25o Eτήσιο Eπιστημονικό Συνέδριο Π.Σ.Φ.

Το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στις 22, 23 και 24 Ιανουαρίου 2016, στο Πολεμικό Μουσείο (Βασ. Σοφίας και Ριζάρη) στην Αθήνα. Το θέμα του συνεδρίου είναι: Αξιολογείν - Επιλέγειν - Εκτελείν, κλινική συλλογιστική και λήψη απόφασης.

Πιο αναλυτικά η φετινή θεματολογία είναι η ακόλουθη:

• Αξιολόγηση, κλινικός συλλογισμός και λήψη απόφασης στη νευρομυοσκελετική φυσικοθεραπεία
• Παιδιατρική φυσικοθεραπεία: αξιολόγηση και λήψη απόφασης
• Φυσικοθεραπεία στην ψυχική υγεία: αγχώδεις εκδηλώσεις, θέμα πολλαπλών ειδικοτήτων
• Κλινικός συλλογισμός και σχεδιασμός προγράμματος αποκατάστασης του τραυματισμένου αθλητή
• Φυσικοθεραπεία σε καρδιαγγειακούς, αναπνευστικούς και βαρέως πάσχοντες ασθενείς: από την αξιολόγηση στην αποκατάσταση
• Manual Therapy OMT Greece: από την αξιολόγηση στη θεραπεία ή τη διαχείριση
• Αξιολόγηση και κλινικός συλλογισμός στη νευρολογική Φυσικοθεραπεία
• Φυσικοθεραπεία στην υγεία των γυναικών
• Φυσικοθεραπευτική αξιολόγηση, διεθνείς κατευθυντήριες γραμμές, σύγχρονες εξελίξεις: προσαρμογή, υιοθέτηση, διάδοση και εφαρμογή στις ανάγκες του Έλληνα ηλικιωμένου
• Νέες τάσεις και καινοτόμες εφαρμογές στη Φυσικοθεραπεία

Το κόστος συμμετοχής για τα μέλη του Π.Σ.Φ. είναι 50€, για φοιτητές 15 €, για τους στρατευμένους δωρεάν, και για τους λοιπούς συνέδρους 80€.

Για περισσότερες πληροφορίες μπείτε στο site του συνεδρίου:

http://psf-conference.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Γιατί οι ηλικιωμένοι χάνουν την ισορροπία τους?

Όλοι λίγο πολύ, είχαμε κάποια στιγμή στη ζωή μας μια εμπειρία πτώσης, είτε ως παιδιά είτε ως μεγαλύτεροι σε ηλικία. Για παράδειγμα, παρατηρούμε τα παιδιά πολλές φορές που πέφτουν στο παιχνίδι, αμέσως μετά σηκώνονται χωρίς κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα, εκτός βέβαια από πιθανές εκδορές του δέρματος ή μώλωπες. Αντίθετα, οι ηλικιωμένοι που είναι πιο επιρρεπείς στις πτώσεις, έχουν αυξημένη επικινδυνότητα να τραυματιστούν, με αποτέλεσμα να έχουν να αντιμετωπίσουν εκτός από την κάκωση (π.χ. κάταγμα ισχίου), και τις δευτερογενείς επιπλοκές μιας παρατεταμένης παραμονής στο κρεβάτι.

Μελέτη σε 60 άτομα τρίτης ηλικίας έδειξε, ότι η συντριπτική πλειοψηφία (71.7 %), είχαν βιώσει κάποια στιγμή στο τρίτο στάδιο της ζωής τους, την τραυματική εμπειρία της πτώσης στο έδαφος (Panagiotopoulos I. et al, 2015). Σύμφωνα με άλλη μελέτη, αν ένας ηλικιωμένος μείνει για 1 εβδομάδα στο κρεβάτι, οδηγείται σε μείωση της δύναμης του τετρακεφάλου κατά 20%, και μείωση της οστικής μάζας της σπονδυλικής στήλης κατά 1% (Dallas Bed Rest Studies, 1940).

Αν λάβουμε υπόψη τις 2 παραπάνω μελέτες, διαπιστώνουμε πόσο καθοριστικό είναι το κομμάτι της πρόληψης των πτώσεων, αλλά και της γρήγορης αποκατάστασης του ηλικιωμένου, με αποτέλεσμα την ελαχιστοποίηση της παραμονής του στο κρεβάτι. Η φυσικοθεραπεία είναι κομβικής σημασίας τόσο στην πρόληψη, όσο και στην αποκατάσταση της κάκωσης από πτώση. Αφενός θα μειώσει τις πιθανότητες μιας πτώσης, και αφετέρου θα βοηθήσει τον ηλικιωμένο να σηκωθεί γρηγορότερα από το κρεβάτι.

Το πολυσύνθετο ερώτημα όμως παραμένει. Γιατί οι ηλικιωμένοι χάνουν την ισορροπία τους? Αναζητώντας λοιπόν τις απαντήσεις, βρίσκουμε και τους τρόπους πρόληψης των πτώσεων. Με το πέρασμα των χρόνων (και μετά την ηλικία των 24), η μυϊκή μας δύναμη μειώνεται. Στους ηλικιωμένους έχει μειωθεί σημαντικά η μυϊκή δύναμη των κάτω άκρων, με συνέπεια να μειώνεται η φάση αιώρησης του ποδιού στη βάδιση, και να σκοντάφτουν στο παραμικρό εμπόδιο.

Άλλα προβλήματα των ηλικιωμένων που επηρεάζουν την ισορροπία στη βάδιση, είναι η εκφυλιστική οστεοαρθρίτιδα (προκαλεί χωλότητα), η ν. Parkinson (προκαλεί μικρό μήκος βήματος, και πάγωμα κίνησης), η κυφωτική στάση λόγω οστεοπόρωσης (διαταράσσεται το κέντρο βάρος του σώματος), και η μικρή βάση στήριξης (πρέπει τα 2 πόδια να έχουν απόσταση μεταξύ τους, στο ύψος των ισχίων).

Επιπλέον, με την πάροδο της ηλικίας, η ισορροπία εκτός από το μυοσκελετικό σύστημα, επηρεάζεται από τη μειωμένη όραση, τη μειωμένη ακοή (λαβύρινθος), καθώς και τη μειωμένη ιδιοδεκτικότητα (η ικανότητα του ανθρώπου να αντιδρά ισορροπιστικά σε εξωτερικά ερεθίσματα, μέσω υποδοχέων). Γίνεται κατανοητό, ότι οι ηλικιωμένοι χρήζουν ετήσιας εξέτασης από οφθαλμίατρο και ΩΡΛ, αφού η όραση και η ακοή συνδέονται άμεσα με την ισορροπία. Ο γιατρός ακόμα, μεριμνά για την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή του ηλικιωμένου, ώστε να αποφεύγονται περιστατικά ζαλάδων ή ορθοστατικής υπότασης, που μπορεί και αυτά να είναι αιτία πτώσης.

Κλείνοντας, να τονίσουμε τη σημασία της ένταξης των ηλικιωμένων, σε συνδυαστικά προγράμματα άσκησης, δύναμης και ισορροπίας, όπως για παράδειγμα το Otago, που έρευνες έδειξαν ότι πετυχαίνει 40% μείωση πιθανής πτώσης, αν κάποιος το εφαρμόζει 3 φορές εβδομαδιαίως, για 1 έτος. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας μας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου λέγοντας ότι, η αποχή από τις καθημερινές δραστηριότητες, ενοχοποιείται ως η 4 αιτία των πτώσεων, που τελικά οδηγούν κατά 6% στο θάνατο παγκοσμίως (ΠΟΥ, 2011).

Διαβάστε περισσότερα...

Πρακτικός Οδηγός Πρόληψης Πτώσεων

Διαβάστε περισσότερα...

Αφιέρωμα στη διάσημη γεροντολόγο Dr. Ana Aslan

Η Dr. Ana Aslan γεννήθηκε το 1897 στην Ρουμανία, και είναι μία από τις σημαντικότερες γιατρούς που υπήρξαν παγκοσμίως στη γηριατρική και γεροντολογία, αφού αφιέρωσε τη ζωή της για την καταπολέμηση της γήρανσης. Κατά τη διάρκεια της καριέρας της, έλαβε τιμητικές διακρίσεις από διάφορες χώρες, ως ελάχιστη αναγνώριση για την προσφορά της.

Το 1952 ίδρυσε το Γηριατρικό Ινστιτούτο στο Βουκουρέστι, στη Ρουμανία, το FLORA. Το FLORA είναι το πρώτο στο είδος του παγκοσμίως, το οποίο αναγνωρίστηκε επίσημα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ). Πρόκειται για ένα τριώροφο τεράστιο κτίριο, με δυναμική 310 δωματίων, μέσα σε ένα δάσος από πανύψηλα δέντρα στην παρυφή της πόλης.

Ένα ενδεικτικό καθημερινό πρόγραμμα του φιλοξενούμενου στο FLORA περιελάμβανε μεταξύ άλλων, πριν ή μετά το πρωινό γυμναστική (στατικό ποδήλατο, άρση άνω – κάτω άκρων με αλτήρες), κατόπιν φυσικοθεραπεία (διαθερμίες, λάμπες υπέρυθρης ακτινοβολίας, ηλεκτροθεραπεία, δινόλουτρα, θερμαινόμενη πισίνα, κινησιοθεραπεία, μάλαξη,θερμά λουτρά). Συγκεκριμένα το ζεστό νερό είχε θερμοκρασία 35ο C περίπου, στο οποίο έριχναν ένα μείγμα από διάφορα βότανα από τα Καρπάθια όρη (Μπλάντα). Υπήρχε επιπλέον, μια άλλη μεγάλη ορθογώνια μπανιέρα, με ίδια θερμοκρασία νερού αποτελούμενη από πλάκες στα τοιχώματά της που διοχέτευαν ηλεκτροθεραπευτικό ρεύμα (Γαλβανιζέ).

Αργότερα γύρω στις 11:00 περνούσε το νοσηλευτικό προσωπικό για την ένεση Gerovital, και ο υπεύθυνος ιατρός για να δει αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα ή να ανακοινώσει τυχόν αποτελέσματα από τις εξετάσεις. Η ιδέα της ένεσης Gerovital, παρουσιάστηκε για 1η φορά το 1957 στη Βερόνα, στο 4ο Διεθνές Συνέδριο Γεροντολογίας στην Ιταλία. Από τότε, σειρά από μελέτες σε όλο τον κόσμο, επιβεβαίωσαν την αντιγηραντική της δράση. Δε δίστασαν μάλιστα μερικοί επιστήμονες, να χαρακτηρίσουν την Gerovital, ως ελιξίριο ζωής για τους ανθρώπους τρίτης ηλικίας.

Κάθε απόγευμα στις 14:30, είχε πούλμαν που επιβίβαζε τους φιλοξενούμενους και τους άφηνε στο κέντρο του Βουκουρεστίου για περιήγηση (περίπου 15 λεπτά απόσταση). Στις 17:30 το ίδιο πούλμαν τους γύριζε πίσω στο FLORA. 

Χαρακτηριστικό της φήμης που είχε η Dr. Ana Aslan, είναι ότι σύμφωνα με μαρτυρίες των φιλοξενουμένων στο FLORA, στην Αμερική τη θεωρούσαν, ως <<Θεό>>. Αρκετοί μάλιστα καθηγητές ιατρικής ανά τον κόσμο, επισκέπτονταν το FLORA, διότι είχαν όνειρο ζωής να την συναντήσουν κάποια στιγμή από κοντά, αλλά και να επωφεληθούν από τη θεραπεία.

Η Dr. Ana Aslan απεβίωσε το 1988, αφήνοντας πολύτιμη επιστημονική κληρονομιά στο χώρο της γηριατρικής. Κλείνοντας το αφιέρωμα θα μοιραστώ μαζί σας μια φράση της Dr. Ana Aslan. Mια φράση που μας δείχνει, πόσο πολύ ήθελε να βλέπει τους ανθρώπους να έχουν μια υγιή και ποιοτική γήρανση. ΄΄Το να είναι κανείς για πάντα νέος δε σημαίνει να είναι 20 χρονών. Σημαίνει να είναι αισιόδοξος, να νιώθει καλά, να έχει ένα στόχο για τον οποίο αξίζει να αγωνίζεται, και εντέλει να τον επιτυγχάνει.΄΄

Ευχαριστούμε τον κύριο Δημ. Πώποτα, για την παραχώρηση των πληροφοριών κατά την προσωπική του εμπειρία, στο ινστιτούτο γηριατρικής FLORA, στη Ρουμανία. 

Πηγή: Περιοδικό Ο συνταξιούχος ΑΤΕ, Πώποτας Δ., 1988

Διαβάστε περισσότερα...

Αντιμετώπιση του Συνδρόμου Ανήσυχων Ποδιών (ΣΑΠ)

Όταν αναφερόμαστε στο Σύνδρομο Ανήσυχων Ποδιών (ΣΑΠ), εννοούμε μια αισθητικοκινητική διαταραχή, που εκδηλώνεται συνήθως τη νύχτα, με συνέπεια να διακόπτεται ο ύπνος του ανθρώπου. Ο πάσχων παραπονιέται για ένα έντονο ενοχλητικό αίσθημα στο ένα ή και στα 2 κάτω άκρα, ενώ βρίσκει ανακούφιση όταν τα κινητοποιεί. Τα συμπτώματα ποικίλουν από άτομο σε άτομο, και επιδεινώνονται με την πάροδο της ηλικίας. Στις μισές περιπτώσεις περίπου, υπάρχει κληρονομικό υπόβαθρο.

Οι άνθρωποι που υποφέρουν από ΣΑΠ, εντοπίζουν τις ενοχλήσεις (πόνος, καυσαλγία, τράβηγμα, κνησμός, τίναγμα) κυρίως στους μηρούς, και στα πόδια. Χαρακτηριστικό είναι, ότι έχουν μια ακατανίκητη επιθυμία να μετακινήσουν τα κάτω άκρα, ακόμα και να βαδίσουν, ώστε να βρουν ανακούφιση. Τα συμπτώματα συνήθως υποχωρούν, για ένα χρονικό διάστημα.

Το ΣΑΠ είναι είτε πρωτοπαθές (αγνώστου αιτιολογίας), είτε δευτεροπαθές (αποτέλεσμα συνοδών παθήσεων). Συνοδές παθήσεις μπορεί να είναι για παράδειγμα, η ινομυαλγία, η νεφρική ανεπάρκεια, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η αναιμία, ο σακχαρώδης διαβήτης, ο υποθυρεοειδισμός, η εγκυμοσύνη, καθώς και νευρολογικά προβλήματα του κεντρικού ή του περιφερικού νευρικού συστήματος.

Καταλαβαίνουμε λοιπόν, ότι η θεραπεία του δευτεροπαθούς ΣΑΠ βασίζεται στην αντιμετώπιση της συνοδούς πάθησης. Από την άλλη πλευρά, στο ιδιοπαθές ΣΑΠ, η θεραπεία αρχίζει όταν οι ενοχλήσεις δημιουργούν έντονο πρόβλημα στον ύπνο, και επηρεάζουν την καθημερινότητα του ατόμου. Στη περίπτωση αυτή, ο γιατρός επιλέγει να χορηγήσει αρχικά, λεβοντόπα και παυσίπονα.

Χρήσιμες είναι οι ακόλουθες συμβουλές ώστε οι άνθρωποι με ΣΑΠ, να βρουν μια ανακούφιση από τα ενοχλητικά συμπτώματα. Δοκιμάστε αν η εφαρμογή θερμών ή ψυχρών επιθεμάτων στα κάτω άκρα, μειώνει τα συμπτώματα. Ένα χλιαρό μπάνιο πριν τον ύπνο, θα σας χαλαρώσει όλες τις μυϊκές ομάδες, όπως επίσης και ένα μυοχαλαρωτικό μασάζ. Διαμορφώστε ένα άνετο και ήσυχο περιβάλλον ύπνο. Αποφύγετε την έντονη κόπωση κατά τη διάρκεια της ημέρας, καθώς φαίνεται να εντείνει τα συμπτώματα. Τέλος, μειώστε την κατανάλωση καφεΐνης ειδικά τις απογευματινές ώρες.

Γενικότερα, επειδή ο άνθρωπος με ΣΑΠ δεν δίνει τη δέουσα σημασία στα συμπτώματα, αφού μπορεί να τα θεωρεί φυσιολογικά, καθυστερεί στην αναζήτηση ιατρικής συμβουλής. Καλό είναι να επισκεπτόμαστε άμεσα τον ιατρό μας, αφού σε περίπτωση ΣΑΠ, μπορεί να υποβόσκει άλλη σημαντικότερη πάθηση. Πριν τη θεραπεία πάντως, επιβάλλεται να γίνει σωστή διαφοροδιάγνωση του συνδρόμου.

Διαβάστε περισσότερα...

Καταγραφική μελέτη στατικής ισορροπίας, σε 60 περιπατητικά άτομα τρίτης ηλικίας, που φιλοξενούνται σε 5 Μονάδες Φροντίδας Ηλικιωμένων (Μ.Φ.Η).

Ως γνωστόν, οι πτώσεις των ατόμων της τρίτης ηλικίας, επηρεάζουν άμεσα την ποιότητα ζωής τους, και τους δείκτες θνησιμότητας. H παρούσα μελέτη (Panagiotopoulos I., et al 2015), επιχείρησε να καταγράψει τα επίπεδα ισορροπίας 60 περιπατητικών ηλικιωμένων, που φιλοξενούνται σε 5 Μονάδες Φροντίδας Ηλικιωμένων, και πώς συνδέονται με τις πτώσεις ή τα κατάγματα ισχίων ως άμεση επίπτωση.

Σκοπός της μελέτης, ήταν να αναδειχθεί για ακόμα μια φορά, η σπουδαιότητα εφαρμογής ειδικών προγραμμάτων συνδυαστικής άσκησης δύναμης - ισορροπίας , ατομικών ή ομαδικών, (π.χ. Otago Exercise Programme), από φυσικοθεραπευτές που εργάζονται σε δομές φροντίδας ατόμων τρίτης ηλικίας. Επίσης, να εξετασθούν τα ποσοστά καταγμάτων ισχίων από τις πτώσεις, που σύμφωνα με άλλες μελέτες, είναι ο συνηθέστερος τραυματισμός. Ουσιαστικά η παρούσα μελέτη, θα χρησιμοποιηθεί και ως σημείο αναφοράς για μελλοντικές μελέτες.

Η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για την καταγραφή της στατικής ισορροπίας, ήταν το Four Balance Test, όπως φαίνεται στην εικόνα. Επιλέχθηκαν άτομα τρίτης ηλικίας, που μπορούσαν τουλάχιστον να πραγματοποιήσουν τη βασική δοκιμασία ισορροπίας, δηλαδή το 1/4 (ορθοστάτηση με ενωμένα πόδια, για 10 sec.). Επίσης από τη λήψη του ιστορικού, καταγράψαμε αν υπάρχει ιστορικό πτώσης, και αν αυτό συνοδεύτηκε από κάταγμα ισχίου.

H μελέτη εντέλει έδειξε, ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ηλικιωμένων (71.7 %), έχουν βιώσει κάποια στιγμή στο τρίτο στάδιο της ζωής τους, την τραυματική εμπειρία της πτώσης στο έδαφος, με παραπάνω από τους μισούς (37.2 %) να έχουν υποστεί κάταγμα ισχίου, ως άμεση επίπτωση. Ο μέσος όρος στατικής ισορροπίας των συμμετεχόντων, σύμφωνα με το four balance test, βρέθηκε ότι ήταν 2.45 / 4. Επίπλέον βρέθηκε ότι, οι συμμετέχοντες που δεν είχαν εμπειρία πτώσης, συγκέντρωσαν μέσο όρο 2.8 /4. Φαίνεται λοιπόν, ότι αν ένας ηλικιωμένος εκπληρώσει τουλάχιστον τη δοκιμασία ¾, (heel – toe stand, for 10 sec), έχει μειωμένες πιθανότητες να πέσει, χωρίς όμως αυτό να είναι απαραίτητο, καθώς εντοπίσαμε άτομα που ακόμα και με σκορ 4/4 είχαν υποστεί πτώση. Αυτό εξηγείται από το γεγονός, ότι σε μια πτώση ευθύνονται εκτός από τους ενδογενείς, και τυχόν εξωγενείς παράγοντες (π.χ. ολισθηρό δάπεδο). Κλείνοντας να σημειώσουμε, ότι οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες, αξιολογήθηκαν με 2/4. Σύμφωνα με τη μελέτη, επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά, ότι η καλή ισορροπία, δρα ως προληπτικός παράγοντας των πτώσεων, και είναι το <<κλειδί>> για την αποφυγή τραυματισμών, όπως τα κατάγματα ισχίου.

Διαβάστε περισσότερα...

Φυσικοθεραπεία στο χέρι του μουσικού

Το χέρι του μουσικού, περιλαμβάνει όλες τις παθολογικές καταστάσεις του άνω άκρου, που μπορούν να τα ταλαιπωρήσουν έναν επαγγελματία μουσικό, ή να τον οδηγήσουν σε αποχή από την καριέρα του για ένα χρονικό διάστημα. Στις μέρες μας το φαινόμενο αυτό έχει λάβει επιδημιολογικές διαστάσεις, κάτι που οφείλεται στην ελλιπή διάγνωση, θεραπεία, και αποκατάσταση.

Γενικότερα, τον επαγγελματία μουσικό, επιβάλλεται να τον αντιμετωπίζουμε ως έναν επαγγελματία αθλητή, με εξειδικευμένη ομάδα αποκατάστασης (ιατροί, φυσικοθεραπευτές, εργοθεραπευτές κ.α.). Η διεθνής βιβλιογραφία περιγράφει 3 κύριες παθολογικές καταστάσεις, που μπορεί να συνυπάρχουν ή να επηρεάζουν ως μεμονωμένες, το χέρι του μουσικού.

Το σύνδρομο υπέρχρησης (είναι το συχνότερο, αν σκεφτούμε ότι ο μουσικός εκτελεί χιλιάδες κινήσεις το λεπτό), το σύνδρομο πίεσης περιφερικών νεύρων, και τις λειτουργικές δυστονίες (κράμπες του μουσικού). Μελέτη έδειξε, ότι το 65% (n=485) των μουσικών μελών συμφωνικής ορχήστρας, εμφάνισε σύνδρομα υπέρχρησης (Fry et al, 1998). Άλλη μελέτη έδειξε, ότι το 22% του δείγματος που εξετάσθηκε σε Ιατρικό Κέντρο για μουσικούς, έπασχε από πίεση περιφερικού νεύρου (Lederman et al, 1995). Eπιπλέον, μελέτη σε 100 επαγγελματίες μουσικούς, προσδιόρισε το ποσοστό εμφάνισης της λειτουργικής δυστονίας, στο 27% (Hochberg et al, 1983). Τα τελευταία χρόνια διεξάγονται πολυάριθμες μελέτες, αναφορικά με τη συσχέτιση της δυστονίας και την πλαστικότητα του εγκεφάλου.

Αφού γίνει η σωστή διάγνωση του μουσικού, ο φυσικοθεραπευτής αξιολογεί το πάσχον μέλος, και καταστρώνει ένα εξατομικευμένο πλάνο θεραπείας και αποκατάστασης. Σε γενικές γραμμές, η φυσικοθεραπεία περιλαμβάνει την εφαρμογή φυσικών μέσων (ηλεκτροθεραπεία, υπέρηχα, Laser κ.α.), την κινησιοθεραπεία (παθητικές, ισομετρικές, ισοτονικές ασκήσεις αυξανόμενης δυσκολίας, διδασκαλία αυτοδιατάσεων, λειτουργικές ασκήσεις σχετικές με το αντίστοιχο μουσικό όργανο), τη θεραπευτική μάλαξη, καθώς και την εφαρμογή Kinesiotaping. Συμπερασματικά, το χέρι του μουσικού όταν διαγνωστεί έγκαιρα μπορεί να αντιμετωπιστεί συντηρητικά, με φάρμακα και φυσικοθεραπεία. Αν δε γίνει αυτό ή αποτύχει η συντηρητική θεραπεία, ο μουσικός οδηγείται τελικά στο χειρουργείο.

Διαβάστε περισσότερα...

Σύνδρομο τριβής λαγονοκνημιαίας ταινίας

Όταν μιλάμε για σύνδρομο τριβής λαγονοκνημιαίας ταινίας (ΛΚΤ), αναφερόμαστε σε ένα σύνδρομο υπέρχρησης, που οφείλεται στην επαναλαμβανόμενη τριβή του κάτω τμήματος της ΛΚΤ, πάνω στον έξω μηριαίο κόνδυλο, δηλαδή στην έξω πλάγια επιφάνεια του γόνατος. Το συγκεκριμένο σύνδρομο, ταλαιπωρεί συνήθως δρομείς υπεραποστάσεων, ή ποδηλάτες.

Το σύνδρομο ΛΚΤ, εκδηλώνεται με συνεχή διαξιφιστικό πόνο εξωτερικά του γόνατος, ο οποίος γίνεται εντονότερος με την αντίστοιχη δραστηριότητα του αθλητή, και υποχωρεί με την ανάπαυση. Μια σωστή διαφοροδιάγνωση από τον ορθοπαιδικό, θα αποκλείσει άλλους τραυματισμούς όπως, την τενοντίτιδα του δικεφάλου μηριαίου, τη χονδροπάθεια επιγονατίδας, ή την κάκωση του έξω μηνίσκου.

Ανατομικά η ΛΚΤ, εκφύεται από το μείζον γλουτιαίο, και τον τείνον τη πλατεία περιτονία μύες, ενώ καταφύεται στο άνω τριτημόριο της κνήμης, στο φύμα του Girdy. Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι, η ΛΚΤ δεν είναι μυς, αλλά μια επιμήκης πάχυνση της περιτονίας του μηρού. Ο τείνον τη πλατεία περιτονία, όταν συσπάται τεντώνει την ΛΚΤ, και βοηθάει στην τελική έκταση του γόνατος.

Οι πιθανοί παράγοντες που οδηγούν στην εμφάνιση του συνδρόμου είναι είτε ενδογενείς (δηλαδή εμβιομηχανικοί παράγοντες), είτε εξωγενείς (π.χ. κακή προπονητική τεχνική, κακός εκοπλισμός, κακός τάπητας). Μερικοί από τους εμβιομηχανικούς παράγοντες του αθλητή είναι, τα ραιβά γόνατα, η ανισοσκελία, το πλάτος της ΛΚΤ, η αδυναμία καμπτήρων (λαγονοψοίτης) και των απαγωγών του ισχίου (μικρός και μέσος γλουτιαίος). Η αδυναμία των προαναφερθέντων μυών θα ενεργοποιήσει άλλους μύες όπως, τον τείνον τη πλατεία περιτονία, και το μείζον γλουτιαίο, που με τη σειρά τους θα αυξήσουν την τάση στην ΛΚΤ.

Είναι προφανές λοιπόν, ότι έχουμε να κάνουμε με ένα πολυπαραγοντικό σύνδρομο. Μια θεραπεία που θα στοχεύσει μόνο στα συμπτώματα, δεν πρόκειται να είναι αποτελεσματική και ο τραυματίας αθλητής γρήγορα θα υποτροπιάσει. Για μια αποτελεσματική θεραπεία, είναι κομβικής σημασίας, μία λεπτομερής κλινική αξιολόγηση, ώστε να εντοπίσουμε τους ενδογενείς ή εξωγενείς παράγοντες. Θα πω χαρακτηριστικά, ότι μία καλή αξιολόγηση είναι η μισή θεραπεία.

Συνοπτικά η φυσικοθεραπεία, θα στοχεύσει στην αντιμετώπιση της φλεγμονής ώστε να μειωθεί ο πόνος (με τα διάφορα φυσικά μέσα), στην αντιμετώπιση μυϊκών ανισορροπιών με ασκήσεις ενδυνάμωσης, στην αντιμετώπιση εμβιομηχανικών παραγόντων (π.χ. εφαρμογή ορθοτικών πελμάτων), στη βελτίωση της τεχνικής του αθλητή, και τέλος στην εκπαίδευση του με αυτοδιατάσεις ως πρόληψη.

Διαβάστε περισσότερα...

To video του blog είναι γεγονός!!!

Διαβάστε περισσότερα...

Ενήμερωση για τη ν. Alzheimer στο Περιστέρι

Σήμερα στις 21/9/2015, ολοκληρώθηκε η ενημερωτική ομιλία για τη ν. Alzheimer, στο αμφιθέατρο του Δημαρχείου Περιστερίου, με αφορμή την παγκόσμια μέρα της νόσου. Ομιλητές της βραδιάς ήταν, ο κ. Μπεκιάρης, καρδιολόγος, και η κ. Σακκά, νευρολόγος, Πρόεδρος Εταιρείας Αlzheimer και Συναφών Διαταραχών, Αθηνών. Μετά τις ομιλίες ακολούθησε ενδιαφέρουσα συζήτηση με το κοινό.

Διαβάστε περισσότερα...

Εορτασμός της Παγκόσμιας Μέρας Φυσικοθεραπείας, στη Γλυφάδα

Κάθε χρόνο στις 8 Σεπτέμβρη, η μέρα είναι αφιερωμένη στη φυσικοθεραπεία, σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Κυρίαρχο μήνυμα της εν λόγω μέρας είναι, Κίνηση για την Υγεία (Movement for Health). Οι φυσικοθεραπευτές είναι οι επαγγελματίες υγείας, που επιστρατεύουν τις διάφορες θεραπευτικές μεθόδους (π.χ. κινησιοθεραπεία, μάλαξη, φυσικά μέσα), με σκοπό να βοηθήσουν τον ασθενή να αξιοποιήσει τις δυνατότητές του, και να παραμείνει λειτουργικός στην καθημερινότητά του.

Οι φυσικοθεραπευτές αντιμετωπίζουν ασθενείς όλων των ηλικιών, που πάσχουν από μυοσκελετικές, νευρολογικές, ή καρδιοαναπνευστικές παθήσεις. Τη φετινή παγκόσμια μέρα όμως, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών, αποφάσισε να την αφιερώσει, στην Πρόληψη Πτώσεων Ατόμων Τρίτης Ηλικίας. Σύμφωνα μάλιστα με πρόσφατη έρευνα, το 70% περίπου των ηλικιωμένων έχει εμπειρία πτώσης, από τους οποίους οι μισοί έχουν υποστεί κάταγμα στο ισχίο (Panagiotopoulos I. et al, 2015). Όλοι οι φυσικοθεραπευτές ανά την Ελλάδα, ενημερώνουν, συμβουλεύουν, αξιολογούν, και προτείνουν προγράμματα άσκησης που προλαμβάνουν τις πτώσεις.

Για το σκοπό αυτό, η πρότυπη Μ.Φ.Η. Ο Άγιος Γεώργιος, διοργάνωσε στις εγκαταστάσεις τις στη Γλυφάδα, ενημερωτική ημερίδα με θέμα: H σωματική άσκηση, ως μέσο βελτίωσης της δύναμης και της ισορροπίας. Η ψυχολόγος Ζωή Αλεξούλη καλωσόρισε το κοινό, παρουσίασε τους ομιλητές, και έκανε μια εισαγωγή στις μη φαρμακευτικές θεραπείες. Το λόγο πήρε η συνάδελφός της Άλια Χόταρη, που μας παρουσίασε τα γενικά οφέλη της άσκησης. Ακολούθως, ο κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης, ο φυσικοθεραπευτής Παναγιωτόπουλος Ιωάννης, μας παρουσίασε το ασκησιολόγιο Otago, που μελέτες έχουν δείξει, ότι μειώνει σημαντικά τις πτώσεις των ηλικιωμένων.

Το ενδιαφέρον του κοινού κρατήθηκε αμείωτο, σε όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης, ενώ αρκετοί από τους παρευρισκομένους εκδήλωσαν την επιθυμία, να επαναληφθούν σύντομα παρόμοιες πρωτοβουλίες. Ας ευχηθούμε όλοι μαζί, χρόνια πολλά στη φυσικοθεραπεία!!

Διαβάστε περισσότερα...

Ημερίδα με θέμα: H σωματική άσκηση, ως μέσο βελτίωσης της δύναμης και της ισορροπίας.

Διαβάστε περισσότερα...

Αντιμετωπίζοντας την άρνηση του ηλικιωμένου...

Κατά τις πρώτες συνεδρίες με τον ηλικιωμένο, ο φυσικοθεραπευτής ενίοτε αντιμετωπίζει, διάφορα εμπόδια για να τον πείσει να ενταχθεί σε ένα ατομικό ή ομαδικό, εξειδικευμένο θεραπευτικό πρόγραμμα άσκησης. Το πρώτο βήμα λοιπόν για μία θεραπεία, είναι να αντιμετωπίσουμε τα εμπόδια της άρνησης του ηλικιωμένου, να συνεργαστεί μαζί μας.

Για παράδειγμα, συχνά επικρατούν μύθοι και λανθασμένες αντιλήψεις με εκφράσεις του τύπου, είμαι πολύ μεγάλος για άσκηση, δεν είναι για μένα αυτά, ή θα περάσει μόνο του… Η έντονη άρνηση, μπορεί επίσης να είναι αποτέλεσμα κινησιοφοβίας, δηλαδή έντονης φοβίας ενδεχόμενου πόνου κατά την άσκηση, ή ενδεχόμενης πτώσης, καθώς και αποτέλεσμα κατάθλιψης, που είναι συχνό φαινόμενο στην τρίτη ηλικία. Δεν είναι λίγες οι φορές άλλωστε, που ένας ηλικιωμένος πιθανόν να εγκαταλείψει, για ένα χρονικό διάστημα, το πρόγραμμα άσκησης.

Ίσως να φαίνεται δύσκολο, αλλά αν οι φροντιστές του ηλικιωμένου (επαγγελματίες και συγγενείς) εργαστούν μεθοδικά και συλλογικά, γίνεται να ξεπεραστούν τα προαναφερθέντα εμπόδια με επιτυχία. Κομβικό σημείο για την αντιμετώπιση της άρνησης, είναι η υποστήριξη από το συγγενικό περιβάλλον.

Με τη σειρά του ο φυσικοθεραπευτής, θα τον ενημερώσει για το ασκησιολόγιο, αλλά και για τα οφέλη του (π.χ. βελτίωση κυκλοφορικού, θωράκιση του σκελετού, μυϊκή ενδυνάμωση, βελτίωση αρθρικής ευκαμψίας, βελτίωση ελαστικότητας, βελτίωση ευλυγισίας, βελτίωση ισορροπίας, βελτίωση ψυχολογικής κατάστασης, μείωση άγχους, βελτίωση αυτοεκτίμησης). Δε θα ήταν κακή ιδέα, να δεχθεί ο ηλικιωμένος μια θετική επιρροή, από εμπειρίες άλλων ανθρώπων που συμμετείχαν στο πρόγραμμα. Αξίζει λοιπόν, να αφιερώσουμε μία συνεδρία, μόνο και μόνο για την κατάλληλη ενημέρωση του ηλικιωμένου.

Έπειτα πρέπει να εμπνέουμε ένα αίσθημα ασφάλειας στον ηλικιωμένο, κατά τη διάρκεια της άσκησης, ή ακόμα και της βάδισης σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους. Εστιάζουμε με ασκήσεις ενδυνάμωσης και στατικοδυναμικής ισορροπίας, που θα μειώσουν την πιθανότητα πτώσης. Έμφαση δίνουμε και σε αερόβιες ασκήσεις, για βελτίωση της αντοχής.

Γενικά θέτουμε κοντινούς θεραπευτικούς στόχους, ώστε να έχουμε ορατά αποτελέσματα της άσκησης, δίνοντας κίνητρα στον ηλικιωμένο να συνεχίσει να προσπαθεί σε μακροχρόνια βάση. Τέλος, η τακτική παρακολούθηση και επικοινωνία με όλη τη διεπιστημονική ομάδα, θα κάνει το εμπόδιο της άρνησης παρελθόν.
Διαβάστε περισσότερα...

Το σύνδρομο κοιλιακών – προσαγωγών

Το σύνδρομο κοιλιακών - προσαγωγών ή κήλη του αθλητή, είναι μια πάθηση, που αντιμετωπίζουν κυρίως επαγγελματίες αθλητές στο ποδόσφαιρο και το μπάσκετ. Συγκεκριμένα το σύνδρομο αυτό, εμφανίζεται σε ποσοστό 5% περίπου όλων των αθλητικών κακώσεων.

Τα παλαιότερα χρόνια, ο εν λόγω τραυματισμός ήταν πιο σπάνιος, και η αιτία του ήταν συνήθως, o οξύς τραυματισμός των προσαγωγών, μετά από μια βίαιη απότομη κίνηση. Με την πορεία των χρόνων όμως, οι αθλητικές επιδόσεις αυξήθηκαν, τα αθλήματα έγιναν πιο επιθετικά, ταχύτερα, και τα μεσοδιαστήματα ανάπαυσης των αθλητών, μεταξύ των αγώνων, μειώθηκαν. Αυτό είχε ως συνέπεια, τον επαναλαμβανόμενο μικροτραυματισμό της περιοχής, από συγκεκριμένες κινήσεις ανάλογα με τη φύση του αθλήματος (π.χ. σουτ, απότομες τρίπλες στο ποδόσφαιρο, ή άλματα, αλλαγές κατεύθυνσης, σουτ, pivot στο μπάσκετ).

Κλινικά η αίσθηση του πόνου εντοπίζεται στην περιοχή της έκφυσης των προσαγωγών, και του κάτω τμήματος του ορθού κοιλιακού. Ο πόνος σταδιακά γίνεται εντονότερος προσβάλλοντας την μια πλευρά, ωστόσο αν δεν αντιμετωπισθεί εγκαίρως, δύναται να εμφανιστεί και στην αντίθετη πλευρά. Άύξηση του πόνου ίσως να προκαλεί το φτέρνισμα και ο βήχας.

Πρώτα από όλα, θα πρέπει να γίνει σωστή διαφοροδιάγνωση από τον ιατρό (ενδεχομένως να χρειαστεί ακτινογραφία, μαγνητική τομογραφία, κηλογραφία και υπέρηχος), ώστε να αποκλειστούν άλλες παθήσεις με παρόμοια κλινική εικόνα. Το σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών περιλαμβάνει παθήσεις όπως: την τενοντοπάθεια των προσαγωγών, του λαγονοψοίτου, του ορθού κοιλιακού, τα κατάγματα κοπώσεως ηβικού οστού, και του αυχένα του μηριαίου, καθώς και την παγίδευση του θυρεοειδούς νεύρου (υπεύθυνο για τη νεύρωση προσαγωγών).

Επιβάλλεται όπως είναι προφανές, η άμεση και κατάλληλη θεραπεία του αθλητή, ώστε να μη χρονιάσει το σύνδρομο, και γίνει η αιτία να εγκαταλείψει την καριέρα του. Η αντιμετώπιση του συνδρόμου γίνεται είτε συντηρητικά (φαρμακευτική αγωγή συνδυαστικά με φυσικοθεραπεία), είτε χειρουργικά (με ανοικτή διάνοιξη, ή λαπαροσκοπικά) αν αποτύχει η συντηρητική θεραπεία. Ως επι των πλείστων προτιμάται, η λαπαροσκοπική χειρουργική, καθώς οι ιστικές βλάβες του χειρουργείου είναι μικρότερες, τα ποσοστά επιτυχίας αγγίζουν το 95%, και ο αθλητής επιστρέφει σε συντομότερο χρονικό διάστημα (περίπου σε 1 μήνα), στα γήπεδα.

Από την πλευρά του ο φυσικοθεραπευτής, μετά από ενημέρωσή του από τον ιατρό του αθλητή, προχωρεί στην προσεκτική λήψη ιστορικού, καθώς και σε μια σφαιρική κλινική αξιολόγηση για τον σχεδιασμό του πλάνου θεραπείας. Λέγοντας σφαιρική, θέλουμε να τονίσουμε την αξιολόγηση του σώματος του αθλητή σαν σύνολο, αφού για παράδειγμα μια ανισοσκελία ή μια δυσλειτουργία απομακρυσμένης άρθρωσης, μπορεί να είναι η αιτία του συνδρόμου.

Ανάλογα με την αιτία, ο φυσικοθεραπευτής επιχειρεί να αντιμετωπίσει τις μυϊκές αδυναμίες και ανισορροπίες, τις φλεγμονές, τις αρθρικές αστάθειες ή δυσκαμψίες, τις ανατομικές δυσαναλογίες, τους αναφερόμενους πόνους, και τα διαταραγμένα αθλητικά κινητικά πρότυπα.
Ουσιαστικά ο αθλητικός φυσικοθεραπευτής, θα προετοιμάσει τον επαγγελματία αθλητή, ώστε να επιστρέψει στις υποχρεώσεις του, με την μικρότερη πιθανότητα υποτροπής του τραυματισμού. Σε αυτό το κομβικό σημείο, ο φυσικοθεραπευτής σε συνεργασία με τον γυμναστή, σχεδιάζουν ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα προπονήσεων, πριν την πλήρη ένταξη του αθλητή στο υψηλό αγωνιστικό επίπεδο.
Διαβάστε περισσότερα...

Πρωτοποριακό σεμινάριο Εφαρμογές Γηριατρικής Φυσικοθεραπείας

Διαβάστε περισσότερα...

Hμερίδα Τρίτη ηλικία. Προκλήσεις και προοπτικές.

Με μεγάλη επιτυχία και με πλήθος κόσμου, πραγματοποιήθηκε η πολυθεματική ημερίδα για την τρίτη ηλικία, στη αίθουσα του Μεροπείου, στις 20 Μαΐου 2015. Ομιλητές της βραδιάς ήταν, η κοινωνική λειτουργός κ. Μπόφου, ο νευρολόγος κ. Λύρας, ο φυσικοθεραπευτής κ. Παναγιωτόπουλος, και ο ψυχολόγος κ. Προύσκας. Μετά το πέρας των ομιλιών ακολούθησε ανοικτή συζήτηση με το κοινό.

Διαβάστε περισσότερα...

Ανακοίνωση συνεργασίας

Ο κύριος Παναγιωτόπουλος Ιωάννης, ανακοινώνει την έναρξη της συνεργασίας του με την πρότυπη Μ.Φ.Η. Ο Άγιος Στυλιανός, στο Κουκάκι. Θα ήθελε να ευχαριστήσει τη Διοίκηση για την εμπιστοσύνη της, και υπόσχεται για την εύρυθμη λειτουργία του τμήματος φυσικοθεραπείας, της Μονάδας.
www.agstylianos.gr
Διαβάστε περισσότερα...

3o Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο Φυσικοθεραπείας

Το Περιφερικό Τμήμα Θεσσαλονίκης Κιλκίς και Χαλκιδικής, του Πανελληνίου Συλλόγου Φυσικοθεραπευτών, πρόκειται να διοργανώσει το 3ο Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο Φυσικοθεραπείας.

Το συνέδριο θα είναι πολυθεματικό, και θα λάβει χώρα στο Grand Hotel Palace, στη Θεσσαλονίκη, στις 24 – 26 Απριλίου, 2015. Για περισσότερες πληροφορίες και για το αναλυτικό πρόγραμμα του συνεδρίου επισκεφτείτε το παρακάτω site:

http://www.physiothes.gr/sinedrio

Διαβάστε περισσότερα...

Eκπαιδευτική επίσκεψη των Ι.Ε.Κ. Ιπποκράτειος σε Μ.Φ.Η.

Tην Παρασκευή 20 Μαρτίου 2015, πραγματοποιήθηκε εκπαιδευτική επίσκεψη των σπουδαστών β. φυσικοθεραπείας, του Ι.Ε.Κ. Ιπποκράτειος, στην πρότυπη Μ.Φ.Η. Ο Άγιος Γεωργιος (Παράρτημα Μοσχάτου).

Με τη συνοδεία των καθηγητών τους, οι σπουδαστές είχαν την τύχη να παρακολουθήσουν από κοντά, εξειδικευμένο ασκησιολόγιο σε ηλικιωμένους, καθώς και προγράμματα δημιουργικής απασχόλησης, από τη διεπιστημονική ομάδα της μονάδας.

Διαβάστε περισσότερα...

Σεμινάριο ασκήσεων Otago

Ολοκληρώθηκε επιτυχώς η εκπαίδευση των νέων OEP Leaders, στο Τ.Ε.Ι. Στερεάς Ελλάδας. Το σεμινάριο διεξήχθη στις 14, 15, και 28 Φεβρουαρίου 2015, στη Λαμία, με την καθοδήγηση της Επιστημονικής Εκπροσώπου του ProFouND, και Καθηγήτριας, κ. Σακελλάρη.

Οι ασκήσεις Otago, μειώνουν σημαντικά την πιθανότητα πτώσης, στα άτομα τρίτης ή τέταρτης ηλικίας, βελτιώνοντας τόσο τη δύναμη, όσο και την ισορροπία τους. Παρακάτω βλέπετε μερικά στιγμιότυπα από το σεμινάριο.

Διαβάστε περισσότερα...

Ευχαριστήρια επιστολή του Τ.Ε.Ι. Αθήνας, 3/3/2015

Αξιότιμε κύριε Παναγιωτόπουλε,

Σας ευχαριστούμε πολύ για την ευγενική σας προσφορά να δωρίσετε το αξιόλογο βιβλίο σας με τίτλο: Γηριατρική Φυσικοθεραπεία, στη Βιβλιοθήκη του ΤΕΙ Αθήνας.
Η χειρονομία σας αυτή συμβάλλει στον εμπλουτισμό της, και εκτιμάται τα μέγιστα από τη Διοίκηση του Ιδρύματος.

Ο Πρόεδρος του ΤΕΙ Αθήνας

ΜΙΧΑΗΛ ΜΠΡΑΤΑΚΟΣ
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ
Διαβάστε περισσότερα...

Η ατυχής τριάδα του αγκώνα

Πρόκειται για ένα σοβαρό τραυματισμό του αγκώνα, μετά από ισχυρό μηχανισμό κάκωσης, που χρήζει άμεσης χειρουργικής αντιμετώπισης. Ουσιαστικά, έχουμε ταυτόχρονο κάταγμα κεφαλής της κερκίδας, κάταγμα κορονοειδούς απόφυσης της ωλένης, καθώς και εξάρθρημα αγκώνα, με ρήξη του έξω πλαγίου συνδέσμου.

Ο ορθοπαιδικός κάνει διάγνωση του τραυματισμού, με μια απλή ακτινογραφία του αγκώνα. Κύριο μέλημα του γιατρού, είναι η αποφυγή της χρόνιας αστάθειας του αγκώνα. Στην κατεύθυνση αυτή θα συμβάλλει σημαντικά, και η μετεγχειρητική φυσικοθεραπευτική αποκατάσταση του ασθενή.

Συνοπτικά παρουσιάζουμε ένα πλάνο θεραπείας, που θα μειώσει τον πόνο, θα ενδυναμώσει τους μύες, θα βελτιώσει το εύρος τροχιάς του αγκώνα, και θα κάνει το άνω άκρο λειτουργικό:

- Ηλεκτροθεραπεία (TENS, EMS)
- Θερμά επιθέματα
- Αποιδηματική μάλαξη
- Κινησιοθεραπεία αγκώνα (κάμψη – έκταση, υπτιασμός – πρηνισμός), παθητική και ενεργητική
- Ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας (π.χ. με μπάλες)
- Λειτουργικές ασκήσεις ολόκληρης της κινητικής αλυσίδας του πάσχοντος άκρου.
- Κρυοθεραπεία
- Taping

Συνίσταται τέλος, η επαναξιολόγηση του ασθενή, ανά τακτά χρονικά διαστήματα.

Διαβάστε περισσότερα...

1ο Σεμινάριο Καρδιοαγγειακής Φυσικοθεραπείας – Αποκατάστασης

Το Τμήμα Καρδιοαγγειακής και Αναπνευστικής Φυσικοθεραπείας-Αποκατάστασης (Τ.Κ.Α.Φ.Α.), του Πανελληνίου Συλλόγου Φυσικοθεραπευτών (Π.Σ.Φ.), διοργανώνει το Σάββατο 7 Μαρτίου 2015, το 1ο Σεμινάριο Καρδιοαγγειακής Φυσικοθεραπείας – Αποκατάστασης, με θέμα: "Πρoγράμματα Καρδιοαγγειακής Φυσικοθεραπείας - Αποκατάστασης: Οργάνωση και Υλοποίηση". To σεμινάριο θα διεξαχθεί στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο.

Επιπλέον, το σεμινάριο μοριοδοτείται με 4 μόρια συνεχιζόμενης Ιατρικής Εκπαίδευσης, που αναγνωρίζονται από τον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο (Π.Ι.Σ.), και το EACCME-UEMS. Για περισσότερες πληροφορίες, μπείτε στην ιστοσελίδα του ΤΚΑΦΑ: www.tkafa.gr
Όσοι επιθυμείτε να κάνετε προεγγραφή, παρακαλώ επικοινωνήστε με το ΤΚΑΦΑ στο e-mail: info@tkafa.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Η ατυχής τριάδα του γόνατος

Όταν παρατηρείται ταυτόχρονη τριπλή κάκωση 3 δομών του γόνατος, του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου, του έσω πλαγίου συνδέσμου, και του έσω μηνίσκου, τότε ο τραυματισμός ονομάζεται ατυχής τριάδα του γόνατος (O' Donoghue unhappy triad). Συγκεκριμένα στο 80% των περιπτώσεων, πλήρους ρήξης του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου, έχουμε το φαινόμενο της ατυχούς τριάδας. Να αναφέρουμε εδώ, ότι σε 3ου βαθμού κακώσεις, εκτός από τα μαλακά μόρια, πιθανόν να έχουμε τραυματισμό στον αρθρικό χόνδρο, καθώς και οστικό οίδημα.

Ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος, στατιστικά είναι ο σύνδεσμος του γόνατος, με τους περισσότερους τραυματισμούς. Η λειτουργία του είναι να σταθεροποιεί το γόνατο, να εμποδίζει την πρόσθια παρεκτόπιση της κνήμης σε σχέση με το μηριαίο, καθώς και να αποτρέπει την υπερβολική στροφή ή την υπερέκταση του γόνατος. Συνεπώς, παρόμοιες βίαιες κινήσεις (π.χ. όταν κολλάει το πόδι στο έδαφος), απότομες αλλαγές κατεύθυνσης (π.χ. στο σκι) ή αθλήματα επαφής από χτύπημα του αντιπάλου (π.χ. ποδόσφαιρο, μπάσκετ, μαχητικά αθλήματα), οδηγούν συχνά σε τραυματισμό του πρόσθιου χιαστού.

Ο τραυματίας ακούει συχνά ένα χαρακτηριστικό ήχο στο γόνατο, κατά τη διάρκεια της κάκωσης. Η άρθρωση γίνεται οιδηματώδης, με έντονο πόνο, αστάθεια, και δυσκολία κάμψης ή έκτασης. Ο άτυχος αθλητής, θα δεχθεί άμεσα τις Πρώτες Βοήθειες από το ιατρικό επιτελείο. Ομολογουμένως, πρόκειται για μια δυσάρεστη στιγμή στην καριέρα ενός αθλητή, αφού για την πλήρη επανένταξή του στις αγωνιστικές του υποχρεώσεις, μπορεί να περάσουν έως και 6 μήνες.

Ο ιατρός μέσα από τα κλινικά τεστ, και τις διάφορες εξετάσεις (μαγνητική τομογραφία, απλή ακτινογραφία), κάνει διάγνωση της κάκωσης. Η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι είτε συντηρητική, είτε χειρουργική. Ωστόσο, στην πλήρη ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου, η χειρουργική επέμβαση είναι μονόδρομος. Σε κάθε περίπτωση πάντως (συντηρητική ή χειρουργική), η φυσικοθεραπεία αποτελεί πολυσήμαντο κομμάτι της αθλητικής αποκατάστασης. Περιληπτικά αναφέρουμε ένα ενδεικτικό φυσικοθεραπευτικό πλάνο:

- Ηλεκτροθεραπεία (ΤΕΝS, EMS)
- Yπέρηχος (1 ΜΗz)
- Laser χαμηλής ισχύος
- Παθητική κινητοποίηση της άρθρωσης
- Θεραπευτική μάλαξη
- Δινόλουτρο
- Ασκήσεις ενδυνάμωσης (ισομετρικές, ισοτονικές, προοδευτικά αυξανόμενης επαναληψημότητας και αντίστασης)
- Ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας
- Διατατικές ασκήσεις
- Εξατομικευμένες ασκήσεις προσαρμοσμένες στο κάθε άθλημα
- Κρυοθεραπεία
- Taping

Ο αθλητής επιστρέφει σταδιακά στις υποχρεώσεις του ακολουθώντας αρχικά ατομικό πρόγραμμα προπόνησης, αφού έχει υποχωρήσει ο πόνος, και έχοντας αποκτήσει τη μυϊκή δύναμη, την ευλυγισία, καθώς και τη νευρομυική συναρμογή του υγιούς σκέλους. Είναι πολύ σημαντικό, να μην επιστρέψει νωρίτερα, γιατί ο κίνδυνος υποτροπής ελλοχεύει.

Διαβάστε περισσότερα...

Αναπνευστική φυσικοθεραπεία στη Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια

Με τον όρο Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (Χ.Α.Π.), αναφερόμαστε είτε στις φλεγμονώδεις αλλοιώσεις των αεραγωγών (χρόνια βρογχίτιδα), είτε στην υπερδιάταση και καταστροφή των τελικών τμημάτων τους (εμφύσημα), είτε στο συνδυασμό τους. Η ρύπανση στις μεγαλουπόλεις, το κάπνισμα, η έκθεση σε ανθυγιεινές ουσίες, καθώς και περασμένες λοιμώξεις του αναπνευστικού, αυξάνουν την πιθανότητα να εμφανίσει κάποιος την κλινική εικόνα της Χ.Α.Π.

Υπάρχουν 2 κατηγορίες ασθενών με Χ.Α.Π. Οι βρογχιτιδικοί, συνήθως είναι υπέρβαροι, με παραγωγικό βήχα, και εμφανίζουν δύσπνοια στην κόπωση. Από την άλλη, οι εμφυσηματικοί, είναι συνήθως αδύνατοι, με εμφανή σύσπαση των επικουρικών μυών, με λίγα πτύελα, και εμφανίζουν δύσπνοια στην κόπωση.

Τα προβλήματα των ασθενών με Χ.Α.Π. δεν περιορίζονται μόνο σε αναπνευστικά, αλλά και σε κινητικά, ή ψυχολογικά. Σε αυτές τις περιπτώσεις λοιπόν, αναλαμβάνει δράση όλη η διεπιστημονική ομάδα, με επικεφαλή τον ιατρό (εν προκειμένω τον πνευμονολόγο) για μια ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του ασθενή. Αναπόσπαστος κρίκος της διεπιστημονικής ομάδας, είναι ο εξειδικευμένος αναπνευστικός φυσικοθεραπευτής, που θα αναλάβει την αποκατάσταση του ασθενή με Χ.Α.Π.

Ένα συνοπτικό πρόγραμμα αναπνευστικής φυσικοθεραπείας περιλαμβάνει: ασκήσεις ενδυνάμωσης αναπνευστικών μυών (εξασκητές αναπνοής), ασκήσεις αντοχής για μείωση του αναπνευστικού έργου, τεχνικές – συσκευές βρογχικής παροχέτευσης (πλήξεις, δονήσεις - συσκευές θετικής εκπνευστικής πίεσης), καθώς και ασκήσεις θωρακικής έκπτυξης. Τέλος, το πλάνο φυσικοθεραπείας περιλαμβάνει διδασκαλία αναπνευστικών ασκήσεων (π.χ. παρατεταμένη εκπνοή με μισόκλειστα χείλη), και εκπαίδευση του ασθενή για θέσεις χαλάρωσης, ώστε να διαχειριστεί σωστά μια πιθανή κρίση δύσπνοιας.

Διαβάστε περισσότερα...

Eξάρθρημα ώμου και φυσικοθεραπεία

Το εξάρθρημα ώμου, είναι η μόνιμη απομάκρυνση των αρθρικών επιφανειών, της κεφαλής του βραχιονίου με την ωμογλήνη, με άμεση συνέπεια των τραυματισμό των θυλακοσυνδεσμικών στοιχείων της περιοχής. Ο μηχανισμός κάκωσης προκαλείται συνήθως, από άμεση εφαρμογή βίας με το βραχίονα σε απαγωγή (π.χ. μετά από πτώση). Το πρόσθιο εξάρθρημα είναι ο πιο συχνός τύπος, σε ποσοστό 85% περίπου.

Ο ασθενής παραπονιέται ότι του βγήκε ο ώμος, και υποβαστάζει το πάσχον μέλος. Λόγω της χαμένης αρθρικής επαφής, του έντονου πόνου, και του μυϊκού σπασμού, το εύρος τροχιάς κίνησης μειώνεται σημαντικά, και παρατηρείται κλινικά μια χαρακτηριστική αστάθεια της άρθρωσης.
Η ανάταξη γίνεται είτε με το χειρισμό του Ιπποκράτη (έλξη με ταυτόχρονη έξω στροφή), είτε με το χειρισμό Kocher. Ο χειρισμός της ανάταξης γίνεται με ιδιαίτερη προσοχή, και μόνο από τον ορθοπαιδικό ιατρό, γιατί μπορεί να προκαλέσει κάταγμα, νευρική βλάβη ή κάκωση της μασχαλιαίας αρτηρίας. Μετά την ανάταξη, ακολουθεί ακτινογραφία ώμου, για να διαπιστωθεί ότι η κεφαλή του βραχιονίου, τοποθετήθηκε με ακρίβεια στην ωμογλήνη της ωμοπλάτης.

Αρχικά ακινητοποιείται το πάσχον μέλος για 1 μήνα περίπου. Η διάρκεια της φάσης ακινητοποίησης, εξαρτάται από το μέγεθος της κάκωσης και την ηλικία του ασθενή. Ο φυσικοθεραπευτής σε αυτή τη φάση έχει στόχο τη μείωση του πόνου, τη μείωση της φλεγμονής, να επιταχύνει την επούλωση, (ρεύματα tens, υπέρηχα, laser, κρυοθεραπεία, taping), και την πρόληψη της μυϊκής ατροφίας (ρεύματα EMS, ισομετρικές ασκήσεις).

Συνήθως μετά την 2η εβδομάδα ακινητοποίησης, ο ασθενής σε συνδυασμό με τα προαναφερθέντα φυσικά μέσα, ξεκινάει ένα προοδευτικό πρόγραμμα κινησιοθεραπείας (εκκρεμοειδείς, υποβοηθούμενες, ισομετρικές), και μετά τον 1 μήνα (ισοτονικές με αντίσταση, ιδιοδεκτικές διαβαθμισμένης δυσκολίας, ελεύθερες ενεργητικές προσαρμοσμένες για κάθε ασθενή).

Με την κατάλληλη συνεργασία ιατρού – φυσικοθεραπευτή – ασθενή, ο τελευταίος θα καταφέρει τελικά, την ομαλή επανένταξή του στις καθημερινές του δραστηριότητες.

Διαβάστε περισσότερα...

O ρόλος της άσκησης στην άνοια

Αρκετοί ερευνητές ανά την υφήλιο, έχουν αναδείξει το σπουδαίο ρόλο της άσκησης, ως ένα από τα μη φαρμακευτικά μέσα, τόσο για την πρόληψη όσο και για την αντιμετώπιση της άνοιας. Σε ανοιακούς ασθενείς, τα προγράμματα θεραπευτικής άσκησης έχουν σκοπό, να επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου.

Σύμφωνα με μελέτες, η τακτική άσκηση δρα ευεργετικά στην ομαλή λειτουργία του εγκεφάλου. Βρέθηκε ακόμα, ότι μειώνει τα επίπεδα συγκέντρωσης β – αμιλοειδούς, που είναι χαρακτηριστικό εύρημα, στον εγκέφαλο ασθενών με Alzheimer. Επιπλέον, βελτιώνει την πλαστικότητα του ιππόκαμπου (κέντρο μνήμης και μάθησης), και παράλληλα συνεισφέρει στην καλύτερη αιμάτωση του εγκεφάλου.

Βέβαια, η άσκηση πρέπει να είναι προσαρμοσμένη στις ανάγκες του κάθε ασθενή, και να διακρίνεται από σταδιακά αυξανόμενη δυσκολία. Ενδεικτικά να αναφέρουμε, ότι η άσκηση για να είναι αποτελεσματική για τους ηλικιωμένους, γίνεται με συχνότητα 3 φορές τουλάχιστον εβδομαδιαίως, είναι μέτριας έντασης, και διάρκειας περίπου 1 ώρας. Είναι σημαντικό να πούμε, ότι τα οφέλη της άσκησης χάνονται, αν κάποιος σταματήσει να την εντάσσει στην καθημερινότητά του.

Τα προγράμματα άσκησης για ηλικιωμένους, περιλαμβάνουν ασκήσεις προθέρμανσης, ενδυνάμωσης, ισορροπίας, ευλυγισίας (διατάσεις), καθώς και χαλάρωσης. Τέλος να επισημάνουμε ότι, αφού γίνει η αξιολόγηση, οι ασκήσεις που επιλέγονται από το φυσικοθεραπευτή, γίνονται υπό την εποπτεία του, για την ασφάλεια καθώς και το μέγιστο θεραπευτικό αποτέλεσμα του ηλικιωμένου.

Διαβάστε περισσότερα...