“Καλώς ήρθατε στο blog Physical Relief Panagiotopoulos (prpanagiotopoulos.blogspot.com). Το blog PRP, που αποτελεί προέκταση του site PhysicalRelief.gr, παρουσιάζει κυρίως φυσικοθεραπευτικά θέματα, καθώς και τα νεότερα βίντεο από το YouTube κανάλι μου, όπου μπορείτε να κάνετε Εγγραφή - Subscribe (δωρεάν), για να μείνετε συντονισμένοι!! Ο δρόμος για την αποκατάσταση των παθήσεων και την αντιμετώπιση του πόνου, δεν είναι πάντα αυτοκινητόδρομος με μεγάλες ευθείες, αλλά συχνά είναι ένας δύσβατος χωματόδρομος με πολλές στροφές. Καλείται λοιπόν ο φυσικοθεραπευτής, σε συνεργασία με τον ιατρό, και εφοδιασμένος με γνώσεις, εξοπλισμό, υπομονή, να διανύσει τον εκάστοτε δρόμο με επιτυχία. Αργά ή γρήγορα όμως, το χαμόγελο του ασθενή τον ανταμείβει...” Ιωάννης Παναγιωτόπουλος

Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012

Ασκήσεις κινητικής αλυσίδας

Των Χρήστου Νικήτα Πουλή, Γιάννη Παναγιωτόπουλου (δημοσιευμένο στο basketblog.gr)

Κινητική αλυσίδα ονομάζουμε ένα κινητικό σύστημα, που αποτελείται από μεμονωμένα μέλη συνδεδεμένα μεταξύ τους με αρθρώσεις. Μπορεί να έχουμε είτε ανοικτή (ΑΚΑ) είτε κλειστή κινητική αλυσίδα (ΚΚΑ). Αυτό εξαρτάται από το αν το περιφερικό μέλος κινείται ελεύθερα στο χώρο (ΑΚΑ), ή αν έρχεται σε επαφή με σταθερή επιφάνεια όπως το πάτωμα (ΚΚΑ). 

Φανταστείτε για παράδειγμα τον καλαθοσφαιριστή στη γραμμή των ελευθέρων βολών. Τα άνω άκρα θα εργαστούν σε ΑΚΑ και ταυτόχρονα τα κάτω άκρα θα εργαστούν σε ΚΚΑ. Η κινητικότητα μιας κινητικής αλυσίδας εξαρτάται αφενός από τον αριθμό των μελών, και αφετέρου από το είδος των αρθρώσεων που λαμβάνουν μέρος.

Οι διαφορές των δύο τύπων ασκήσεων καθώς και οι εφαρμογές τους στα προγράμματα αποκατάστασης μετά από έναν τραυματισμό, έχουν γίνει αντικείμενο πολλών ερευνών. Γενικά έχει επικρατήσει η θεωρία ότι οι ασκήσεις ΚΚΑ θα πρέπει να προηγούνται των ασκήσεων ΑΚΑ. Αυτό διότι ο καταμερισμός των φορτίων γίνεται σε όλες τις αρθρώσεις που συμμετέχουν στην κινητική αλυσίδα, με συνέπεια να προφυλάσσεται το τραυματισμένο μέλος.

Ουσιαστικά και οι 2 τύποι ασκήσεων αποτελούν προσομοιώσεις των καθημερινών δραστηριοτήτων μας, άρα δεν θα ήταν καλό να αποκλείαμε κάποιον τύπο σε ένα πλάνο αποκατάστασης. Εκείνο όμως που θέλει μεγάλη προσοχή, είναι η επιλογή της κατάλληλης χρονικής στιγμής που θα μεταβούμε από τον ένα τύπο στον άλλο.

Ο φυσικοθεραπευτής και αργότερα ο γυμναστής μετά από συνεχή επικοινωνία, αναλαμβάνουν την ασφαλή λειτουργική αποκατάσταση και εκγύμναση του αθλητή.
Στην παρακάτω εικόνα παρατηρούμε αριστερά την κατανομή των φορτίων σε 3 αρθρώσεις (ποδοκνημική, γόνατο, ισχίο) σε άσκηση ΚΚΑ, ενώ δεξιά επιβαρύνεται μόνο το γόνατο σε άσκηση ΑΚΑ.

Ενδεικτικές ασκήσεις ΚΚΑ (CKC) κάτω άκρων
Squats deadlifts, lunges, power cleans

Ενδεικτικές ασκήσεις ΚΚΑ (CKC) άνω άκρων και κορμού
Push-ups και όλες οι υποκατηγορίες τους, pull-ups ή chin-ups, και dips.

Ενδεικτικές ασκήσεις ΑΚΑ (OKC) άνω άκρων και κορμού
Biceps curl
Lying triceps extensions
Bench press

Ενδεικτικές ασκήσεις ΑΚΑ (OKC) κάτω άκρων
Leg extension
Leg curl
                                    
Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012

10 Συμβουλές για τις διατάσεις

1. Η εφαρμογή σωστών διατάσεων θα σας βοηθήσει στη βελτίωση της ελαστικότητας των μυών, στην πρόληψη τραυματισμών, καθώς και στην αποθεραπεία μετά από έντονη άσκηση.

2. Ο καθένας λόγω γενετικών διαφορών, διαφορετικής φυσικής κατάστασης, ή διαφορετικής ηλικίας, έχει συγκεκριμένα όρια σε μια διάταση. Γενικός κανόνας είναι ότι η διάταση εφαρμόζεται μέχρι τα όρια του πόνου, ώστε να αισθανόμαστε ένα ευχάριστο τράβηγμα του μυός.

3. Όταν εφαρμόζουμε διάταση πριν κάποια δραστηριότητα, καλό είναι προηγείται προθέρμανση λίγων λεπτών, ώστε ο μυς να είναι πιο ελαστικός.

4. Κατά την αποθεραπεία και μετά τις διατάσεις, είναι χρήσιμο να εφαρμόζουμε κρυοθεραπεία στους διατεταμένους μύες, ώστε να αποφύγουμε τυχόν φλεγμονώδεις διεργασίες.

5. Διατάσεις μπορούν να εφαρμοστούν και σε άτομα τρίτης ηλικίας. Χρειάζεται όμως μεγάλη προσοχή από το φυσικοθεραπευτή, λόγω πιθανής οστεοπόρωσης και μυϊκής βράχυνσης του ασθενή.

6. Οι διατάσεις αντενδείκνυται σε τραυματισμούς οξείας φάσης ή σε κάποιες παθολογικές καταστάσεις. Στις περιπτώσεις αυτές είναι απαραίτητη η ιατρική συμβουλή πριν εφαρμοστούν.

7. Είναι ωφέλιμο για τον καθένα, να διδαχθεί από το φυσικοθεραπευτή αυτοδιατάσεις, και να τις εφαρμόζει όποτε κρίνεται αναγκαίο.

8. Μια διάταση έχει διάρκεια από 6 εώς 20 δευτερόλεπτα.

9. Εκτελούμε αργές και όχι απότομες βεβιασμένες κινήσεις. Αυτό γίνεται για να μην ενεργοποιηθούν αντανακλαστικοί μηχανισμοί όπως τα τενόντια όργανα Goltzi και η μυϊκή άτρακτος, που προκαλούν μυϊκή σύσπαση.

10. Ιδιαίτερα αποτελεσματική τεχνική θεωρείται η διάταση P.N.F. (κράτα – χαλάρωσε). Μετά από μια ισομετρική σύσπαση πετυχαίνουμε μεγαλύτερη μυϊκή χάλαση, και άρα αποτελεσματικότερη διάταση.
Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

Ομιλία στη Θεσσαλονίκη


Με πολύ ευχάριστες αναμνήσεις θα θυμάμαι την ομιλία που έδωσα στο 1ο Συνέδριο Σωματικής Άσκησης και Φυσικοθεραπείας στην Τρίτη Ηλικία, μέσα στην κατάμεστη αίθουσα ’’Βούλα Πατουλίδου’’, του Grand Hotel Palace. Το συνέδριο διοργανώθηκε στις 14-16 Δεκεμβρίου 2012, στη Θεσσαλονίκη, από την Ελληνική Εταιρεία Alzheimer και Συγγενών Διαταραχών (Alzheimer Hellas), καθώς και από το Πανελλήνιο Ινστιτούτο Νευροεκφυλιστικών Νοσημάτων (PINDis).

Πραγματικά το επιστημονικό επίπεδο των εργασιών που παρουσιάστηκαν ήταν αρκετά υψηλό, ενώ δόθηκε η ευκαιρία γόνιμου διαλόγου μεταξύ των συνέδρων. Να τονίσουμε ακόμη, ότι μετά το πέρας των εργασιών του συνεδρίου χορηγήθηκαν στους συμμετέχοντες 11 μόρια Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης από τον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο. Η ομιλία μου είχε θέμα: Φυσικοθεραπευτική παρέμβαση στους ηλικιωμένους. Παρακάτω σας παρουσιάζω περιληπτικά την εργασία.

Περίληψη

Πρωτίστως, ο φυσικοθεραπευτής πριν καταστρώσει το πλάνο αποκατάστασης με τους αντίστοιχους θεραπευτικούς στόχους, θα εξετάσει το ιατρικό ιστορικό (ατομικό, οικογενειακό, περιβαλλοντικό) και ταυτόχρονα θα λάβει υπόψη του τις οδηγίες από το θεράποντα ιατρό. Οι συχνότερες παθολογικές καταστάσεις στους ηλικιωμένους είναι οι διαταραχές αρτηριακής πίεσης (αθηρωμάτωση, αρτηριοσκλήρυνση), ο σακχαρώδης διαβήτης, τα κολοβώματα, οι καρδιοαναπνευστικές παθήσεις (Κ.Α., Χ.Α.Π., βηματοδότης), η οστεοπόρωση, η εκφυλιστική οστεοαρθρίτιδα, οι νευρολογικές διαταραχές (άνοια, Parkinson, Α.Ε.Ε., Σ.Κ.Π.), οι όγκοι (λεμφοίδημα μετά από μαστεκτομή), καθώς και η κατάθλιψη που συνοδεύεται από συχνές πτώσεις. Η πάροδος των χρόνων έχει επιπτώσεις στο μυικό ιστό (μυϊκή ατροφία, μείωση δύναμης, αύξηση των trigger points, μείωση κινητικών μονάδων, μείωση ιδιοδεκτικότητας), στο σκελετό (οστεοπόρωση, οστεοαρθρίτιδα, δυσκαμψία, μείωση σωματικού ύψους), ή στο νευρικό σύστημα (ν. Alzheimer, ν. Parkinson). Προτείνεται φυσικοθεραπευτικό πρόγραμμα ανά περίπτωση. Σε βαριά περιστατικά, έχουμε τους μακροχρόνια κατακεκλιμένους ασθενείς. Κύριο μέλημα του φυσικοθεραπευτή στους ασθενείς αυτούς, είναι να εφαρμόσει τις κατάλληλες τεχνικές για την αποφυγή επιπλοκών (κατακλίσεις, αγκυλώσεις, οιδηματώδη άκρα, μυικές βραχύνσεις, ατροφίες, συλλογή βρογχικών εκκρίσεων, φλεφοθρόμβωση). Η άσκηση στους ηλικιωμένους είναι ιδιαίτερα ωφέλιμη αφού συμβάλλει στην ευκαμψία των αρθρώσεων, στο σκελετό, στην ελαστικότητα, στη μυϊκή ενδυνάμωση, στη βελτίωση του καρδιοαναπνευστικού συστήματος, και στη ψυχική ευεξία. Τα 3 θεραπευτικά σχήματα με τα οποία μπορεί να εφαρμοστεί είναι ατομικά, ανά ζεύγη, ή ομαδικά (σχήμα Π). Συμπερασματικά, ο φυσικοθεραπευτής σε συνεργασία με τους άλλους επαγγελματίες υγείας, θέτει εξατομικευμένους στόχους για κάθε ασθενή με κύριο μέλημα τη λειτουργικότητα και την αυτοεξυπηρέτησή του.

Ιωάννης Σ. Παναγιωτόπουλος
Φυσικοθεραπευτής, πτυχ. Α.Τ.Ε.Ι. Αθηνών
Μ.Φ.Η. Ο Άγιος Γεώργιος

Διαβάστε περισσότερα...