Ωλένια νευρίτιδα και φυσικοθεραπεία

Αρκετοί από εμάς έχουμε νιώσει στιγμιαία, την αίσθηση του ρεύματος όταν χτυπάμε στον αγκώνα. Εκείνη τη στιγμή ερεθίζεται το ωλένιο νεύρο από την άμεση πλήξη. Η ωλένια νευρίτιδα, είναι μία φλεγμονή που προκαλείται στο ωλένιο νεύρο, όταν αυτό συμπιεστεί ή ερεθιστεί, στην άρθρωση του αγκώνα. Το ωλένιο νεύρο, είναι ένα από τα τρία βασικά νεύρα (μαζί με το μέσο και κερκιδικό νεύρο), που νευρώνουν την άκρα χείρα. 

Διέρχεται από την αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, και καταλήγει στο χέρι. Στη διαδρομή του, μπορεί να συμπιεστεί σε πολλά σημεία όπως για παράδειγμα, κάτω από την κλείδα ή στην πηχαιοκαρπική άρθρωση (κανάλι Guyon). Το συνηθέστερο όμως σημείο συμπίεσης, εντοπίζεται στον έσω επικόνδυλο, εσωτερικά του αγκώνα.  

Η διάγνωση γίνεται εργαστηριακά, μέσω του ηλεκτρονευρογραφήματος και ηλεκτρομυογραφήματος του άνω άκρου. Απεικονιστικές εξετάσεις (π.χ. ακτινογραφία ή μαγνητική) συνήθως χρειάζονται, αν έχει υπάρξει τραυματισμός στον αγκώνα ή υποψία ανατομικής δυσμορφίας που πιέζει το νεύρο. Το ωλένιο νεύρο, δίνει αισθητικότητα στο μικρό δάχτυλο και στο μισό μέρος του παράμεσου. Ελέγχει επίσης, τους περισσότερους μύες στο χέρι λεπτής κινητικότητας, καθώς και μερικούς από τους μεγαλύτερους μυς του αντιβραχίου, που μας βοηθούν να κάνουμε λαβή γροθιάς. 

Πρόκειται για ένα νεύρο, ιδιαίτερα εκτεθειμένο στην πίεση γύρω από τον αγκώνα, γιατί διέρχεται μέσα από ένα σωλήνα με λιγοστά μαλακά μόρια να το προφυλάσσουν. Η πίεση και φλεγμονή του ωλενίου νεύρου μπορεί να προκληθεί από διάφορους παράγοντες. Για παράδειγμα, από άμεση πλήξη, από οστεόφυτα, από συλλογή υγρών, από παρατεταμένη κάμψη αγκώνα (π.χ. στον ύπνο, όπου αρκετοί ξυπνούν με μουδιασμένα δάκτυλα) ή σε επαναλαμβανόμενες κάμψεις αγκώνα, όπου ολισθαίνει το νεύρο στον έσω επικόνδυλο, λόγω καθημερινών δραστηριοτήτων (σύνδρομο υπέρχρησης), καθώς και από παλιούς τραυματισμούς (π.χ. κατάγματα, εξαρθρήματα). 

Σε προχωρημένες καταστάσεις ωλένιας νευρίτιδας, εκτός από πόνο ή μούδιασμα, έχουμε αδυναμία συγκράτησης αντικειμένων λόγω μυϊκής ατροφίας. Αυτές οι καταστάσεις, οδηγούνται στον ορθοπαιδικό, ο οποίος μαζί με τον ασθενή, θα εξετάσει την περίπτωση της χειρουργικής αποσυμπίεσης του νεύρου. Πριν φτάσει όμως ο ασθενής στο χειρουργείο, η ωλένια νευρίτιδα αντιμετωπίζεται συντηρητικά. 

Συνδυαστικά με τη φαρμακευτική αγωγή του γιατρού (μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη), η φυσικοθεραπεία θα βοηθήσει σημαντικά στην αντιμετώπιση της φλεγμονής. Συνοπτικά, ένα πλάνο φυσικοθεραπείας περιλαμβάνει, τα φυσικά μέσα (ηλεκτροθεραπεία – ιοντοφόρεση, υπέρηχος – φωνοφόρεση), τη θεραπευτική μάλαξη, τις ειδικές τεχνικές κινητοποίησης τεχνικές manual therapy, την ενδυνάμωση ατροφικών μυών, τις διατατικές ασκήσεις, την κρυοθεραπεία, καθώς και τις διάφορες τεχνικές περίδεσης (taping).

Διαβάστε περισσότερα...

Ο ρόλος της φυσικοθεραπείας στη νόσο Covid-19

Η πανδημία του νέου κορονοϊού, έχει επιφέρει μεγάλες αλλαγές στον τρόπο ζωής μας. Χρειάστηκε ορθώς, να μείνουμε αρκετό καιρό μέσα στα σπίτια μας (lockdown), στην προσπάθειά μας να περιορίσουμε τη διασπορά του ιού. Ήταν μια επιτακτική ανάγκη, που όμως είχε ως συνέπεια, τη μείωση της φυσικής κατάστασης, ιδιαίτερα σε ηλικιωμένα άτομα, είτε νόσησαν είτε όχι, καθώς και την εμφάνιση προβλημάτων ψυχικής υγείας (π.χ. κατάθλιψης). Βεβαίως εκείνοι που νόσησαν, είχαν να αντιμετωπίσουν και τα αναπνευστικά προβλήματα, που είναι το κύριο σύμπτωμα της νόσου. 

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Π.Ο.Υ.), ο κορονοϊός προκαλεί στους περισσότερους ασθενείς (85%), λοίμωξη του αναπνευστικού, η οποία μπορεί να επιμείνει μέχρι και έξι εβδομάδες, αν πρόκειται για τη μέτρια βαρύτητα της νόσου. Ωστόσο, οι ασθενείς που πέρασαν τη νόσο στη βαρύτερη μορφή, μπορεί να χρειαστούν μήνες, μέχρι την πλήρη αποκατάστασή τους. Μέσα σε αυτό το μεγάλο χρονικό διάστημα απραξίας, οι ασθενείς χάνουν την αντοχή τους, τη μυϊκή τους δύναμη, την ιδιοδεκτικότητά τους, την ευλυγισία τους, και την καλή τους ψυχολογική κατάσταση. 

Ο ρόλος της φυσικοθεραπείας είναι κομβικής σημασίας, για τους ανθρώπους που νόσησαν από Covid-19, καθώς μπορεί να τους βοηθήσει τόσο στα μυοσκελετικά προβλήματα λόγω της μακροχρόνιας ακινησίας, όσο και στα αναπνευστικά προβλήματα. Προφανώς η φυσικοθεραπεία, δε λειτουργεί ως μονοθεραπεία, αλλά συνδυαστικά με τις άλλες θεραπείες. Ο φυσικοθεραπευτής αφού αξιολογήσει το κάθε περιστατικό, καλείται να βοηθήσει τον ασθενή, πάντα σε επικοινωνία με το θεράποντα ιατρό, και την υπόλοιπη διεπιστημονική ομάδα, σχεδιάζοντας ένα εξατομικευμένο πλάνο θεραπείας. 

Για τη βελτίωση της μυϊκής δύναμης, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ο ηλεκτρικός μυϊκός ερεθισμός (EMS), και οι ασκήσεις αντίστασης. Παράλληλα, για τη βελτίωση της αερόβιας ικανότητας (αντοχής), μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το στατικό ποδήλατο ή το δαπεδοεργόμετρο. Το πρόγραμμα βελτίωσης δύναμης και αντοχής, πλαισιώνεται από ασκήσεις ισορροπίας για βελτίωση της ιδιοδεκτικότητας. Αξίζει να τονίσουμε, ότι εκτός από το πρόγραμμα θεραπείας, είναι σημαντικό κάθε ασθενής να εκτελεί συγκεκριμένο ασκησιολόγιο μόνος του στο σπίτι, που έχει διδαχθεί από το φυσικοθεραπευτή. 

Επιπροσθέτως, η αναπνευστική φυσικοθεραπεία, θα βοηθήσει το επιβαρυμένο αναπνευστικό σύστημα του ασθενή. Είτε με τα χέρια του θεραπευτή, είτε με τις διάφορες αναπνευστικές συσκευές, βοηθάμε κυρίως στην εκπαίδευση διαφραγματικής ή θωρακικής αναπνοής, στη διδασκαλία θέσεων χαλάρωσης του ασθενή (σε περιπτώσεις δύσπνοιας), στην ενδυνάμωση των αναπνευστικών μυών, στον καθαρισμό του τραχειοβρογχικού δέντρου από τα πτύελα, καθώς και στη βελτίωση της έκπτυξης του θώρακα. 

Τελικά η φυσικοθεραπεία, δε θα αντιμετωπίσει μόνο τις μυοσκελετικές επιπλοκές, αλλά θα παρέμβει αποτελεσματικά στα αναπνευστικά προβλήματα, που άφησε στο πέρασμά της η νόσος. 

Συμπερασματικά λοιπόν, η φυσικοθεραπευτική παρέμβαση σε ασθενείς που πέρασαν Covid-19, αποτελεί μια πολυσύνθετη διαδικασία, η οποία συνεχίζεται μετά την έξοδο από το νοσοκομείο, και ολοκληρώνεται, με τις κατάλληλες θεραπευτικές τεχνικές, για την πλήρη αποκατάστασή του.

Διαβάστε περισσότερα...