Της Αλεξούλη Ζωής, Ψυχολόγος
Συντάκτρια του blog www.zoealexouli.blogspot.gr
Η φαρμακευτική θεραπεία αποτελεί την πλέον ενδεδειγμένη και ευρέως χρησιμοποιούμενη μέθοδο αντιμετώπισης της νόσου Alzheimer. Πρόσφατες μελέτες όμως αποκαλύπτουν ότι η χορήγηση φαρμάκων δεν αποτελεί τη μόνη θεραπευτική επιλογή. Τα προγράμματα νοητικής ενδυνάμωσης αποτελούν μια νέα, μη φαρμακευτική θεραπευτική προσέγγιση της νόσου Alzheimer, η οποία τα τελευταία χρόνια προσελκύει την προσοχή των επαγγελματιών υγείας που ασχολούνται με την άνοια. Τα προγράμματα γνωστικής ενδυνάμωσης δεν έρχονται να αντικαταστήσουν τη φαρμακευτική θεραπεία της νόσου . Στόχος είναι η συνδυαστική δράση η οποία φαίνεται ότι μπορεί να λειτουργήσει ενισχυτικά , βελτιώνοντας το θεραπευτικό αποτέλεσμα.
Όπως είναι γνωστό, η αποδυνάμωση των γνωστικών λειτουργιών όπως είναι η μνήμη, ο λόγος, η προσοχή και η κρίση, είναι ένα από τα αρχικά συμπτώματα των ανοϊκών ασθενών. Η αποδυνάμωση αυτή γίνεται σταδιακά, με τις σύνθετες λειτουργίες να βλάπτονται πρώτες. Τα προγράμματα νοητικής ενδυνάμωσης στοχεύουν στην αξιοποίηση των γνωστικών λειτουργιών του ανοϊκού ασθενούς που παραμένουν σε ικανοποιητικό επίπεδο. Με αυτό τον τρόπο επιδιώκεται η σταθεροποίηση ή ακόμα και η μείωση της γνωστικής έκπτωσης. Απώτερος στόχος είναι η βελτίωση της ποιότητας ζωής τόσο του ασθενούς όσο και της οικογένειάς του. Τα προγράμματα νοητικής ενδυνάμωσης είναι κατάλληλα κυρίως για ασθενείς με Ήπια Νοητική Διαταραχή και ήπιας έως μέτριας βαρύτητας νόσο Alzheimer. Πραγματοποιούνται συνήθως με μολύβι και χαρτί και άλλα ποικίλα βοηθήματα (εικόνες, ήχοι, μουσικές κ.ά.).
Η θεραπεία νοητικής ενδυνάμωσης χρησιμοποιεί μεγάλη ποικιλία ερεθισμάτων και εξειδικευμένων μεθόδων ώστε να επιτύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ανάλογα με τις ικανότητες, τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες του κάθε ασθενούς, σχεδιάζεται ένα πρόγραμμα στο οποίο περιλαμβάνονται δραστηριότητες όπως:
- Προσανατολισμός στο χώρο και το χρόνο
- Συζήτηση για θέματα της επικαιρότητας
- Ασκήσεις που ασκούν τη μνήμη, την προσοχή, το λόγο, την κριτική σκέψη
- Θεραπείες τέχνης ( δραματοθεραπεία, μουσικοθεραπεία, εικαστική θεραπεία)
- Επιτραπέζια παιχνίδια
- Θεραπεία δι’ αναμνήσεων
Το μεγαλύτερο ίσως πλεονέκτημα των προγραμμάτων νοητικής ενδυνάμωσης είναι η ευελιξία που διαθέτουν. Aποτελούν θεραπευτική προσέγγιση προσαρμοσμένη στις ανάγκες του κάθε ασθενούς, πραγματοποιούνται είτε σε ατομικές συνεδρίες είτε ομαδικά και μπορούν να αναπροσαρμοστούν καθώς η ασθένεια εξελίσσεται και η κατάσταση του ασθενούς, γνωστική και συναισθηματική, μεταβάλλεται.
Ιδιαίτερη σημασία έχει το γεγονός ότι μέσα στα πλαίσια της συγκεκριμένης θεραπείας, ο ασθενής ενθαρρύνεται να καταβάλλει συνειδητή προσπάθεια, ώστε να βοηθήσει ο ίδιος τον εαυτό του. Δεν αναγκάζεται να εναποθέσει τις ελπίδες του αποκλειστικά στη δράση ενός φαρμάκου, αλλά συμμετέχει ενεργά στην προσπάθεια αντιμετώπισης της νόσου και νιώθει να αποκτά ξανά τον έλεγχο στη ζωή του.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα πρόσφατων ερευνών, η συμμετοχή ασθενών με νόσο Alzheimer σε τέτοιου είδους προγράμματα βελτίωσε τόσο τις γνωστικές τους λειτουργίες, όσο και την ικανότητά τους να ανταποκρίνονται ικανοποιητικά στις απαιτήσεις της καθημερινής ζωής. Συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό στην καταπολέμηση της απάθειας, της απόσυρσης και των καταθλιπτικών συμπτωμάτων, τα οποία εμφανίζονται σε μεγάλο αριθμό ανοϊκών ασθενών.
Τα νεότερα δεδομένα σε σχέση με τα προγράμματα γνωστικής άσκησης δείχνουν ότι ενδέχεται να είναι ωφέλιμα ακόμα και για τους υγιείς ηλικιωμένους. Τα αποτελέσματα των ερευνών είναι αρκετά ενθαρρυντικά, ακόμη όμως δεν είμαστε σε θέση να γνωρίσουμε σε ποιο βαθμό οι ασκήσεις μνήμης έχουν τη δύναμη να θωρακίσουν τον εγκέφαλο των υγιών ηλικιωμένων ενάντια στην νόσο Alzheimer.
Διαβάστε περισσότερα...
“Καλώς ήρθατε στο blog Physical Relief Panagiotopoulos (prpanagiotopoulos.blogspot.com). Το blog PRP, που αποτελεί προέκταση του site PhysicalRelief.gr, παρουσιάζει κυρίως φυσικοθεραπευτικά θέματα, καθώς και τα νεότερα βίντεο από το YouTube κανάλι μου, όπου μπορείτε να κάνετε Εγγραφή - Subscribe (δωρεάν), για να μείνετε συντονισμένοι!! Ο δρόμος για την αποκατάσταση των παθήσεων και την αντιμετώπιση του πόνου, δεν είναι πάντα αυτοκινητόδρομος με μεγάλες ευθείες, αλλά συχνά είναι ένας δύσβατος χωματόδρομος με πολλές στροφές. Καλείται λοιπόν ο φυσικοθεραπευτής, σε συνεργασία με τον ιατρό, και εφοδιασμένος με γνώσεις, εξοπλισμό, υπομονή, να διανύσει τον εκάστοτε δρόμο με επιτυχία. Αργά ή γρήγορα όμως, το χαμόγελο του ασθενή τον ανταμείβει...” Ιωάννης Παναγιωτόπουλος
Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2013
Προγράμματα νοητικής ενδυνάμωσης
Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013
Νοσηλευτική περιποίηση κατάκλισης
Της Καβουκλή Μ., νοσηλέυτρια Δ.Ε.
Η κατάκλιση είναι ένα φαινόμενο επιπλοκής που παρατηρούμε συχνά σε κλινήρεις ασθενείς. Οι κατακλίσεις παρουσιάζονται σε περιοχές που φορτίζονται από το βάρος του σώματος, και που υπάρχουν οστικές απολήξεις κοντά στο δέρμα, λόγω παρατεταμένης ισχαιμικής κατάστασης. Τέτοιες περιοχές είναι συνήθως, ο μείζων τροχαντήρας, ο κόκκυγας, οι πτέρνες και τα ισχιακά κυρτώματα.
Ανάλογα με το βάθος τις ιστικής βλάβης έχουμε 4 κατηγορίες κατάκλισης.
1ο στάδιο: Ελαφριά βλάβη του δέρματος. Κλινικά παρατηρούμε ερυθρότητα, πόνο, και σκληρότητα του δέρματος.
2ο στάδιο: Καταστροφή της επιδερμίδας και σημαντικού τμήματος της δερμίδας. Κλινικά παρατηρούμε μια επιφανειακή κατάκλιση.
3ο στάδιο: Καταστροφή του δέρματος και του υποδόριου ιστού, μέχρι την απονεύρωση των μυών. Κλινικά, παρατηρούμε νεκρωμένους ιστούς, συνήθως μαύρου η κίτρινου χρώματος.
4ο στάδιο: Η καταστροφή επεκτείνεται στους μύες και φθάνει μέχρι τους τένοντες, τους συνδέσμους, τους θύλακες και τις αρθρώσεις.
Η αντιμετώπιση των κατακλίσεων είναι είτε συντηρητική, είτε χειρουργική. Με τη χειρουργική θεραπεία γίνεται καθαρισμός των νεκρωμένων ιστών και έχει ένδειξη σε κατακλίσεις 3ου και 4ου σταδίου.
Παρακάτω περιγράφουμε επιγραμματικά τη συντηρητική νοσηλευτική περιποίηση προχωρημένων κατακλίσεων.
1. Σχολαστικό πλύσιμο με πράσινο σαπούνι γύρω από την κατάκλιση.
2. Καλό πλύσιμο της κατάκλισης με φυσιολογικό ορό. Με το φυσιολογικό ορό, απομακρύνεται πάνω από το 50% των μικροοργανισμών.
3. Καθαρισμός της περιοχής με αντισηπτικά, όπως οξυζενέ και ιωδιούχο ποβιδόνη, στις περιπτώσεις τοπικής λοίμωξης και κατάκλισης με συχνές μολύνσεις.
4. Τοποθέτηση υδροκολλοειδών επιθεμάτων κατάκλισης ή αποστειρωμένων γαζών.
Η αλλαγή γίνεται 2 -3 φορές καθημερινά. Μόλις επουλωθεί η κατάκλιση, η νοσηλεύτρια βάζει ειδικές κρέμες, που χρησιμοποιούνται προληπτικά σε ελαφριές κατακλίσεις. Απαιτείται ταυτόχρονα η κατανάλωση άφθονων υγρών για την ενυδάτωση του δέρματος, και η πρόσληψη βιταμινών A, C και Ε, που όμως θα πρέπει πάντοτε να χορηγούνται από το θεράποντα ιατρό, διότι ενδέχεται να προκαλέσουν τοξικές παρενέργειες.
Διαβάστε περισσότερα...
Η κατάκλιση είναι ένα φαινόμενο επιπλοκής που παρατηρούμε συχνά σε κλινήρεις ασθενείς. Οι κατακλίσεις παρουσιάζονται σε περιοχές που φορτίζονται από το βάρος του σώματος, και που υπάρχουν οστικές απολήξεις κοντά στο δέρμα, λόγω παρατεταμένης ισχαιμικής κατάστασης. Τέτοιες περιοχές είναι συνήθως, ο μείζων τροχαντήρας, ο κόκκυγας, οι πτέρνες και τα ισχιακά κυρτώματα.
Ανάλογα με το βάθος τις ιστικής βλάβης έχουμε 4 κατηγορίες κατάκλισης.
1ο στάδιο: Ελαφριά βλάβη του δέρματος. Κλινικά παρατηρούμε ερυθρότητα, πόνο, και σκληρότητα του δέρματος.
2ο στάδιο: Καταστροφή της επιδερμίδας και σημαντικού τμήματος της δερμίδας. Κλινικά παρατηρούμε μια επιφανειακή κατάκλιση.
3ο στάδιο: Καταστροφή του δέρματος και του υποδόριου ιστού, μέχρι την απονεύρωση των μυών. Κλινικά, παρατηρούμε νεκρωμένους ιστούς, συνήθως μαύρου η κίτρινου χρώματος.
4ο στάδιο: Η καταστροφή επεκτείνεται στους μύες και φθάνει μέχρι τους τένοντες, τους συνδέσμους, τους θύλακες και τις αρθρώσεις.
Η αντιμετώπιση των κατακλίσεων είναι είτε συντηρητική, είτε χειρουργική. Με τη χειρουργική θεραπεία γίνεται καθαρισμός των νεκρωμένων ιστών και έχει ένδειξη σε κατακλίσεις 3ου και 4ου σταδίου.
Παρακάτω περιγράφουμε επιγραμματικά τη συντηρητική νοσηλευτική περιποίηση προχωρημένων κατακλίσεων.
1. Σχολαστικό πλύσιμο με πράσινο σαπούνι γύρω από την κατάκλιση.
2. Καλό πλύσιμο της κατάκλισης με φυσιολογικό ορό. Με το φυσιολογικό ορό, απομακρύνεται πάνω από το 50% των μικροοργανισμών.
3. Καθαρισμός της περιοχής με αντισηπτικά, όπως οξυζενέ και ιωδιούχο ποβιδόνη, στις περιπτώσεις τοπικής λοίμωξης και κατάκλισης με συχνές μολύνσεις.
4. Τοποθέτηση υδροκολλοειδών επιθεμάτων κατάκλισης ή αποστειρωμένων γαζών.
Η αλλαγή γίνεται 2 -3 φορές καθημερινά. Μόλις επουλωθεί η κατάκλιση, η νοσηλεύτρια βάζει ειδικές κρέμες, που χρησιμοποιούνται προληπτικά σε ελαφριές κατακλίσεις. Απαιτείται ταυτόχρονα η κατανάλωση άφθονων υγρών για την ενυδάτωση του δέρματος, και η πρόσληψη βιταμινών A, C και Ε, που όμως θα πρέπει πάντοτε να χορηγούνται από το θεράποντα ιατρό, διότι ενδέχεται να προκαλέσουν τοξικές παρενέργειες.
Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013
Αθλητική κάκωση και φυσικοθεραπεία
Των Χρήστου Νικήτα Πουλή, Γιάννη Παναγιωτόπουλου (δημοσιευμένο στο ebasket.gr)
Αθλητική κάκωση είναι το δυσάρεστο αποτέλεσμα πολυσύνθετων επιδράσεων που προκαλείται στον αθλητή, εξαιτίας ενδογενών ή εξωγενών παραγόντων. Όταν λέμε ενδογενείς παράγοντες αναφερόμαστε στη φυσική κατάσταση, στην προθέρμανση, στην αποθεραπεία, στο σωματότυπο, και στη φαρμακευτική αγωγή του κάθε αθλητή. Αντίστοιχα με τον όρο εξωγενείς παράγοντες, αναφερόμαστε στην κατάσταση του αγωνιστικού χώρου, στην αγωνιστική κατηγορία, στην πρόληψη (taping), στον εξοπλισμό, και στην εφαρμογή κανόνων.
Σε αυτό το σημείο θα θέλαμε να αναφερθούμε, στη σύγχυση που επικρατεί συχνά ανάμεσα στις λέξεις φυσικοθεραπευτή και φυσιοθεραπευτή. Αναφέρονται για τον ίδιο ακριβώς επαγγελματία υγείας, μόνο που ο σωστός όρος είναι ο πρώτος. Ο όρος φυσιοθεραπευτής φαίνεται να προέρχεται από τη ξενική λέξη physiotherapist.
Φυσικοθεραπευτής είναι o επιστήμονας που χρησιμοποιεί τα φυσικά μέσα (φως, νερό, ήχο, θερμότητα, ψύχος, μαγνητικά πεδία κ.α.), την κινησιοθεραπεία, καθώς και τις διάφορες τεχνικές μάλαξης για να αποκαταστήσει μυοσκελετικές, νευρολογικές ή καρδιοαναπνευστικές παθήσεις.
Η αθλητική φυσικοθεραπεία είναι ένας εξειδικευμένος κλάδος της επιστήμης της φυσικοθεραπείας, που ασχολείται με την αξιολόγηση, την πρόληψη, και τη θεραπεία της αθλητικής κάκωσης.Ο αθλητικός φυσικοθεραπευτής αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του ιατρικού επιτελείου της ομάδας, και βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία τόσο με τον υπεύθυνο ιατρό, όσο με το γυμναστή της ομάδας για τη βέλτιστη επιστροφή του αθλητή στο παρκέ.
Η ανάγκη του ανθρώπου να αντιμετωπίσει προβλήματα υγείας εντοπίζεται, μέσα από τη μελέτη αρχαίων κειμένων, σε όλους τους λαούς. Αρχικά στην αρχαία Ελλάδα θεός της ιατρικής ήταν ο Απόλλων (9ος αι. π.Χ.). Ο Ασκληπιός λατρεύτηκε ως θεός αργότερα (7ος αι. π.Χ.) και η θεραπεία τότε γίνονταν από θεραπευτές – ιερείς στα Ασκληπιεία.Εν συνεχεία η ιατρική γνώρισε ιδιαίτερη ακμή με τον Ιπποκράτη (5ος αι. π.Χ.), ο οποίος άφησε ένα μεγάλο συγγραφικό έργο. Αξίζει να αναφέρουμε ότι στο έργο του, γίνεται λεπτομερής ανάλυση της μάλαξης, όπως και σε άλλους μεγάλους θεραπευτές (Ασκληπιάδης, Γαληνός, Κέλσιος, κ.α.).
Αυτό είναι το πρώτο μας άρθρο στο ebasket.gr, και σύντομα θα αναρτηθούν νέα ενδιαφέροντα άρθρα. Να ευχηθούμε με την ευκαιρία καλή επιτυχία στο site, και να ευχαριστήσουμε θερμά τον Γιώργο Κογκαλίδη για τη συνεργασία.
Διαβάστε περισσότερα...
Αθλητική κάκωση είναι το δυσάρεστο αποτέλεσμα πολυσύνθετων επιδράσεων που προκαλείται στον αθλητή, εξαιτίας ενδογενών ή εξωγενών παραγόντων. Όταν λέμε ενδογενείς παράγοντες αναφερόμαστε στη φυσική κατάσταση, στην προθέρμανση, στην αποθεραπεία, στο σωματότυπο, και στη φαρμακευτική αγωγή του κάθε αθλητή. Αντίστοιχα με τον όρο εξωγενείς παράγοντες, αναφερόμαστε στην κατάσταση του αγωνιστικού χώρου, στην αγωνιστική κατηγορία, στην πρόληψη (taping), στον εξοπλισμό, και στην εφαρμογή κανόνων.
Σε αυτό το σημείο θα θέλαμε να αναφερθούμε, στη σύγχυση που επικρατεί συχνά ανάμεσα στις λέξεις φυσικοθεραπευτή και φυσιοθεραπευτή. Αναφέρονται για τον ίδιο ακριβώς επαγγελματία υγείας, μόνο που ο σωστός όρος είναι ο πρώτος. Ο όρος φυσιοθεραπευτής φαίνεται να προέρχεται από τη ξενική λέξη physiotherapist.
Φυσικοθεραπευτής είναι o επιστήμονας που χρησιμοποιεί τα φυσικά μέσα (φως, νερό, ήχο, θερμότητα, ψύχος, μαγνητικά πεδία κ.α.), την κινησιοθεραπεία, καθώς και τις διάφορες τεχνικές μάλαξης για να αποκαταστήσει μυοσκελετικές, νευρολογικές ή καρδιοαναπνευστικές παθήσεις.
Η αθλητική φυσικοθεραπεία είναι ένας εξειδικευμένος κλάδος της επιστήμης της φυσικοθεραπείας, που ασχολείται με την αξιολόγηση, την πρόληψη, και τη θεραπεία της αθλητικής κάκωσης.Ο αθλητικός φυσικοθεραπευτής αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του ιατρικού επιτελείου της ομάδας, και βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία τόσο με τον υπεύθυνο ιατρό, όσο με το γυμναστή της ομάδας για τη βέλτιστη επιστροφή του αθλητή στο παρκέ.
Η ανάγκη του ανθρώπου να αντιμετωπίσει προβλήματα υγείας εντοπίζεται, μέσα από τη μελέτη αρχαίων κειμένων, σε όλους τους λαούς. Αρχικά στην αρχαία Ελλάδα θεός της ιατρικής ήταν ο Απόλλων (9ος αι. π.Χ.). Ο Ασκληπιός λατρεύτηκε ως θεός αργότερα (7ος αι. π.Χ.) και η θεραπεία τότε γίνονταν από θεραπευτές – ιερείς στα Ασκληπιεία.Εν συνεχεία η ιατρική γνώρισε ιδιαίτερη ακμή με τον Ιπποκράτη (5ος αι. π.Χ.), ο οποίος άφησε ένα μεγάλο συγγραφικό έργο. Αξίζει να αναφέρουμε ότι στο έργο του, γίνεται λεπτομερής ανάλυση της μάλαξης, όπως και σε άλλους μεγάλους θεραπευτές (Ασκληπιάδης, Γαληνός, Κέλσιος, κ.α.).
Αυτό είναι το πρώτο μας άρθρο στο ebasket.gr, και σύντομα θα αναρτηθούν νέα ενδιαφέροντα άρθρα. Να ευχηθούμε με την ευκαιρία καλή επιτυχία στο site, και να ευχαριστήσουμε θερμά τον Γιώργο Κογκαλίδη για τη συνεργασία.
Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013
Λεμφοίδημα άνω άκρου μετά από μαστεκτομή
Μετά από διάγνωση κακοήθειας στο μαστό, εφαρμόζεται η θεραπευτική ολική ή μερική μαστεκτομή. Η ολική μαστεκτομή μπορεί να είναι απλή ή ριζική (αφαίρεση λεμφαδένων μασχάλης). Η μερική μαστεκτομή είναι είτε ευρεία (αφαίρεση όγκου με λίγο υγειές τμήμα), είτε τεταρτεκτομή (αφαίρεση ¼ του μαστού).
Μετά από χειρουργεία μαστού, λόγω καταστροφής των λεμφαδένων, δύναται να εμφανιστεί μια επιπλοκή που ονομάζεται λεμφοίδημα. Λεμφοίδημα είναι η συσσώρευση λεμφικού υγρού, ανάμεσα στα κύτταρα του σώματος. Το αξιολογούμε πιέζοντας την περιοχή, και παρατηρώντας αν σχηματίζεται αποτύπωμα (βαθούλωμα).
Πρωτογενές λεμφοίδημα (παθολογικά αίτια, κληρονομικότητα)
Δευτερογενές λεμφοίδημα (μετά από μαστεκτομές, ακτινοβολίες, εγκαύματα κ.α.)
Το λεμφικό σύστημα (λεμφαγγεία, λεμφογάγγλια), μέσω του λεμφικού υγρού μεταφέρει προϊόντα μεταβολισμού, αλλά παράγει και μακροφάγα (ανοσοποιητικό).
Η φυσικοθεραπεία περιλαμβάνει:
Λεμφική μάλαξη (παροχέτευση λεμφικού υγρού)
Πιεστική περίδεση (κατά τη διάρκεια της μέρας)
Ήπια κινησιοθεραπεία (υποβοηθούμενες, εκκρεμοειδείς)
Ένδυμα συμπίεσης (μετά από 2-3 εβδομάδες θεραπείας)
Διδασκαλία αυτοφροντίδας λεμφοιδήματος και δέρματος
Διαβάστε περισσότερα...
Μετά από χειρουργεία μαστού, λόγω καταστροφής των λεμφαδένων, δύναται να εμφανιστεί μια επιπλοκή που ονομάζεται λεμφοίδημα. Λεμφοίδημα είναι η συσσώρευση λεμφικού υγρού, ανάμεσα στα κύτταρα του σώματος. Το αξιολογούμε πιέζοντας την περιοχή, και παρατηρώντας αν σχηματίζεται αποτύπωμα (βαθούλωμα).
Πρωτογενές λεμφοίδημα (παθολογικά αίτια, κληρονομικότητα)
Δευτερογενές λεμφοίδημα (μετά από μαστεκτομές, ακτινοβολίες, εγκαύματα κ.α.)
Το λεμφικό σύστημα (λεμφαγγεία, λεμφογάγγλια), μέσω του λεμφικού υγρού μεταφέρει προϊόντα μεταβολισμού, αλλά παράγει και μακροφάγα (ανοσοποιητικό).
Η φυσικοθεραπεία περιλαμβάνει:
Λεμφική μάλαξη (παροχέτευση λεμφικού υγρού)
Πιεστική περίδεση (κατά τη διάρκεια της μέρας)
Ήπια κινησιοθεραπεία (υποβοηθούμενες, εκκρεμοειδείς)
Ένδυμα συμπίεσης (μετά από 2-3 εβδομάδες θεραπείας)
Διδασκαλία αυτοφροντίδας λεμφοιδήματος και δέρματος
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)