Ευχές για το νέο έτος 2021!!!

Διαβάστε περισσότερα...

ΕΨΙΛΟΝ TV Aνάδειξέ το (ΒΙΒΛΙΟ Φυσικοθεραπεία και Ψυχική Υγεία)

Διαβάστε περισσότερα...

Aυχενική ριζίτιδα και φυσικοθεραπεία

Αυχενική ριζίτιδα, είναι η φλεγμονή που δημιουργείται στις ρίζες των νεύρων, που εξέρχονται από τα μεσοσπονδύλια διαστήματα της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Αυτή η φλεγμονή προκαλείται από συμπίεση ενός νεύρου στη σπονδυλική στήλη, και μπορεί να συμβεί με αλλαγές στις περιβάλλοντες δομές (π.χ. οστά, χόνδρος, δίσκοι) ή εξαιτίας ενός τραυματισμού. 

Η κλινική εικόνα του ασθενή με αυχενική ριζίτιδα, ποικίλλει από άτομο σε άτομο, οπότε τα συμπτώματα μπορεί να είναι από ελαφριά έως πολύ βαριά. Κυρίως έχουμε εμφάνιση, πόνου, μουδιάσματος, αίσθηση καψίματος, αίσθηση μυρμηγκιάσματος, ή μυϊκής αδυναμίας στην περιοχή του αυχένα και του άνω άκρου.

Στατιστικά, οι ηλικίες που ταλαιπωρούνται συχνότερα από το εν λόγω πρόβλημα, είναι μεταξύ 30-50 ετών. Επίσης, παθήσεις όπως, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, και η παχυσαρκία μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο ριζίτιδας. Άλλοι προδιαθεσικοί παράγοντες είναι η κακή στάση του σώματος (πχ σε καθιστικά επαγγέλματα), οι ανατομικές δυσμορφίες, τα σύνδρομα υπέρχρησης, η εγκυμοσύνη, και το οικογενειακό ιστορικό. 

Διαγνωστικά, ο γιατρός ύστερα από την κλινική εξέταση θα μελετήσει τις ακτινογραφίες, τις μαγνητικές ή τις αξονικές της περιοχής για να οδηγηθεί στην ακριβή διάγνωση. Στην οξεία φάση της αυχενικής ριζίτιδας, θα χρειαστεί ανάπαυση, αντιφλεγμονώδη φαρμακευτική αγωγή, και χρήση αυχενικού κολάρου. Στην υποξεία και χρόνια φάση, τα φάρμακα σε συνδυασμό με τη φυσικοθεραπεία, θα βοηθήσουν τον ασθενή να ξεπεράσει το πρόβλημά του. Ένα ενδεικτικό πλάνο φυσικοθεραπείας, περιλαμβάνει φυσικά μέσα (π.χ. ηλεκτροθεραπεία, θερμοθεραπεία), κινησιοθεραπεία, ειδικές τεχνικές κινητοποίησης, θεραπευτική μάλαξη, τεχνικές περίδεσης, και εργονομική εκπαίδευση του ατόμου για την καθημερινότητά του. 

Τελικά οι περισσότεροι ασθενείς με αυχενική ριζίτιδα, μετά την κατάλληλη συντηρητική θεραπεία θα καταφέρουν να αντιμετωπίσουν πλήρως τα δυσάρεστα συμπτώματα και να επανέλθουν στις καθημερινές τους δραστηριότητες. Ωστόσο, σε μερικές περιπτώσεις που αποτύχει η συντηρητική θεραπεία, τότε εξετάζεται με τον ορθοπαιδικό, η περίπτωση της χειρουργικής αντιμετώπισης.

Διαβάστε περισσότερα...

Σεμινάριο IASTM στην Αθήνα 5-6/12/2020

Η τεχνική Rockford Kinesiology IASTM, είναι μια προηγμένη μορφή κινητοποίησης μαλακών μορίων, που χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση και ανακούφιση των συμπτωμάτων του ουλώδους ιστού, των συμφύσεων, καθώς και για τη βελτίωση της λειτουργίας του συνδετικού ιστού. Κατά τη διάρκεια αυτού του πρακτικού εργαστηρίου 16 ωρών, θα αποκτήσετε γνώσεις των μηχανικών αρχών της κινητοποίησης μαλακών ιστών, της τοπικής φλεγμονώδους απόκρισης, και της επούλωσης ιστών. 

Επιπλέον, θα εφαρμόσετε συνδυαστικές θεραπευτικές τεχνικές (IASTM, cupping, flossing), για να εξασφαλίσετε τον ταχύτερο δυνατό χρόνο επούλωσης του ασθενή σας. Το Rockford Kinesiology IASTM Mobilization Concept, περιλαμβάνει πλήρεις τεχνικές κινητοποίησης μαλακών ιστών με ειδικό εξοπλισμό, τεχνικές Cupping & Flossing, Proprioceptive pergerakan, μεθόδους κινησιοθεραπείας, Clinical Stretching & Breathing, με αποτέλεσμα την ολοκληρωμένη λειτουργική αποκατάσταση των ασθενών. 

Σε αυτό το σεμινάριο που βασίζεται στη μελέτη κλινικής περίπτωσης, θα παρέχονται όλα τα αναγκαία εργαλεία για το workshop. Η μετάφραση θα είναι διαθέσιμη κατά τη διάρκεια του σεμιναρίου. Ακαδημαϊκοί συντονιστές: Μπογκντάν Γκόγκα, Χρήστος Ν. Πουλής 

Μέγιστος αριθμός συμμετεχόντων 10 άτομα 

Διάρκεια: 16 ώρες 

Hμερ/νία: 5-6/12/2020

Κόστος σεμιναρίου 200 ευρώ • Μπλουζάκι Rockford kinesiology •Πιστοποίηση •Εγχειρίδιο 

Κόστος σεμιναρίου 500 ευρώ / σεμινάριο & IASTM Rockford Kinesiology Tools • (5 υψηλής ποιότητας inox εργαλεία, 4 κινησιολογικές βεντούζες, 2 κινησιολογικές ταινίες) •Εγχειρίδιο • Εξειδικευμένη κρέμα για IASTM • Μπλουζάκι Rockford Kinesiology •Πιστοποίηση 

Για περισσότερες πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής καλέστε:

Κιν. 6947 00 44 35 Παναγιωτόπουλος Ιωάννης 

 ή στείλτε Email: ipanagiot@yahoo.com

Διαβάστε περισσότερα...

Ωλένια νευρίτιδα και φυσικοθεραπεία

Αρκετοί από εμάς έχουμε νιώσει στιγμιαία, την αίσθηση του ρεύματος όταν χτυπάμε στον αγκώνα. Εκείνη τη στιγμή ερεθίζεται το ωλένιο νεύρο από την άμεση πλήξη. Η ωλένια νευρίτιδα, είναι μία φλεγμονή που προκαλείται στο ωλένιο νεύρο, όταν αυτό συμπιεστεί ή ερεθιστεί, στην άρθρωση του αγκώνα. Το ωλένιο νεύρο, είναι ένα από τα τρία βασικά νεύρα (μαζί με το μέσο και κερκιδικό νεύρο), που νευρώνουν την άκρα χείρα. 

Διέρχεται από την αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, και καταλήγει στο χέρι. Στη διαδρομή του, μπορεί να συμπιεστεί σε πολλά σημεία όπως για παράδειγμα, κάτω από την κλείδα ή στην πηχαιοκαρπική άρθρωση (κανάλι Guyon). Το συνηθέστερο όμως σημείο συμπίεσης, εντοπίζεται στον έσω επικόνδυλο, εσωτερικά του αγκώνα.  

Η διάγνωση γίνεται εργαστηριακά, μέσω του ηλεκτρονευρογραφήματος και ηλεκτρομυογραφήματος του άνω άκρου. Απεικονιστικές εξετάσεις (π.χ. ακτινογραφία ή μαγνητική) συνήθως χρειάζονται, αν έχει υπάρξει τραυματισμός στον αγκώνα ή υποψία ανατομικής δυσμορφίας που πιέζει το νεύρο. Το ωλένιο νεύρο, δίνει αισθητικότητα στο μικρό δάχτυλο και στο μισό μέρος του παράμεσου. Ελέγχει επίσης, τους περισσότερους μύες στο χέρι λεπτής κινητικότητας, καθώς και μερικούς από τους μεγαλύτερους μυς του αντιβραχίου, που μας βοηθούν να κάνουμε λαβή γροθιάς. 

Πρόκειται για ένα νεύρο, ιδιαίτερα εκτεθειμένο στην πίεση γύρω από τον αγκώνα, γιατί διέρχεται μέσα από ένα σωλήνα με λιγοστά μαλακά μόρια να το προφυλάσσουν. Η πίεση και φλεγμονή του ωλενίου νεύρου μπορεί να προκληθεί από διάφορους παράγοντες. Για παράδειγμα, από άμεση πλήξη, από οστεόφυτα, από συλλογή υγρών, από παρατεταμένη κάμψη αγκώνα (π.χ. στον ύπνο, όπου αρκετοί ξυπνούν με μουδιασμένα δάκτυλα) ή σε επαναλαμβανόμενες κάμψεις αγκώνα, όπου ολισθαίνει το νεύρο στον έσω επικόνδυλο, λόγω καθημερινών δραστηριοτήτων (σύνδρομο υπέρχρησης), καθώς και από παλιούς τραυματισμούς (π.χ. κατάγματα, εξαρθρήματα). 

Σε προχωρημένες καταστάσεις ωλένιας νευρίτιδας, εκτός από πόνο ή μούδιασμα, έχουμε αδυναμία συγκράτησης αντικειμένων λόγω μυϊκής ατροφίας. Αυτές οι καταστάσεις, οδηγούνται στον ορθοπαιδικό, ο οποίος μαζί με τον ασθενή, θα εξετάσει την περίπτωση της χειρουργικής αποσυμπίεσης του νεύρου. Πριν φτάσει όμως ο ασθενής στο χειρουργείο, η ωλένια νευρίτιδα αντιμετωπίζεται συντηρητικά. 

Συνδυαστικά με τη φαρμακευτική αγωγή του γιατρού (μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη), η φυσικοθεραπεία θα βοηθήσει σημαντικά στην αντιμετώπιση της φλεγμονής. Συνοπτικά, ένα πλάνο φυσικοθεραπείας περιλαμβάνει, τα φυσικά μέσα (ηλεκτροθεραπεία – ιοντοφόρεση, υπέρηχος – φωνοφόρεση), τη θεραπευτική μάλαξη, τις ειδικές τεχνικές κινητοποίησης τεχνικές manual therapy, την ενδυνάμωση ατροφικών μυών, τις διατατικές ασκήσεις, την κρυοθεραπεία, καθώς και τις διάφορες τεχνικές περίδεσης (taping).

Διαβάστε περισσότερα...

Ο ρόλος της φυσικοθεραπείας στη νόσο Covid-19

Η πανδημία του νέου κορονοϊού, έχει επιφέρει μεγάλες αλλαγές στον τρόπο ζωής μας. Χρειάστηκε ορθώς, να μείνουμε αρκετό καιρό μέσα στα σπίτια μας (lockdown), στην προσπάθειά μας να περιορίσουμε τη διασπορά του ιού. Ήταν μια επιτακτική ανάγκη, που όμως είχε ως συνέπεια, τη μείωση της φυσικής κατάστασης, ιδιαίτερα σε ηλικιωμένα άτομα, είτε νόσησαν είτε όχι, καθώς και την εμφάνιση προβλημάτων ψυχικής υγείας (π.χ. κατάθλιψης). Βεβαίως εκείνοι που νόσησαν, είχαν να αντιμετωπίσουν και τα αναπνευστικά προβλήματα, που είναι το κύριο σύμπτωμα της νόσου. 

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Π.Ο.Υ.), ο κορονοϊός προκαλεί στους περισσότερους ασθενείς (85%), λοίμωξη του αναπνευστικού, η οποία μπορεί να επιμείνει μέχρι και έξι εβδομάδες, αν πρόκειται για τη μέτρια βαρύτητα της νόσου. Ωστόσο, οι ασθενείς που πέρασαν τη νόσο στη βαρύτερη μορφή, μπορεί να χρειαστούν μήνες, μέχρι την πλήρη αποκατάστασή τους. Μέσα σε αυτό το μεγάλο χρονικό διάστημα απραξίας, οι ασθενείς χάνουν την αντοχή τους, τη μυϊκή τους δύναμη, την ιδιοδεκτικότητά τους, την ευλυγισία τους, και την καλή τους ψυχολογική κατάσταση. 

Ο ρόλος της φυσικοθεραπείας είναι κομβικής σημασίας, για τους ανθρώπους που νόσησαν από Covid-19, καθώς μπορεί να τους βοηθήσει τόσο στα μυοσκελετικά προβλήματα λόγω της μακροχρόνιας ακινησίας, όσο και στα αναπνευστικά προβλήματα. Προφανώς η φυσικοθεραπεία, δε λειτουργεί ως μονοθεραπεία, αλλά συνδυαστικά με τις άλλες θεραπείες. Ο φυσικοθεραπευτής αφού αξιολογήσει το κάθε περιστατικό, καλείται να βοηθήσει τον ασθενή, πάντα σε επικοινωνία με το θεράποντα ιατρό, και την υπόλοιπη διεπιστημονική ομάδα, σχεδιάζοντας ένα εξατομικευμένο πλάνο θεραπείας. 

Για τη βελτίωση της μυϊκής δύναμης, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ο ηλεκτρικός μυϊκός ερεθισμός (EMS), και οι ασκήσεις αντίστασης. Παράλληλα, για τη βελτίωση της αερόβιας ικανότητας (αντοχής), μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το στατικό ποδήλατο ή το δαπεδοεργόμετρο. Το πρόγραμμα βελτίωσης δύναμης και αντοχής, πλαισιώνεται από ασκήσεις ισορροπίας για βελτίωση της ιδιοδεκτικότητας. Αξίζει να τονίσουμε, ότι εκτός από το πρόγραμμα θεραπείας, είναι σημαντικό κάθε ασθενής να εκτελεί συγκεκριμένο ασκησιολόγιο μόνος του στο σπίτι, που έχει διδαχθεί από το φυσικοθεραπευτή. 

Επιπροσθέτως, η αναπνευστική φυσικοθεραπεία, θα βοηθήσει το επιβαρυμένο αναπνευστικό σύστημα του ασθενή. Είτε με τα χέρια του θεραπευτή, είτε με τις διάφορες αναπνευστικές συσκευές, βοηθάμε κυρίως στην εκπαίδευση διαφραγματικής ή θωρακικής αναπνοής, στη διδασκαλία θέσεων χαλάρωσης του ασθενή (σε περιπτώσεις δύσπνοιας), στην ενδυνάμωση των αναπνευστικών μυών, στον καθαρισμό του τραχειοβρογχικού δέντρου από τα πτύελα, καθώς και στη βελτίωση της έκπτυξης του θώρακα. 

Τελικά η φυσικοθεραπεία, δε θα αντιμετωπίσει μόνο τις μυοσκελετικές επιπλοκές, αλλά θα παρέμβει αποτελεσματικά στα αναπνευστικά προβλήματα, που άφησε στο πέρασμά της η νόσος. 

Συμπερασματικά λοιπόν, η φυσικοθεραπευτική παρέμβαση σε ασθενείς που πέρασαν Covid-19, αποτελεί μια πολυσύνθετη διαδικασία, η οποία συνεχίζεται μετά την έξοδο από το νοσοκομείο, και ολοκληρώνεται, με τις κατάλληλες θεραπευτικές τεχνικές, για την πλήρη αποκατάστασή του.

Διαβάστε περισσότερα...

Μέθοδος Bobath

Η μέθοδος Bobath, είναι μια νευροεξελιγκτική μέθοδος αντιμετώπισης, που απευθύνεται τόσο στα παιδιά και βρέφη, όσο και στους ενήλικες, με βλάβη στο κεντρικό νευρικό σύστημα (Κ.Ν.Σ.). Η τεχνική δίνει ερεθίσματα, ώστε να προάγει τη φυσιολογική κινητική αντίδραση, και ταυτόχρονα προσπαθεί να μειώσει τις παθολογικές κινήσεις, καθώς οι τελευταίες, μακροπρόθεσμα μπορούν να μειώσουν τη λειτουργικότητα του ατόμου, επηρεάζοντας βεβαίως, άμεσα την ψυχολογία του.

Το 1943, η φυσικοθεραπεύτρια Berta Bobath και ο σύζυγός της Karel, ψυχίατρος, ανέπτυξαν την τεχνική βάσει της κλινικής τους εμπειρίας. Η συγκεκριμένη τεχνική, αποτελεί μια από τις πιο διαδεδομένες μορφές θεραπείας νευρολογικών παθήσεων, και βασίζεται στη γνώση του κινητικού ελέγχου, της κινητικής εκμάθησης, καθώς και της πλαστικότητας του μυϊκού και του νευρικού ιστού. Θεωρεί βασικά κέντρα ισορροπίας την ωμική ζώνη, και τη λεκάνη. Αργότερα, το 1970, η Dr. Elisabeth Kong και η Mary Quinto, παιδονευρολόγος και φυσιοθεραπεύτρια αντίστοιχα, προσάρμοσαν την τεχνική Bobath, σε νεογνά και βρέφη, τονίζοντας έτσι τη σημασία της πρώιμης παρέμβασης. 

Κύριος στόχος της θεραπευτικής μεθόδου, είναι να ενεργεί το άτομο με αποτελεσματικές αυτοματοποιημένες κινήσεις κατά τις δραστηριότητες του. Επίσης, βασικός στόχος είναι η μείωση της επίδρασης του μη φυσιολογικού μυϊκού τόνου (υποτονία- υπερτονία – σπαστικότητα), ώστε μακροπρόθεσμα να έρθει η αποκατάσταση της λειτουργικότητάς του. Η μέθοδος με χρήση των κατάλληλων τεχνικών (π.χ. παλαμισμός, μεταφορές βάρους, χρήση αισθητικών ερεθισμάτων, τεχνικές αναχαίτησης, διδασκαλία τεχνικών για την καθημερινότητα) βοηθά στην: - Ομαλοποίηση του μυϊκού τόνου - Βελτίωση στατικού ελέγχου - Βελτίωση ισορροπίας - Βελτίωση ενεργητικής και παθητικής κίνησης - Αναχαίτιση λανθασμένου προτύπου και ευθυγράμμιση του κορμού - Διευκόλυνση στάσης του σώματος - Επανεκπαίδευση φυσιολογικών κινήσεων του κορμού, των χεριών και των ποδιών. - Βελτίωση της ψυχικής υγείας, λόγω βελτίωσης της ποιότητας ζωής.

Για να πραγματοποιηθεί λοιπόν η φυσιολογική κίνηση, βασική προϋπόθεση αποτελεί η ομαλοποίηση του μυϊκού τόνου. Μόλις ο μυϊκός τόνος γίνει φυσιολογικός, ο θεραπευτής πραγματοποιεί ασκήσεις που αφορούν τη λειτουργικότητα του ατόμου, την επικοινωνία του, καθώς και βασικών αναγκών όπως η σίτιση (π.χ. ασκήσεις με χρήση κουταλιού). Ο θεραπευτής εντέλει, θα διδάξει στον ασθενή, με ποιό τρόπο θα ενσωματώσει στην καθημερινότητά του, όλα αυτά που έχει διδαχθεί στη διάρκεια των συνεδριών, ώστε να γίνει αυτοεξυπηρετούμενος.

Διαβάστε περισσότερα...

Μέθοδος Feldenkrais

H μέθοδος Feldenkrais είναι ένα ολοκληρωμένο και ευφυές παιδαγωγικό σύστημα με κέντρο το σώμα. Χρησιμοποιώντας ως κύριο και μοναδικό εργαλείο τη φυσιολογική κίνηση αποβλέπει στη βελτίωση της αισθητικοκινητικής αντίληψης, της επίγνωσης των επιμέρους τμημάτων του σώματος και του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί το σώμα του καθενός από εμάς. Ανήκει σε μια μεγάλη οικογένεια πρακτικών που συχνά περιγράφονται ως «ολιστικές» ή «βιοψυχοκοινωνικές» και χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο στο Δυτικό κόσμο τόσο από την Ιατρική επιστήμη όσο και και από άλλους κλάδους όπως ο αθλητισμός, η εκπαίδευση και οι τέχνες. Κοινό χαρακτηριστικό αυτών των προσεγγίσεων, είναι η προσπάθεια να γεφυρώσουν το χάσμα μεταξύ σώματος και νού τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο. 

Η μέθοδος αποτελεί καρπό μελέτης του Μοshe Feldenkrais (1904-1984) o οποίος μεταξύ άλλων υπήρξε μηχανολόγος, φυσικός και δάσκαλος Τζούντο. Ο Feldenkrais ανέπτυξε ένα ιδιαίτερο εργαλείο μελέτης της κινητικής συμπεριφοράς το οποία δανείζεται στοιχεία από σύγχρονες θεωρίες μάθησης, την εμβιομηχανική, τη θεωρία δυναμικών συστημάτων τη φυσιολογική κινητική ανάπτυξη καθώς και από την ψυχολογία και τη φιλοσοφία. Ο Feldenkrais προτείνει ένα βιωματικό μοντέλο μάθησης δίνοντας έμφαση στην υποκειμενική εμπειρία του σώματος και στη βελτίωση της ποιότητας της κίνησης. Το είδος της γνώσης που υποστηρίζεται από το μοντέλο αυτό περιγράφεται ως «οργανική» αφενός για να υποδηλώσει τη συμμετοχή ολόκληρου του οργανισμού στη διαδικασία και αφετέρου για να τη διαχωρίσει από την καθαρά διανοητική και ακαδημαϊκή της μορφή. Βασικό χαρακτηριστικό του βιωματικού μοντέλου είναι ότι κίνηση, αίσθηση και σκέψη αποτελούν ενιαίο και αναπόσπαστο κομμάτι της διαδικασίας μάθησης. 

Η μέθοδος εφαρμόζεται με δύο συμπληρωματικούς τρόπους: 1. Oμαδικά μαθήματα: Συνειδητοποίηση μέσω της κίνησης – Awareness Through Movement (ATM) 2. Ατομικά μαθήματα: Λειτουργική Ολοκλήρωση – Functional Integration (FI) Στα ομαδικά μαθήματα ο δάσκαλος καθοδηγεί λεκτικά τους μαθητές σε μια δομημένη αλληλουχία κινήσεων. Υπάρχουν εκατοντάδες τέτοια μαθήματα τα οποία είναι βασισμένα σε αναπτυξιακές αλληλουχίες και σε λειτουργικές δραστηριότητες (ρολάρισμα, έγερση από καθιστή θέση, κινήσεις κεφαλής). Κατά τη διάρκειά τους οι μαθητές εξερευνούν τις πολύπλοκες σχέσεις μεταξύ των επιμέρους τμημάτων του σώματος, και μαθαίνουν νέους τρόπους οργάνωσης της κίνησης. Έμφαση δίνεται στην αυτοπαρατήρηση, στη μείωση της περιττής μυικής δραστηριότητας και στην προαγωγή εύκολης, ευχάριστης και αποτελεσματικής κίνησης. Στα ατομικά μαθήματα «Λειτουργικής ολοκλήρωσης» ο δάσκαλος καθοδηγεί τον μαθητή μέσω της αφής και της μη λεκτικής επικοινωνίας. Η προσέγγιση δια μέσω των χειρών, γίνεται με τρόπο απαλό και μη διορθωτικό και είναι κατάλληλη για άτομα με περισσότερο σοβαρούς περιορισμούς στην κίνηση. 

Σκοπός όπως και στα ομαδικά μαθήματα, είναι ο μαθητής να ανακαλύψει ανακαλύψει νέους τρόπους μάθησης και αποτελεσματικής δράσης ενώ κάθε ατομικό μάθημα δημιουργείται και προσαρμόζεται στις ανάγκες και τις επιθυμίες του. Τι μπορεί να προσφέρει η μέθοδος: - Βελτίωση της ιδιοδεκτικότητας και της κιναισθησίας, της αντίληψης του εαυτού και του περιβάλλοντος (αίσθηση προσανατολισμού στο χώρο) - Αποτελεσματικότητα και εργονομία στην κίνηση (Μεγαλύτερο έργο, μικρότερη κατανάλωση ενέργειας και καταπόνηση ιστών) - Βελτίωση ποιοτικών χαρακτηριστικών κίνησης (ακρίβεια, ποικιλομορφία, αρμονία, εκφραστικότητα, ευκολία, ευχαρίστηση) - Μείωση πόνου και βελτίωση ποιότητας ζωής - Αναχαίτιση της ακούσιας και περιττής μυικής δραστηριότητας - Ομαλοποίηση του μυικού τόνου - Βελτίωση της στάσης, της κινητικότητας του θώρακα και της αναπνοής - Έμφαση στην σκελετική στήριξη, στην ικανότητα δηλαδή των σκελετικών και συνδεσμικών στοιχείων να παρέχουν στήριξη κατά τη διάρκεια της στάσης και της κίνησης. 

Σε ποιούς απευθύνεται: Η ιδιαίτερη και σε βάθος δουλειά που προτείνει ο Moshe Feldenkrais αποτελεί πηγή έμπνευσης για άτομα με διαφορετικό κινητικό υπόβαθρο ενώ έχει επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται η παιδαγωγική της κίνησης και της αποκατάστασης στις μέρες μας. Η μέθοδος μπορεί να βοηθήσει ασθενείς με προβλήματα στάσης, κινητικότητας, χρόνιου πόνου καθώς και εκείνους με αναπνευστικές δυσκολίες. 

Παράλληλα, απευθύνεται σε υγιή άτομα κάθε ηλικίας που αναζητούν τρόπους να εμπλουτίσουν το κινητικό του ρεπερτόριο και να αυξήσουν την αποτελεσματικότητα της κίνησης τους. Τέλος, απευθύνεται σε ανθρώπους που χρησιμοποιούν το σώμα τους ως εργαλείο δουλειάς όπως οι χορευτές, οι ηθοποιοί, οι μουσικοί, οι φυσικοθεραπευτές, και ενδιαφέρονται να εμβαθύνουν σε θέματα που αφορούν τη λειτουργία και την πολυπλοκότητά του με έναν βιωματικό τρόπο. 

Ιωάννου Αλέξανδρος Φυσικοθεραπευτής MSc, NDT Therapist, Feldenkrais practitioner.                   

Fb page: Feldenkrais Workshops Athens

Tηλ. επικοινωνίας: 6972 57 79 77

Διαβάστε περισσότερα...

Ρευματοειδής αρθρίτιδα και φυσικοθεραπεία

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα (ΡΑ) είναι μια ιδιοπαθής, αυτοάνοση, χρόνια φλεγμονώδης νόσος, που κυρίως προσβάλλει και παραμορφώνει τις αρθρώσεις, με σοβαρές συνέπειες για την υγεία των ασθενών. Οι αρθρώσεις που προσβάλλονται συνήθως, είναι οι περιφερικές αρθρώσεις των άνω – κάτω άκρων, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε μπορούν να προσβληθούν μεγαλύτερες κεντρικότερες αρθρώσεις (π.χ. γόνατο, ισχίο, αγκώνας, ώμος).

Η ΡΑ αποτελεί τη συχνότερη χρόνια φλεγμονώδη αρθροπάθεια, και εκδηλώνεται συνήθως στις ηλικίες μεταξύ 35 και 55 ετών. Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.), πάσχουν 23,7 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως, ενώ στη χώρα μας περίπου 80.000. Η ΡΑ εκδηλώνεται διαφορετικά σε κάθε ασθενή. Συγκεκριμένα, ορισμένοι ασθενείς πάσχουν από ήπιες ή μέτριες μορφές της νόσου, με περιόδους εξάρσεων και υφέσεων των συμπτωμάτων. Άλλοι πάσχουν από τη βαριά μορφή της νόσου, που διαρκεί για πολλά χρόνια, ή εφ’ όρου ζωής, ενώ οδηγεί τελικά σε σοβαρή βλάβη των αρθρώσεων και αναπηρία.

Το βασικό χαρακτηριστικό της ΡΑ είναι η αρθρίτιδα που οφείλεται σε φλεγμονή του αρθρικού υμένα. Στην πορεία της νόσου, ο φλεγμαίνων αρθρικός υμένας (πάννος), εισβάλλει και καταστρέφει τον χόνδρο και τα οστά της άρθρωσης. Με τον χρόνο, η φλεγμονή επεκτείνεται και στους γύρω αρθρικούς ιστούς, με αποτέλεσμα την καταστροφή της άρθρωσης και τη δημιουργία παραμορφώσεων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τον πόνο και την αρθρική βλάβη, που είναι τα κοινά συμπτώματα της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Η έναρξη των συμπτωμάτων είναι συνήθως σταδιακή, με εντονότερη την εμφάνισή τους το πρωί ή μετά από πολύωρη ακινησία.

Πρόκειται για μια πολυπαραγοντική νόσο, με αρκετούς βιοψυχοκοινωνικούς παράγοντες να ενοχοποιούνται για την εκδήλωσή της. Τα συμπτώματα της ΡΑ, διακρίνονται σε αρθρικά και εξωαρθρικά (π.χ. φλεγμονή στους πνεύμονες και την καρδιά με τη μορφή πλευρίτιδας ή περικαρδίτιδας, ξηροφθαλμία, ξηροστομία κ.α.). Ωστόσο η γενική κλινική εικόνα, περιλαμβάνει πυρετό, εύκολη κόπωση, μυαλγίες και απώλεια βάρους.

Να τονίσουμε ότι κομβικό ρόλο για την αντιμετώπιση της ΡΑ, έχει η έγκαιρη διάγνωση και η κατάλληλη θεραπεία από το ρευματολόγο, που μαζί με τη σωστή διατροφή, την εκπαίδευση, την ψυχολογική στήριξη, καθώς και τη φυσικοθεραπεία θα προσφέρουν ποιοτικότερα χρόνια σε αυτούς τους ασθενείς. Για τη διάγνωση της νόσου απαιτείται η σωστή λήψη του ιστορικού και η κλινική εξέταση του ασθενούς. Η κλινική εξέταση έρχεται να επιβεβαιωθεί από τον εργαστηριακό έλεγχο, που θα περιλαμβάνει ακτινογραφίες και εξετάσεις αίματος.

Η φαρμακοθεραπεία περιλαμβάνει τη χορήγηση συμβατικών συνθετικών τροποποιητικών της νόσου αντιρρευματικών φαρμάκων (csDMARDs). Σε αποτυχία των ανοσοτροποποιητικών φαρμάκων, χορηγούνται οι βιολογικές θεραπείες, οι οποίες στοχεύουν σε ουσίες ή κύτταρα που παίζουν σημαντικό ρόλο, στη διαδικασία της χρόνιας φλεγμονής και της αρθρικής καταστροφής.

Από την άλλη πλευρά, η φυσικοθεραπεία περιλαμβάνει τα διάφορα φυσικά μέσα (tens, υπέρηχα, laser, κρυοθεραπεία) που θα μειώσουν τα συμπτώματα της φλεγμονής (πόνος, ερυθρότητα, τοπική αύξηση θερμοκρασίας, οίδημα), την αποιδηματική θεραπευτική μάλαξη, και την κινησιοθεραπεία (με έμφαση στην ενδυνάμωση των μυών και τη βελτίωση της ευκαμψίας, χωρίς την επιβάρυνση των αρθρώσεων). Ο συνδυασμός φαρμακευτικής και μη φαρμακευτικής παρέμβασης, είναι το κλειδί για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της ΡΑ.

Διαβάστε περισσότερα...

Βάδιση διπλού έργου (DUAL TASK)

Διαβάστε περισσότερα...

Ψυχική υγεία και άσκηση

Γράφει η Ζωή Αλεξούλη, ψυχολόγος

Μέρες καραντίνας. Στο πρώτο άκουσμα της είδησης μουδιάσαμε. Αρχικά όλο το σκηνικό έμοιασε με μια κακόγουστη φάρσα, για να χαριτολογήσουμε και λίγο. Πρόκειται όμως, όπως διαπιστώσαμε, για μια νέα πραγματικότητα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Με γνώμονα την ψυχραιμία. Οι οδηγίες είναι σαφείς ως προς την προφύλαξη από τον ιό. Σχετικά με τη δημιουργική μας απασχόληση πολλές είναι οι ιδέες και οι λύσεις για το σπίτι, από διάβασμα και ταινίες, μέχρι ό,τι μπορεί κάποιος να φανταστεί. Είναι πολύ σημαντικό να εντάξουμε στο καθημερινό μας πρόγραμμα δραστηριότητες που μας ταιριάζουν, μας ευχαριστούν και να διατηρήσουμε μια ρουτίνα.

Προφανώς αυτή τη στιγμή ακόμη και η βόλτα μοιάζει με πολυτέλεια, όμως η αλήθεια είναι ότι η αδράνεια επικρατεί σε μεγάλο ποσοστό στην καθημερινότητα του σύγχρονου ανθρώπου. Είμαστε εξοικειωμένοι και ειδικότερα οι νεότεροι με το σαγηνευτικό κόσμο των νέων τεχνολογιών, με αποτέλεσμα μεγάλο μέρος της ημέρας να μονοπωλούν το ενδιαφέρον μας. Για το λόγο αυτό, θα πρότεινα εκμεταλλευόμενοι την περίσταση, να επικεντρωθούμε στα οφέλη της άσκησης. Μια συνήθεια που θα μπορούσαμε να προσπαθήσουμε να εντάξουμε στην καθημερινότητα μας. Πόσο σημαντική είναι η άσκηση; Πόσο ωφέλιμη είναι για την ψυχική μας υγεία; Ποιες είναι οι επιδράσεις της ακινησίας και της καθιστικής ζωής;

Η σωματική δραστηριότητα γενικότερα αποτελεί έναν από τους κύριους δείκτες για την πρόληψη της σωματικής και ψυχικής υγείας. Η σωματική άσκηση ανεξαρτήτως έντασης μειώνει τη συγκέντρωση γλυκόζης στο αίμα. Επιπλέον τα επίπεδα του λίπους στο αίμα ελαττώνονται. Δεν είναι απαραίτητο να υιοθετήσουμε εξαντλητικές ασκήσεις ακόμη και η ήπια σωματική άσκηση είναι δυνατό να μειώσει κάποιες από τις επιβλαβείς επιπτώσεις που έχει στον οργανισμό μας η ακινησία και η καθιστική ζωή. Γνωρίζουμε ότι η άσκηση εκτός από τα σωματικά οφέλη, ενισχύει και την εγκεφαλική λειτουργία.

Ειδικότερα, βελτιώνει την αιματική ροή του εγκέφαλου ενώ ταυτόχρονα εκλύονται νευροδιαβιβαστές όπως η ντοπαμίνη, που μας βοηθούν να σκεφτόμαστε, να συγκεντρωνόμαστε, να ελέγχουμε τις κινήσεις μας και τη συμπεριφορά μας. Η συνταγογράφηση της άσκησης στην κατάθλιψη αποτελεί γεγονός εδώ και αρκετά χρόνια σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η φυσική δραστηριότητα και η άσκηση όπως επιβεβαιώνουν επιστημονικές μελέτες, βοηθά στη μείωση του άγχους. Είτε πρόκειται για τρέξιμο, περπάτημα είτε για αερόβια άσκηση, βοηθά στην ανακούφιση της ήπιας και μέτριας κατάθλιψης βελτιώνοντας την καθημερινότητα των ανθρώπων.

Η σωματική δραστηριότητα μπορεί να είναι ένα σημαντικό συστατικό της θεραπευτικής στρατηγικής για τα προβλήματα κατάχρησης ουσιών όπως το αλκοόλ ενώ συμβάλει στα προγράμματα θεραπείας διακοπής καπνίσματος. Αποτελεί μια αποδοτική επιλογή για την πρόληψη και αντιμετώπιση των ψυχικών νόσων και λειτουργεί ενισχυτικά παράλληλα με την ατομική ψυχοθεραπεία ή την ψυχοθεραπεία ομάδας.

Επιλέξτε όποια μορφή άσκησης σας ταιριάζει. Με το καλό, με την πρώτη ευκαιρία ας γραφτείτε σε οποιοδήποτε μάθημα σας ευχαριστεί. Αλλά και τώρα μέσω ίντερνετ πλήθος δραστηριοτήτων από αερόβια άσκηση μέχρι γιόγκα, πολεμικές τέχνες και χορό είναι εκεί και σε περιμένουν να τις ανακαλύψεις.

Ενδεικτική βιβλιογραφία

Journal Sports Medicine
Richardson C, Faulkner G, Mc Devitt J, Skrinar G, Hutchinson D, Piette J. Integrating Physical Activity Into Mental Health Services for Persons With Serious Mental Illness. Psychiatric Services, 2005
American Diabetes Association. Diagnosis and classification of diabetes mellitus. Diabetes Care. 2012
Osborn D. The poor physical health of people with mental illness. West Journal of Medicine, 2001
Paluska S, Schwenk T. Physical Activity and Mental Health: Current Concepts. Sports Medicine, 2000
Broocks A, Bandelow B, Pekrun G, George A, Meyer T, Bartmann U, Hillmer-Vogel U, Ruther E. Comparison of aerobic exercise, chlomipramine, and placebo in the treatment of panic disorder. American Journal of Psychiatry, 1998
Taylor A H. Physical activity, anxiety, and stress. In: Physical Activity and Psychological Well-Being .Ed. Biddle Rutledge, London, 2000.
Biddle, S., Fox, K. & Boutcher, S. Physical Activity and Psychological Well-being. Rutledge. London, 2000.
Mutrie N. Healthy body, healthy mind? Psychologist 2002
Hays K.F. (1999) Working It Out: Using Exercise in Psychotherapy. American Psychological Association, Washington DC.
Biddle, S., Fox, K. & Boutcher, S. Physical Activity and Psychological Well-being. Rutledge. London, 2000.
Mutrie N. Healthy body, healthy mind? Psychologist 2002
Η συμβολή της άσκησης στην προαγωγή της ψυχικής υγείας, Θ. Ζιώγου, Έκδοση του επιστημονικού συμβουλίου του γενικού Νοσοκομείου Πειραιά Τζάνειο, στο Επιστημονικά Χρονικά

Διαβάστε περισσότερα...

Air Hockey for Elderly

Διαβάστε περισσότερα...

Y Balance Test for Elderly

Διαβάστε περισσότερα...

Αερόβια άσκηση στην τρίτη ηλικία

Διαβάστε περισσότερα...

Selfie elbow και φυσικοθεραπεία

Οι συχνές selfies και η εμμονή με τα social media, μπορούν να προκαλέσουν πόνους και τραυματισμούς στους αγκώνες, σύμφωνα με τους επιστήμονες. Τον τελευταίο καιρό, όλο και περισσότεροι μιλούν για αυτή τη νέα πάθηση, που εμφανίστηκε μαζί με τον εθισμό πολλών ανθρώπων στις selfies με τα κινητά τους τηλέφωνα. Την πάθηση αυτή την ονόμασαν ως "selfie elbow".

Ουσιαστικά, πρόκειται για μια έξω επικονδυλίτιδα του αγκώνα (tennis elbow – αγκώνας του τενίστα), που είναι μια επώδυνη φλεγμονώδης πάθηση των εκτεινόντων του καρπού στην περιοχή του έξω επικόνδυλου, και αφορά κυρίως ασθενείς 25-50 ετών. Τα συμπτώματα εμφανίζονται προοδευτικά και τελικά ο ασθενής παραπονιέται για πόνο στην έξω περιοχή του αγκώνα και αρκετές φορές για αδυναμία στη σύλληψη με το χέρι ή σε επιδείνωση των συμπτωμάτων με την έκταση του καρπού ή με τον υπτιασμό – πρηνισμό του αντιβραχίου.

Πρέπει να τονίσουμε το γεγονός, ότι ο συγκεκριμένος τραυματισμός υποτροπιάζει πολύ εύκολα αν δεν αντιμετωπιστεί κατάλληλα. Συστήνεται διακοπή των κινήσεων που προκαλούν πόνο μέχρι να υποχωρήσει, κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή του ιατρού και ένα πλήρες φυσικοθεραπευτικό πρόγραμμα (3 φάσεις), όπως συνοπτικά παρουσιάζεται παρακάτω:

 (Οξεία φάση - πρώτες 48-72 ώρες)
● Κρυοθεραπεία Ανάπαυση Περίδεση Ακινητοποίηση (Κ.Α.Π.Α.)
● NSAIDs (Nonsteroidal Antiflammatory Drugs)
● Κρύο δινόλουτρο
● Φυσικά Μέσα (TENS, LASER χαμηλής ισχύος, υπέρηχα 3 MHz διακοπτόμενα)
● Παγομάλαξη
● Taping 

(Υποξεία φάση - πρώτες 3 εβδομάδες)
● NSAIDs (Nonsteroidal Antiflammatory Drugs)
● Δινόλουτρο (εναλλαγή ζεστού - κρύου)
● Φυσικά Μέσα (TENS, LASER, υπέρηχα, θερμοθεραπεία)
● Μάλαξη
● Κινησιοθεραπεία
● Κινησιοθεραπεία με exersice - band
● Διατάσεις (P.N.F.)
● Παγομάλαξη
● Taping 

 (Xρόνια φάση)
● Αυτοδιάταση 
● NSAIDs (Nonsteroidal Antiflammatory Drugs)
● Δινόλουτρο (εναλλαγή ζεστού - κρύου)
● Φυσικά Μέσα (TENS, LASER, υπέρηχα, θερμοθεραπεία)
● Μάλαξη
● Κινησιοθεραπεία με exercise - band
● Διατάσεις (P.N.F.)
● Παγομάλαξη
● Taping 

Σε σοβαρές περιπτώσεις, που η συντηρητική θεραπεία δεν φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα, εξετάζεται η περίπτωση η επικονδυλίτιδα να αντιμετωπιστεί χειρουργικά.

Διαβάστε περισσότερα...

H τρίτη ηλικία στοχεύει με laser

Διαβάστε περισσότερα...

Πώς θα σηκωθείτε μετά από πιθανή πτώση?

Γνωρίζουμε οι περισσότεροι, ότι οι πτώσεις στο έδαφος αποτελούν από τα σημαντικότερα προβλήματα, ειδικά για τους ηλικιωμένους συνανθρώπους μας. Υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που έμειναν στο έδαφος για ώρες, όχι επειδή είχαν κάποιο κάταγμα, αλλά πανικοβλήθηκαν και δεν ήξεραν τη σωστή διαδικασία έγερσης στην όρθια θέση. Στο συγκεκριμένο άρθρο, θα προσπαθήσουμε να δώσουμε κάποιες κατευθυντήριες οδηγίες που πρέπει να ακολουθήσει κάποιος, σε περίπτωση που βρεθεί στο έδαφος.

Εάν πέσετε λοιπόν στο έδαφος, προσπαθήστε να διατηρήσετε την ψυχραιμία σας. Σε αυτό το κομμάτι, θα βοηθήσει πολύ αν ξέρετε από πριν τι να κάνετε. Αρχικά πάρτε τις αναπνοές σας και το χρόνο που χρειάζεστε. Αυτοαξιολογήστε την κατάστασή σας, καθώς θα χρειαστούν μερικά λεπτά για να αισθανθείτε πόνο από τις μυοσκελετικές κακώσεις.

Στη συνέχεια δοκιμάστε να κουνήσετε αργά, ένα – ένα τα πόδια σας για να εντοπίσετε αν έχετε κάποιο κάταγμα. Είναι φυσιολογικό να έχετε πόνους στα μαλακά μόρια, αλλά μη σας ανησυχήσει αυτό. Σε περίπτωση κατάγματος (π.χ. ισχίου), θα χρειαστεί να περιμένετε βοήθεια από άλλο άτομο, καθώς θα πονάτε πολύ και δεν θα είστε σε θέση να κινήσετε το πόδι ή να μετακινηθείτε μόνοι σας. Ωστόσο, αν δεν έχετε τραυματιστεί σοβαρά, υπάρχει ο ακόλουθος τρόπος να σηκωθείτε από το πάτωμα.

1. Λυγίστε τα γόνατα και κυλίστε τον κορμό σας με ρολάρισμα στο πλάι.
2. Σπρώξτε με τα χέρια και ελάτε σε μια ημικαθιστή πλάγια θέση.
3. Ακολούθως ελάτε σε τετραποδική στήριξη και μπουσουλίστε σιγά-σιγά με τα χέρια και τα γόνατά σας, μέχρι ένα σταθερό σημείο (πχ βαρύ έπιπλο).
4. Γονατίστε μπροστά από το σταθερό σημείο και φέρτε το γερό σας πόδι να είναι έτοιμο να πατήσει. Το άλλο γόνατό σας θα πρέπει να παραμείνει στο πάτωμα.
5. Κρατηθείτε με τα 2 χέρια από το σταθερό σημείο, και βάλτε δύναμη στο γερό σας πόδι για να σηκωθείτε σε όρθια θέση.
6. Τέλος, πηγαίνετε σε μια τηλεφωνική συσκευή ώστε να καλέστε βοήθεια.

Τώρα γνωρίζετε τον τρόπο πώς θα σηκωθείτε. Προφανώς αν έχετε κάποια συσκευή τηλεειδοποίησης πάνω σας, θα καταφέρετε πιο γρήγορα να αναζητήσετε βοήθεια. Είναι σημαντικό εντέλει, να μην πανικοβληθείτε σε ενδεχόμενη πτώση, και καλό θα ήταν να έχετε κάνει από πριν μία άσκηση ετοιμότητας.


ΠΗΓΗ: www.nhsinform.scot 

Διαβάστε περισσότερα...

Αναπνευστική φυσικοθεραπεία στην τρίτη ηλικία

Διαβάστε περισσότερα...

Επιφυσιολίσθηση κερκίδας (O καρπός του γυμναστή)

Η επιφυσιολίσθηση κερκίδας, είναι ένας αθλητικός τραυματισμός, γνωστός και ως ο καρπός του γυμναστή (gymnast’ s wrist), ενώ συμβαίνει συνήθως σε νεαρούς αθλητές, όπου δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία ωρίμανσης του σκελετού. Πρόκειται για κάταγμα κόπωσης στην επίφυση (κάτω πέρας της κερκίδας), που αρθρώνεται με τον πρώτο στίχο των οσταρίων του καρπού. Η επίφυση αποτελείται από χόνδρο, και είναι πιο ευάλωτη σε τραυματισμό από ότι η διάφυση του οστού.

Ο καρπός του γυμναστή, είναι μια αθλητική κάκωση υπέρχρησης, που εμφανίζεται σε ποσοστό έως και 40% των νέων γυμναστών. Συνήθως παρουσιάζεται σε περιόδους έντονης άθλησης και υψηλών αγωνιστικών απαιτήσεων, όπου έχουμε επαναλαμβανόμενα συμπιεστικά φορτία στην πηχεοκαρπική άρθρωση. Η κλινική εικόνα του τραυματισμένου αθλητή περιλαμβάνει, πόνο στον καρπό, οίδημα, φλεγμονή, και μειωμένο εύρος τροχιάς κίνησης (ROM).

Η κλινική εξέταση και ο ακτινολογικός έλεγχος, οδηγούν τον αθλητίατρο στη διάγνωση της συγκεκριμένης αθλητικής κάκωσης. Για την επιτυχημένη πόρωση του οστού, επιβάλλεται η ακινητοποίηση της περιοχής και η αποχή από τις αθλητικές δραστηριότητες, που προκαλούν συμπιεστικά φορτία στην περιοχή του καρπού (τουλάχιστον για 6 εβδομάδες). Αν δεν πορωθεί σωστά η κερκίδα, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να διακοπεί η καριέρα του αθλητή. Η κρυοθεραπεία και τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα, μπορούν να μειώσουν τα συμπτώματα της φλεγμονής, αλλά ο ίδιος ο χρόνος είναι τελικά η ουσιαστική θεραπεία.

Μετά τη φάση της ακινητοποίησης, και σε συνδυασμό με τις φυσικοθεραπείες, ο αθλητής θα καταφέρει εντέλει να επιστρέψει σταδιακά στις αγωνιστικές του υποχρεώσεις. Είναι σημαντικό να τονίσουμε όμως, ότι σε περίπτωση που επανεμφανιστεί οξύς πόνος στην περιοχή, θα πρέπει ο αθλητής να συμβουλευτεί άμεσα το γιατρό του, για την αποφυγή υποτροπής της κάκωσης.

Διαβάστε περισσότερα...

Erasmus BBS Syke Germany 2019

Διαβάστε περισσότερα...