Με τιμάει ιδιαίτερα το γεγονός, να προλογίζω το βιβλίο της ψυχολόγου - συγγραφέως, Ζωής Αλεξούλη!!! Της εύχομαι από καρδιάς καλοτάξιδο, και να μη σταματήσει ποτέ, να μας εκπλήσσει θετικά!! Την ψυχολόγο Ζωή Αλεξούλη, τη γνωρίζω μέσα από τη μακρόχρονη συνεργασία μας, κατά την κλινική πράξη. Μέσα από το ζήλο που τη διακρίνει, το ανήσυχο πνεύμα της, και την άφθονη αγάπη για τους ηλικιωμένους, ήταν αναμενόμενο να της γεννηθεί μια πολύ εύστοχη ιδέα: να γράψει παραμύθια για τα μεγάλα "μωρά".
Διαβάζοντάς τα, ο αναγνώστης καταφέρνει με τη βοήθεια της συγγραφέως να ταξιδέψει στις διάφορες ιστορίες, και να νιώσει ότι βρίσκεται εκεί, ως ένας αόρατος παρατηρητής. Με απλή, ρέουσα, και ζωντανή γλώσσα, τα παραμύθια ξετυλίγονται με αγωνία από την πρώτη κιόλας πρόταση, αφήνοντας μια γλυκιά συγκίνηση στο κλείσιμό τους. Το σημαντικότερο όμως για μένα είναι ότι αυτά τα παραμύθια είναι μια αλληλουχία μηνυμάτων. Μας εξοικειώνουν με την πραγματικότητα ενός ηλικιωμένου, που ενδεχομένως να ξεχνάει λόγω ηλικίας, ή λόγω άνοιας. Μας υπενθυμίζουν να ζούμε την κάθε στιγμή, γιατί ο χρόνος κυλάει σα νερό. Μας προετοιμάζουν ακόμα, για μια πιθανή απώλεια ενός αγαπημένου μας προσώπου.
Οι καινοτομίες των συγκεκριμένων παραμυθιών δε σταματούν εδώ.
Γιατί απλούστατα, μπορούν να λειτουργήσουν και ως θεραπευτικό εργαλείο για τον φροντιστή, επαγγελματία ή συγγενή, με ασκήσεις νοητικής ενδυνάμωσης, που εμπεριέχονται σε αυτά. Το βιβλίο της Ζωής Αλεξούλη αποτελεί έργο με πολυδιάστατη σημασία για ολόκληρη την κοινωνία, σε όλες τις ηλικιακές της βαθμίδες. Ελπίζω να γνωρίσει την αποδοχή που του αξίζει. Καλή ανάγνωση.
Ιωάννης Σ. Παναγιωτόπουλος
Φυσικοθεραπευτής - Συγγραφέας
τ. Πρόεδρος Επ. Τμ. Γηριατρικής Φυσικοθεραπείας, Π.Σ.Φ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου