Των Χρήστου Νικήτα Πουλή - Γιάννη Παναγιωτόπουλου (δημοσιευμένο στο basketblog.gr)
Η τενοντοπάθεια διακρίνεται από εν τω βάθει εκφυλιστικές μικρορήξεις τενόντιων ινών. Η ακριβής εικόνα της βλάβης μπορεί να φανεί με διαγνωστικές μεθόδους, όπως το υπερηχογράφημα (u.s) και η μαγνητική τομογραφία (M.R.I). Κλινικά ο ασθενής έχει έντονο πόνο στην περιοχή, που σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει στη μείωση της λειτουργικότητάς του.
Αντί του όρου τενοντίτιδα, στην αγγλόφωνη βιβλιογραφία χρησιμοποιείται ο όρος tendinosis που θεωρείται ιδεώδης για κλινική διάγνωση ή ο όρος tendinopathy, που είναι πιθανώς ο πιο κατάλληλος γενικός προσδιορισμός της κατάστασης αλλά και οι όροι incomplete tear και chronic micro tearing που υποδηλώνουν τη θεωρητική παθοφυσιολογία της κατάστασης. Φαίνεται όμως ότι οι όροι tendinosis και tendinopathy έχουν επικρατήσει διεθνώς.
Ο όρος tendinosis, που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από Γερμανούς συγγραφείς τη δεκαετία του 1940 και έγινε ευρύτερα αποδεκτός μετά το 1976, υποδηλώνει ενδοτενοντική εκφύλιση, χωρίς κλινικά ή ιστολογικά σημεία ενδοτενοντικής φλεγμονής και χωρίς απαραίτητα να είναι συμπτωματική. Ο συγκεκριμένος όρος λοιπόν, έχει αντικαταστήσει τον όρο tendinitis στο official index of diagnostic codes της Σουηδίας.
Εντέλει, η συχνά αναφερόμενη τενοντίτιδα είναι στην πραγματικότητα tendinosis, ενώ η tendinitis - tendonitis θεωρείται τώρα σχετικά σπάνια κατάσταση. Κατά τον Warren Hammer, Goodbye Tendonitis, Hello Tendinosis.
να προσθέσω ότι, πλέον, βάση της Αμερικάνικης Ακαδημίας Χειρούργων Ορθοπεδικών, οι παθήσεις των τενόντων έχουν κατηγοριοποιηθεί ως εξής: 1. Paratenonitis (φλεγμονώδης πάθηση του περιβλήματος του τένοντα, paratenon), 2. Paratenonitis with tendinosis (φλεγμονώδης πάθηση του περιβλήματος με εκφυλισμό του τένοντα), 3. Tendinosis (εκφυλισμός του τένοντα από μικροτραμυαρισμούς, ηλικία κλπ), 4. Tendinitis (η κλασσική φλεγμονή του τένοντα)
ΑπάντησηΔιαγραφή