Φυσικοθεραπεία σε κατακεκλιμένο ασθενή

Η φυσικοθεραπεία σε κατακεκλιμένο ασθενή, έχει ως κύριο μέλημα την πρόληψη και την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της μακροχρόνιας κατάκλισης. Αναφερόμαστε σε βαριά περιστατικά όπως για παράδειγμα, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο (Α.Ε.Ε.), κρανιοεγκεφαλική κάκωση, Parkinson, παραπληγία, τετραπληγία, αγκυλοποιητική σπονδυλοαρθρίτιδα, παχυσαρκία, και άνοια.

Οι ασθενείς αυτοί λόγω της πολύωρης ακινητοποίησης στο κρεβάτι, κινδυνεύουν από διάφορες επιπλοκές. Υπάρχει λοιπόν κίνδυνος κατακλίσεων, οιδημάτων στα άκρα, αρθρικών αγκυλώσεων, μυϊκής ατροφίας, μυϊκών βραχύνσεων, φλεβοθρόμβωσης, συλλογής βρογχικών εκκρίσεων, ή έλλειψης ιδιοδεκτικότητας ακόμα και στην καθιστή θέση. Σημαντική επίσης είναι η πιθανότητα κατάθλιψης, καθώς και έκπτωσης νοητικών λειτουργιών, γι΄ αυτό η βοήθεια κλινικού ψυχολόγου κρίνεται απαραίτητη.

Όπως γίνεται αντιληπτό, η συνεργασία του φυσικοθεραπευτή με το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό είναι κομβικό σημείο για την αντιμετώπιση των επιπλοκών. Σε γενικές γραμμές ο φυσικοθεραπευτής θα επιστρατεύσει τις παρακάτω μεθόδους για τον κατακεκλιμένο ασθενή:

• Επιλογή κατάλληλων θέσεων του ασθενή στο κρεβάτι ανάλογα με το περιστατικό και συχνές αλλαγές θέσεων. Υπάρχουν μάλιστα ειδικά αεροστρώματα ,μαξιλάρια, και σφήνες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αποφυγή κατακλίσεων, μυϊκών βραχύνσεων (π.χ. γαστροκνημίου), ή για θέσεις αναχαίτισης καμπτικού προτύπου άνω άκρου σε Α.Ε.Ε.. H τοποθέτηση στα οιδηματώδη άκρα γίνεται σε ανάρροπη θέση. Αν υπάρχει εντολή του ιατρού για έγερση στην καθιστή θέση ή ορθοστάτηση, τότε ο ασθενής επιβάλλεται να φοράει ελαστικές αντιθρομβωτικές κάλτσες.

• Αναπνευστική φυσικοθεραπεία που περιλαμβάνει κυρίως, διαφραγματική αναπνοή, ασκήσεις θωρακικής έκπτυξης, βρογχική παροχέτευση, εξασκητή αναπνοής, ενυδάτωση οργανισμού.

• Κινησιοθεραπεία ενεργητική ή παθητική αν έχουμε απουσία κίνησης. Έτσι θα διατηρήσουμε την ευκαμψία των αρθρώσεων, θα εμποδίσουμε την εξέλιξη της μυϊκής ατροφίας, και θα βελτιώσουμε το κυκλοφορικό σύστημα (ασκήσεις αντλίας).

• Διατάσεις για τη διατήρηση της ελαστικότητας των μυών και για την πρόληψη αγκυλώσεων.

• Ηλεκτρικός μυϊκός ερεθισμός. Χρησιμοποιείται για να ενδυναμώσει τους μύες (π.χ. τετρακέφαλος), και για την πρόληψη της μυϊκής ατροφίας.

• Αποιδηματική μάλαξη με το οιδηματώδες άκρο σε ανάρροπη θέση.