο).
• Ερυθρότητα.
• Τοπική αύξηση της θερμοκρασίας.
• Ανισορροπίες στο μήκος και τη δύναμη των μυών (γαστροκνήμιος- υποκνημίδιος).
• Μη φυσιολογική θέση του άκρου ποδός.
• Σε μερικές περιπτώσεις θα εντοπιστούν ευαίσθητα οζίδια (trigger points) στην περιοχή καθώς και κρηγμός κατά την κίνηση της ποδοκνημικής άρθρωσης.
Κατά την οξεία φάση της φλεγμονής (τις πρώτες 2-3 μέρες) ακολουθούμε τους γενικούς κανόνες όπως και σε άλλες περιπτώσεις τραυματισμών. Δηλαδή Κρυοθεραπεία, Ανάπαυση, Περίδεση, και Ανάρροπη θέση (μνημονικός κανόνας του ΚΑΠΑ). Ο τρόπος που θα αντιμετωπιστεί η τενοντίτιδα τις πρώτες 48 ώρες, θα καθορίσει σημαντικά την πορεία αποκατάστασης της αθλήτριας.
Με την άμεση εφαρμογή ψυχρού στην περιοχή, πετυχαίνουμε αναλγησία, μείωση της φλεγμονής, μείωση του οιδήματος, και μείωση του μυικού σπασμού. Ειδικότερα, σε αυτή τη φάση η εφαρμογή ψυχρού μπορεί να γίνεται κάθε 2 ώρες για 10 λεπτά κάθε φορά.
Υπάρχουν διάφοροι μέθοδοι κρυοθεραπείας :
• H παγομάλαξη. Εφαρμόζεται συνήθως από την ίδια την αθλήτρια κάνοντας εντριβές στην τραυματισμένη περιοχή με ένα κομμάτι πάγου.Τα ψυχρά επιθέματα. Μπορεί να είναι παγάκια σε πλαστική σακούλα, υφασμάτινες παγοκύστες, ή επιθέματα που περιέχουν ειδικά gel. Τα τελευταία όμως, επειδή μπορεί να έχουν θερμοκρασία αρκετά χαμηλότερη του πάγου, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται με προσοχή για την αποφυγή βλάβης (π.χ. έγκαυμα). Γι' αυτό λοιπόν χρησιμοποιούνται πάντα με την παρεμβολή μιας πετσέτας.
• Τα ψυκτικά υγρά. Ο ψεκασμός με ψυκτικό sprey, επιφέρει ραγδαία ψύξη λόγω της ταχείας εξάτμισης του ψυκτικού υγρού. Η διάρκεια του ψεκασμού δεν ξεπερνάει το ένα λεπτό και γίνεται από απόσταση όχι μικρότερη των 20 cm περίπου, γιατί μπορεί να προκαλέσει έγκαυμα.
• Το δινόλουτρο με κρύο νερό.Η διάρκεια της θεραπευτικής εφαρμογής εξαρτάται από τη θερμοκρασία του νερού. Για παράδειγμα όταν αυτή κυμαίνεται στους 10-12 βαθμούς Κελσίου, η διάρκεια εφαρμογής είναι 20 λεπτά.
Αξίζει να τονίσουμε ότι η αναλγητική δράση της κρυοθεραπείας θα καταστεί καταστροφική αν συνδυαστεί με τη συνέχιση της αθλητικής δραστηριότητας. Η πρόσκαιρη αναισθησία στον πόνο, στερεί από την αθλήτρια τον προστατευτικό ρόλο του πόνου.
Γνωρίζουμε οι περισσότεροι ότι η ανάπαυση στο οξύ στάδιο της τενοντίτιδας επιβάλλεται. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνουμε να μη διαταράξουμε τις φυσιολογικές διεργασίες του οργανισμού, που έχει ξεκινήσει για την επούλωση του τραυματισμένου Αχιλλείου. Συστήνουμε λοιπόν στην αθλήτρια αποχή από τις προπονήσεις σε αυτό το στάδιο.
Η περίδεση της περιοχής είναι σπουδαίας σημασίας. Θα ακινητοποιήσει την ποδοκνημική, με συνέπεια να προστατέψει τόσο τον ίδιο τον Αχίλλειο, όσο και άλλους γειτονικούς τένοντες ή θυλακοσυνδεσμικά στοιχεία. Βοηθάει επίσης σημαντικά στη μείωση του πόνου.
Με τον όρο ανάρροπη θέση εννοούμε την τοποθέτηση του τραυματισμένου μέλους σε επίπεδο ψηλότερο από αυτό της καρδιάς. Αντιμετωπίζουμε έτσι αποτελεσματικά το οίδημα, αφού με τη βοήθεια βαρύτητας αλλά και πιεστικής περίδεσης ωθούμε το αίμα και το εξωκυττάριο υγρό στο κεντρικό κυκλοφορικό σύστημα. Συμβουλεύουμε την τραυματισμένη αθλήτρια να χρησιμοποιεί κατά τη διάρκεια του ύπνου της ένα μαξιλάρι κάτω από την πτέρνα, ώστε να έχει το πάσχον μέλος σε ανάρροπη θέση.
Κατά την υποξεία και χρόνια φάση της τενοντίτιδας επαναξιολογείται το μέλος, και ο φυσικοθεραπευτής σχεδιάζει ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα θεραπείας για να επιστρέψει η αθλήτρια έτοιμη στις αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας της. Παρακάτω παρουσιάζεται συνοπτικά ένα πλάνο θεραπείας:
1. Εναλλασόμενη εφαρμογή ψυχρού και θερμού δινόλουτρου (πάνω από 45 βαθμούς Κελσίου) με χρονική αντιστοιχία 1-3 λεπτά, που μπορεί να συνδυαστεί με κίνηση της ποδοκνημικής. Πάντα η εφαρμογή ξεκινάει και τελειώνει με ψυχρό νερό.
2. Ηλεκτροθεραπεία (αναλγητικά ρεύματα TENS, ηλεκτρικός μυικός ερεθισμός, υπέρηχοι, Laser) στο γαστροκνήμιο και υποκνημίδιο μυ, μαζί με την κοινή κατάφυση τους τον Αχίλλειο τένοντα.
3. Μάλαξη των εμπλεκόμενων μυικών ομάδων. Προτιμάμε την εγκάρσια μάλαξη και τις ανατρίψεις στο σημείο του τένοντα που έχει εντοπιστεί το πρόβλημα.
4. Μυική ενδυνάμωση των παραπάνω μυών, και των ανταγωνιστών τους (π.χ. πρόσθιος κνημιαίος) προοδευτικά αυξανόμενης έντασης και διάρκειας. Ξεκινάμε τις πρώτες μέρες με ισομετρικές και αργότερα προχωρούμε σε ισοτονικές ασκήσεις κλειστής και ανοιχτής αλυσίδας.
5. Διάταση των βραχυμένων μυών (γαστροκνημίου-υποκνημίδιου). Στον αθλητισμό επιλέγεται συνήθως η P.N.F. διάταση (κράτα-χαλάρωσε-διάταση) με ιδιαίτερα ικανοποιητικά αποτελέσματα. Επιπλέον διδάσκουμε στην αθλήτρια αυτοδιατάσεις που θα τις εκτελεί μόνη της πριν και μετά από κάθε αθλητική δραστηριότητα.
Προσέχουμε η διάταση να γίνεται πάντα μέχρι τα όρια του πόνου.
6. Εφαρμογή ψυχρού στους διατεταμένους μύες. Μπορούμε να εφαρμόσουμε ένα ψυχρό επίθεμα τυλιγμένο με μία πετσέτα για 10 λεπτά περίπου.
7. Επανεκπαίδευση ιδιοδεκτικότητας με διάφορες ασκήσεις ισορροπίας. Οι ασκήσεις ισορροπίας εκτελούνται από την πρώτη κιόλας συνεδρία και συνεχίζονται μέχρι την τελευταία με σταδιακά αυξανόμενη δυσκολία. Στο στάδιο αυτό καλό είναι να δίνεται ιδιαίτερη έμφαση αφού θα βοηθήσει στην πρόληψη επανατραυματισμού του μέλους.
8. Τέλος επιδιώκουμε να διορθώσουμε τυχόν ανωμαλίες της φυσιολογικής θέσης του ποδιού με κατάλληλα ορθοτικά μέσα αν κριθεί αναγκαίο.
Άξια αναφοράς είναι και η πρόληψη:
• Καλή προθέρμανση.
• Διατάσεις πριν και μετά την άσκηση.
• Taping ποδοκνημικής άρθρωσης.
• Ανάπαυση μετά από έντονη άσκηση ή ενόχληση στον Αχίλλειο τένοντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου