Με τον όρο Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (Χ.Α.Π.), αναφερόμαστε είτε στις φλεγμονώδεις αλλοιώσεις των αεραγωγών (χρόνια βρογχίτιδα), είτε στην υπερδιάταση και καταστροφή των τελικών τμημάτων τους (εμφύσημα), είτε στο συνδυασμό τους. Η ρύπανση στις μεγαλουπόλεις, το κάπνισμα, η έκθεση σε ανθυγιεινές ουσίες, καθώς και περασμένες λοιμώξεις του αναπνευστικού, αυξάνουν την πιθανότητα να εμφανίσει κάποιος την κλινική εικόνα της Χ.Α.Π.
Υπάρχουν 2 κατηγορίες ασθενών με Χ.Α.Π. Οι βρογχιτιδικοί, συνήθως είναι υπέρβαροι, με παραγωγικό βήχα, και εμφανίζουν δύσπνοια στην κόπωση. Από την άλλη, οι εμφυσηματικοί, είναι συνήθως αδύνατοι, με εμφανή σύσπαση των επικουρικών μυών, με λίγα πτύελα, και εμφανίζουν δύσπνοια στην κόπωση.
Τα προβλήματα των ασθενών με Χ.Α.Π. δεν περιορίζονται μόνο σε αναπνευστικά, αλλά και σε κινητικά, ή ψυχολογικά. Σε αυτές τις περιπτώσεις λοιπόν, αναλαμβάνει δράση όλη η διεπιστημονική ομάδα, με επικεφαλή τον ιατρό (εν προκειμένω τον πνευμονολόγο) για μια ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του ασθενή. Αναπόσπαστος κρίκος της διεπιστημονικής ομάδας, είναι ο εξειδικευμένος αναπνευστικός φυσικοθεραπευτής, που θα αναλάβει την αποκατάσταση του ασθενή με Χ.Α.Π.
Ένα συνοπτικό πρόγραμμα αναπνευστικής φυσικοθεραπείας περιλαμβάνει: ασκήσεις ενδυνάμωσης αναπνευστικών μυών (εξασκητές αναπνοής), ασκήσεις αντοχής για μείωση του αναπνευστικού έργου, τεχνικές – συσκευές βρογχικής παροχέτευσης (πλήξεις, δονήσεις - συσκευές θετικής εκπνευστικής πίεσης), καθώς και ασκήσεις θωρακικής έκπτυξης. Τέλος, το πλάνο φυσικοθεραπείας περιλαμβάνει διδασκαλία αναπνευστικών ασκήσεων (π.χ. παρατεταμένη εκπνοή με μισόκλειστα χείλη), και εκπαίδευση του ασθενή για θέσεις χαλάρωσης, ώστε να διαχειριστεί σωστά μια πιθανή κρίση δύσπνοιας.
Διαβάστε περισσότερα...
Υπάρχουν 2 κατηγορίες ασθενών με Χ.Α.Π. Οι βρογχιτιδικοί, συνήθως είναι υπέρβαροι, με παραγωγικό βήχα, και εμφανίζουν δύσπνοια στην κόπωση. Από την άλλη, οι εμφυσηματικοί, είναι συνήθως αδύνατοι, με εμφανή σύσπαση των επικουρικών μυών, με λίγα πτύελα, και εμφανίζουν δύσπνοια στην κόπωση.
Τα προβλήματα των ασθενών με Χ.Α.Π. δεν περιορίζονται μόνο σε αναπνευστικά, αλλά και σε κινητικά, ή ψυχολογικά. Σε αυτές τις περιπτώσεις λοιπόν, αναλαμβάνει δράση όλη η διεπιστημονική ομάδα, με επικεφαλή τον ιατρό (εν προκειμένω τον πνευμονολόγο) για μια ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του ασθενή. Αναπόσπαστος κρίκος της διεπιστημονικής ομάδας, είναι ο εξειδικευμένος αναπνευστικός φυσικοθεραπευτής, που θα αναλάβει την αποκατάσταση του ασθενή με Χ.Α.Π.
Ένα συνοπτικό πρόγραμμα αναπνευστικής φυσικοθεραπείας περιλαμβάνει: ασκήσεις ενδυνάμωσης αναπνευστικών μυών (εξασκητές αναπνοής), ασκήσεις αντοχής για μείωση του αναπνευστικού έργου, τεχνικές – συσκευές βρογχικής παροχέτευσης (πλήξεις, δονήσεις - συσκευές θετικής εκπνευστικής πίεσης), καθώς και ασκήσεις θωρακικής έκπτυξης. Τέλος, το πλάνο φυσικοθεραπείας περιλαμβάνει διδασκαλία αναπνευστικών ασκήσεων (π.χ. παρατεταμένη εκπνοή με μισόκλειστα χείλη), και εκπαίδευση του ασθενή για θέσεις χαλάρωσης, ώστε να διαχειριστεί σωστά μια πιθανή κρίση δύσπνοιας.