Η ιππουριδική συνδρομή (ΙΣ) είναι μία νευρολογική διαταραχή, που προκαλείται σε φαινόμενα πίεσης της ιππουρίδας του νωτιαίου μυελού. Η ιππουρίδα είναι τα τελικά νευρικά νημάτια του νωτιαίου μυελού, που σχηματίζουν μια χαρακτηριστική μορφή ουράς αλόγου. Ο ρόλος της είναι να ρυθμίζει κυρίως τη λειτουργία της ουροδόχου κύστης, των σφιγκτήρων, του εντέρου, των κάτω άκρων, καθώς και των γεννητικών οργάνων. Η ΙΣ, πρέπει να αντιμετωπίζεται άμεσα, καθώς γνωρίζουμε ότι μια παρατεταμένη πίεση στα νεύρα, μπορεί να τους προκαλέσει μόνιμες βλάβες.
Τα πιεστικά φαινόμενα της ιππουρίδας, οφείλονται συνήθως σε οσφυϊκές κήλες μεσοσπονδυλίων δίσκων. Άλλες αιτίες μπορεί να είναι οι τραυματισμοί της περιοχής (π.χ. από τροχαίο ή πτώση), τα οστεόφυτα, η αρθρίτιδα, η ακόμα και οι όγκοι. Ο γιατρός μέσα από τα κλινικά τεστ, αλλά και τις διαγνωστικές εξετάσεις (ακτινογραφία, ΜRI, αξονική τομογραφία, ηλεκτρομυογράφημα), καταλήγει στην ακριβή αιτία της ΙΣ.
Η κλινική εικόνα του ασθενή με ΙΣ, διακρίνεται από διαταραχές αισθητικότητας ή πόνο (στην οσφύ, στους γλουτούς, στους μηρούς, ή στα γεννητικά όργανα), μειωμένο μυϊκό τόνο στους σφιγκτήρες και στους μύες του πυελικού εδάφους (ακράτεια), διαταραχές της ουροδόχου κύστης, δυσκολία στη σεξουαλική δραστηριότητα, καθώς και μειωμένη μυϊκή δύναμη στα κάτω άκρα.
Όπως προαναφέραμε ο ασθενής με ΙΣ, χρήζει άμεσης αντιμετώπισης, οπότε μετά τη διάγνωση, οδηγείται σε χειρουργική αποσυμπίεση της ιππουρίδας, ανάλογα με το αίτιο του προβλήματος (π.χ. δισκεκτομή, πεταλεκτομή κ.α.). Μετά τη χειρουργική επέμβαση, ο ασθενής θα χρειαστεί φυσικοθεραπείες, για την πλήρη επανένταξή του στις καθημερινές του δραστηριότητες.
Ένα εξατομικευμένο πλάνο φυσικοθεραπείας θα βελτιώσει:
Την μυική δύναμη.
Τον μυικό έλεγχο.
Τη μείωση του πόνου.
Τον έλεγχο και τη λειτουργία της ουροδόχου κύστης και του εντέρου.
Το εύρος τροχιάς των αρθρώσεων.
Την ικανότητα βάδισης και αυτοεξυπηρέτησης του ατόμου.
Την πρόληψη από μελλοντικές υποτροπές.
Τα πιεστικά φαινόμενα της ιππουρίδας, οφείλονται συνήθως σε οσφυϊκές κήλες μεσοσπονδυλίων δίσκων. Άλλες αιτίες μπορεί να είναι οι τραυματισμοί της περιοχής (π.χ. από τροχαίο ή πτώση), τα οστεόφυτα, η αρθρίτιδα, η ακόμα και οι όγκοι. Ο γιατρός μέσα από τα κλινικά τεστ, αλλά και τις διαγνωστικές εξετάσεις (ακτινογραφία, ΜRI, αξονική τομογραφία, ηλεκτρομυογράφημα), καταλήγει στην ακριβή αιτία της ΙΣ.
Η κλινική εικόνα του ασθενή με ΙΣ, διακρίνεται από διαταραχές αισθητικότητας ή πόνο (στην οσφύ, στους γλουτούς, στους μηρούς, ή στα γεννητικά όργανα), μειωμένο μυϊκό τόνο στους σφιγκτήρες και στους μύες του πυελικού εδάφους (ακράτεια), διαταραχές της ουροδόχου κύστης, δυσκολία στη σεξουαλική δραστηριότητα, καθώς και μειωμένη μυϊκή δύναμη στα κάτω άκρα.
Όπως προαναφέραμε ο ασθενής με ΙΣ, χρήζει άμεσης αντιμετώπισης, οπότε μετά τη διάγνωση, οδηγείται σε χειρουργική αποσυμπίεση της ιππουρίδας, ανάλογα με το αίτιο του προβλήματος (π.χ. δισκεκτομή, πεταλεκτομή κ.α.). Μετά τη χειρουργική επέμβαση, ο ασθενής θα χρειαστεί φυσικοθεραπείες, για την πλήρη επανένταξή του στις καθημερινές του δραστηριότητες.
Ένα εξατομικευμένο πλάνο φυσικοθεραπείας θα βελτιώσει:
Την μυική δύναμη.
Τον μυικό έλεγχο.
Τη μείωση του πόνου.
Τον έλεγχο και τη λειτουργία της ουροδόχου κύστης και του εντέρου.
Το εύρος τροχιάς των αρθρώσεων.
Την ικανότητα βάδισης και αυτοεξυπηρέτησης του ατόμου.
Την πρόληψη από μελλοντικές υποτροπές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου