“Καλώς ήρθατε στο blog Physical Relief Panagiotopoulos (prpanagiotopoulos.blogspot.com). Το blog PRP, που αποτελεί προέκταση του site PhysicalRelief.gr, παρουσιάζει κυρίως φυσικοθεραπευτικά θέματα, καθώς και τα νεότερα βίντεο από το YouTube κανάλι μου, όπου μπορείτε να κάνετε Εγγραφή - Subscribe (δωρεάν), για να μείνετε συντονισμένοι!! Ο δρόμος για την αποκατάσταση των παθήσεων και την αντιμετώπιση του πόνου, δεν είναι πάντα αυτοκινητόδρομος με μεγάλες ευθείες, αλλά συχνά είναι ένας δύσβατος χωματόδρομος με πολλές στροφές. Καλείται λοιπόν ο φυσικοθεραπευτής, σε συνεργασία με τον ιατρό, και εφοδιασμένος με γνώσεις, εξοπλισμό, υπομονή, να διανύσει τον εκάστοτε δρόμο με επιτυχία. Αργά ή γρήγορα όμως, το χαμόγελο του ασθενή τον ανταμείβει...” Ιωάννης Παναγιωτόπουλος

Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015

Η ατυχής τριάδα του γόνατος

Όταν παρατηρείται ταυτόχρονη τριπλή κάκωση 3 δομών του γόνατος, του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου, του έσω πλαγίου συνδέσμου, και του έσω μηνίσκου, τότε ο τραυματισμός ονομάζεται ατυχής τριάδα του γόνατος (O' Donoghue unhappy triad). Συγκεκριμένα στο 80% των περιπτώσεων, πλήρους ρήξης του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου, έχουμε το φαινόμενο της ατυχούς τριάδας. Να αναφέρουμε εδώ, ότι σε 3ου βαθμού κακώσεις, εκτός από τα μαλακά μόρια, πιθανόν να έχουμε τραυματισμό στον αρθρικό χόνδρο, καθώς και οστικό οίδημα.

Ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος, στατιστικά είναι ο σύνδεσμος του γόνατος, με τους περισσότερους τραυματισμούς. Η λειτουργία του είναι να σταθεροποιεί το γόνατο, να εμποδίζει την πρόσθια παρεκτόπιση της κνήμης σε σχέση με το μηριαίο, καθώς και να αποτρέπει την υπερβολική στροφή ή την υπερέκταση του γόνατος. Συνεπώς, παρόμοιες βίαιες κινήσεις (π.χ. όταν κολλάει το πόδι στο έδαφος), απότομες αλλαγές κατεύθυνσης (π.χ. στο σκι) ή αθλήματα επαφής από χτύπημα του αντιπάλου (π.χ. ποδόσφαιρο, μπάσκετ, μαχητικά αθλήματα), οδηγούν συχνά σε τραυματισμό του πρόσθιου χιαστού.

Ο τραυματίας ακούει συχνά ένα χαρακτηριστικό ήχο στο γόνατο, κατά τη διάρκεια της κάκωσης. Η άρθρωση γίνεται οιδηματώδης, με έντονο πόνο, αστάθεια, και δυσκολία κάμψης ή έκτασης. Ο άτυχος αθλητής, θα δεχθεί άμεσα τις Πρώτες Βοήθειες από το ιατρικό επιτελείο. Ομολογουμένως, πρόκειται για μια δυσάρεστη στιγμή στην καριέρα ενός αθλητή, αφού για την πλήρη επανένταξή του στις αγωνιστικές του υποχρεώσεις, μπορεί να περάσουν έως και 6 μήνες.

Ο ιατρός μέσα από τα κλινικά τεστ, και τις διάφορες εξετάσεις (μαγνητική τομογραφία, απλή ακτινογραφία), κάνει διάγνωση της κάκωσης. Η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι είτε συντηρητική, είτε χειρουργική. Ωστόσο, στην πλήρη ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου, η χειρουργική επέμβαση είναι μονόδρομος. Σε κάθε περίπτωση πάντως (συντηρητική ή χειρουργική), η φυσικοθεραπεία αποτελεί πολυσήμαντο κομμάτι της αθλητικής αποκατάστασης. Περιληπτικά αναφέρουμε ένα ενδεικτικό φυσικοθεραπευτικό πλάνο:

- Ηλεκτροθεραπεία (ΤΕΝS, EMS)
- Yπέρηχος (1 ΜΗz)
- Laser χαμηλής ισχύος
- Παθητική κινητοποίηση της άρθρωσης
- Θεραπευτική μάλαξη
- Δινόλουτρο
- Ασκήσεις ενδυνάμωσης (ισομετρικές, ισοτονικές, προοδευτικά αυξανόμενης επαναληψημότητας και αντίστασης)
- Ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας
- Διατατικές ασκήσεις
- Εξατομικευμένες ασκήσεις προσαρμοσμένες στο κάθε άθλημα
- Κρυοθεραπεία
- Taping

Ο αθλητής επιστρέφει σταδιακά στις υποχρεώσεις του ακολουθώντας αρχικά ατομικό πρόγραμμα προπόνησης, αφού έχει υποχωρήσει ο πόνος, και έχοντας αποκτήσει τη μυϊκή δύναμη, την ευλυγισία, καθώς και τη νευρομυική συναρμογή του υγιούς σκέλους. Είναι πολύ σημαντικό, να μην επιστρέψει νωρίτερα, γιατί ο κίνδυνος υποτροπής ελλοχεύει.
Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2015

Αναπνευστική φυσικοθεραπεία στη Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια

Με τον όρο Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (Χ.Α.Π.), αναφερόμαστε είτε στις φλεγμονώδεις αλλοιώσεις των αεραγωγών (χρόνια βρογχίτιδα), είτε στην υπερδιάταση και καταστροφή των τελικών τμημάτων τους (εμφύσημα), είτε στο συνδυασμό τους. Η ρύπανση στις μεγαλουπόλεις, το κάπνισμα, η έκθεση σε ανθυγιεινές ουσίες, καθώς και περασμένες λοιμώξεις του αναπνευστικού, αυξάνουν την πιθανότητα να εμφανίσει κάποιος την κλινική εικόνα της Χ.Α.Π.

Υπάρχουν 2 κατηγορίες ασθενών με Χ.Α.Π. Οι βρογχιτιδικοί, συνήθως είναι υπέρβαροι, με παραγωγικό βήχα, και εμφανίζουν δύσπνοια στην κόπωση. Από την άλλη, οι εμφυσηματικοί, είναι συνήθως αδύνατοι, με εμφανή σύσπαση των επικουρικών μυών, με λίγα πτύελα, και εμφανίζουν δύσπνοια στην κόπωση.

Τα προβλήματα των ασθενών με Χ.Α.Π. δεν περιορίζονται μόνο σε αναπνευστικά, αλλά και σε κινητικά, ή ψυχολογικά. Σε αυτές τις περιπτώσεις λοιπόν, αναλαμβάνει δράση όλη η διεπιστημονική ομάδα, με επικεφαλή τον ιατρό (εν προκειμένω τον πνευμονολόγο) για μια ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του ασθενή. Αναπόσπαστος κρίκος της διεπιστημονικής ομάδας, είναι ο εξειδικευμένος αναπνευστικός φυσικοθεραπευτής, που θα αναλάβει την αποκατάσταση του ασθενή με Χ.Α.Π.

Ένα συνοπτικό πρόγραμμα αναπνευστικής φυσικοθεραπείας περιλαμβάνει: ασκήσεις ενδυνάμωσης αναπνευστικών μυών (εξασκητές αναπνοής), ασκήσεις αντοχής για μείωση του αναπνευστικού έργου, τεχνικές – συσκευές βρογχικής παροχέτευσης (πλήξεις, δονήσεις - συσκευές θετικής εκπνευστικής πίεσης), καθώς και ασκήσεις θωρακικής έκπτυξης. Τέλος, το πλάνο φυσικοθεραπείας περιλαμβάνει διδασκαλία αναπνευστικών ασκήσεων (π.χ. παρατεταμένη εκπνοή με μισόκλειστα χείλη), και εκπαίδευση του ασθενή για θέσεις χαλάρωσης, ώστε να διαχειριστεί σωστά μια πιθανή κρίση δύσπνοιας.
Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2015

Eξάρθρημα ώμου και φυσικοθεραπεία

Το εξάρθρημα ώμου, είναι η μόνιμη απομάκρυνση των αρθρικών επιφανειών, της κεφαλής του βραχιονίου με την ωμογλήνη, με άμεση συνέπεια των τραυματισμό των θυλακοσυνδεσμικών στοιχείων της περιοχής. Ο μηχανισμός κάκωσης προκαλείται συνήθως, από άμεση εφαρμογή βίας με το βραχίονα σε απαγωγή (π.χ. μετά από πτώση). Το πρόσθιο εξάρθρημα είναι ο πιο συχνός τύπος, σε ποσοστό 85% περίπου.

Ο ασθενής παραπονιέται ότι του βγήκε ο ώμος, και υποβαστάζει το πάσχον μέλος. Λόγω της χαμένης αρθρικής επαφής, του έντονου πόνου, και του μυϊκού σπασμού, το εύρος τροχιάς κίνησης μειώνεται σημαντικά, και παρατηρείται κλινικά μια χαρακτηριστική αστάθεια της άρθρωσης.
Η ανάταξη γίνεται είτε με το χειρισμό του Ιπποκράτη (έλξη με ταυτόχρονη έξω στροφή), είτε με το χειρισμό Kocher. Ο χειρισμός της ανάταξης γίνεται με ιδιαίτερη προσοχή, και μόνο από τον ορθοπαιδικό ιατρό, γιατί μπορεί να προκαλέσει κάταγμα, νευρική βλάβη ή κάκωση της μασχαλιαίας αρτηρίας. Μετά την ανάταξη, ακολουθεί ακτινογραφία ώμου, για να διαπιστωθεί ότι η κεφαλή του βραχιονίου, τοποθετήθηκε με ακρίβεια στην ωμογλήνη της ωμοπλάτης.

Αρχικά ακινητοποιείται το πάσχον μέλος για 1 μήνα περίπου. Η διάρκεια της φάσης ακινητοποίησης, εξαρτάται από το μέγεθος της κάκωσης και την ηλικία του ασθενή. Ο φυσικοθεραπευτής σε αυτή τη φάση έχει στόχο τη μείωση του πόνου, τη μείωση της φλεγμονής, να επιταχύνει την επούλωση, (ρεύματα tens, υπέρηχα, laser, κρυοθεραπεία, taping), και την πρόληψη της μυϊκής ατροφίας (ρεύματα EMS, ισομετρικές ασκήσεις).

Συνήθως μετά την 2η εβδομάδα ακινητοποίησης, ο ασθενής σε συνδυασμό με τα προαναφερθέντα φυσικά μέσα, ξεκινάει ένα προοδευτικό πρόγραμμα κινησιοθεραπείας (εκκρεμοειδείς, υποβοηθούμενες, ισομετρικές), και μετά τον 1 μήνα (ισοτονικές με αντίσταση, ιδιοδεκτικές διαβαθμισμένης δυσκολίας, ελεύθερες ενεργητικές προσαρμοσμένες για κάθε ασθενή).

Με την κατάλληλη συνεργασία ιατρού – φυσικοθεραπευτή – ασθενή, ο τελευταίος θα καταφέρει τελικά, την ομαλή επανένταξή του στις καθημερινές του δραστηριότητες.

Διαβάστε περισσότερα...

O ρόλος της άσκησης στην άνοια

Αρκετοί ερευνητές ανά την υφήλιο, έχουν αναδείξει το σπουδαίο ρόλο της άσκησης, ως ένα από τα μη φαρμακευτικά μέσα, τόσο για την πρόληψη όσο και για την αντιμετώπιση της άνοιας. Σε ανοιακούς ασθενείς, τα προγράμματα θεραπευτικής άσκησης έχουν σκοπό, να επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου.

Σύμφωνα με μελέτες, η τακτική άσκηση δρα ευεργετικά στην ομαλή λειτουργία του εγκεφάλου. Βρέθηκε ακόμα, ότι μειώνει τα επίπεδα συγκέντρωσης β – αμιλοειδούς, που είναι χαρακτηριστικό εύρημα, στον εγκέφαλο ασθενών με Alzheimer. Επιπλέον, βελτιώνει την πλαστικότητα του ιππόκαμπου (κέντρο μνήμης και μάθησης), και παράλληλα συνεισφέρει στην καλύτερη αιμάτωση του εγκεφάλου.

Βέβαια, η άσκηση πρέπει να είναι προσαρμοσμένη στις ανάγκες του κάθε ασθενή, και να διακρίνεται από σταδιακά αυξανόμενη δυσκολία. Ενδεικτικά να αναφέρουμε, ότι η άσκηση για να είναι αποτελεσματική για τους ηλικιωμένους, γίνεται με συχνότητα 3 φορές τουλάχιστον εβδομαδιαίως, είναι μέτριας έντασης, και διάρκειας περίπου 1 ώρας. Είναι σημαντικό να πούμε, ότι τα οφέλη της άσκησης χάνονται, αν κάποιος σταματήσει να την εντάσσει στην καθημερινότητά του.

Τα προγράμματα άσκησης για ηλικιωμένους, περιλαμβάνουν ασκήσεις προθέρμανσης, ενδυνάμωσης, ισορροπίας, ευλυγισίας (διατάσεις), καθώς και χαλάρωσης. Τέλος να επισημάνουμε ότι, αφού γίνει η αξιολόγηση, οι ασκήσεις που επιλέγονται από το φυσικοθεραπευτή, γίνονται υπό την εποπτεία του, για την ασφάλεια καθώς και το μέγιστο θεραπευτικό αποτέλεσμα του ηλικιωμένου.
Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2014

Συμμετοχή στο 24ο Ετήσιο Πανελλήνιο Συνέδριο Φυσικοθεραπείας

Ως μέλος του Προεδρείου, ως συντονιστής, και ως ομιλητής της Ενότητας <<Φυσικοθεραπεία στη γηριατρική>>, του 24ου Ετήσιου Πανελληνίου Συνεδρίου Φυσικοθεραπείας, που διεξήχθη 5 - 7 Δεκεμβρίου, στο Υπουργείο Υγείας στο Μαρούσι, ο κύριος Παναγιωτόπουλος, θα ήθελε να ευχαριστήσει από καρδιάς, τόσο την επιστημονική, όσο και την οργανωτική επιτροπή, για την εμπιστοσύνη τους, καθώς και όλους τους συναδέλφους για τη συμμετοχή τους. Εύχεται καλές γιορτές σε όλους!!
Διαβάστε περισσότερα...

Oμιλία στο Αττικό Κολλέγιο

Ο φυσικοθεραπευτής κύριος Παναγιωτόπουλος Ιωάννης, ήταν καλεσμένος ομιλητής στο Αττικό Κολλέγιο, στις 5 Δεκεμβρίου 2014. Θέλει να ευχαριστήσει θερμά το Αττικό Κολλέγιο, για την υπέροχη φιλοξενία του, στα πλαίσια της ομιλίας του με θέμα: Eφαρμογές στη γηριατρική φυσικοθεραπεία. Μετά το πέρας της ομιλίας, ο κύριος Παναγιωτόπουλος, είχε ανοικτή συζήτηση με τους φοιτητές, και δόθηκαν βεβαιώσεις συμμετοχής.
                                                                                                                                                                 


Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014

Φυσικοθεραπεία της πελματιαίας απονευρωσίτιδας

Η πελματιαία απονεύρωση είναι ένας τριγωνικός, ινώδης συνδετικός ιστός, με κορυφή την πτέρνα, και βάση την κάτω επιφάνεια των 5 κεφαλών των μεταταρσίων. Η δομή αυτή είναι συνεχώς υπό τάση, για να υποστηρίζει τη φυσιολογική ποδική καμάρα. Aν η πελματιαία απονεύρωση είναι βραχυσμένη, έχουμε κοιλοποδία (υψηλή ποδική καμάρα), και αν είναι διατεταμένη έχουμε πλατυποδία (χαμηλή ποδική καμάρα).

Γενικότερα, ο άκρος πόδας είναι η περιοχή του σώματος που δέχεται τα μεγαλύτερα συμπιεστικά φορτία του σωματικού βάρους, και είναι λογικό να εμφανίζονται συχνά, σύνδρομα υπέρχρησης. Σύμφωνα με μελέτες, 1 στους 10 του συνολικού πληθυσμού, θα εμφανίσει κάποια στιγμή πελματιαία απονευρωσίτιδα, με τις γυναίκες να ταλαιπωρούνται πιο συχνά, σε αναλογία 3 προς 1.

Η πελματιαία απονευρωσίτιδα, είναι η φλεγμονή της πελματιαίας απονεύρωσης. Εκδηλώνεται με έντονο πόνο στην περιοχή, κατά τη βάδιση ή τις αθλητικές δραστηριότητες, ειδικά τις πρωινές ώρες, καθώς και αν πιέσουμε με το δάκτυλο μας το έσω χείλος του πέλματος. Σε ήπιες περιπτώσεις, όταν γίνει καλή προθέρμανση ο πόνος σταδιακά υποχωρεί. Σε προχωρημένη όμως φλεγμονή, ο ασθενής παρουσιάζει χωλότητα στη βάδιση.

Διαγνωστικά ο γιατρός, συνήθως με την κλινική εξέταση και μια απλή ακτινογραφία επιβεβαιώνει το σύνδρομο. Στην ακτινογραφία ενδεχομένως να συνυπάρχει ένα οστεόφυτο στην πτέρνα, που ονομάζεται άκανθα. Μπορεί να χρειαστεί επιπλέον, μαγνητική τομογραφία, για διαφοροδιάγνωση από άλλες παθήσεις.

Για να προλάβει κάποιος την πελματιαία απονευρωσίτιδα, θα τον συμβουλεύαμε να αποφεύγει την πολύωρη ορθοστασία και τις επαλαμβανόμενες αλτικές δραστηριότητες, να κάνει καλή προθέρμανση και καλές διατατικές ασκήσεις στην περιοχή της γαστροκνημίας, να διορθώσει τυχόν ανατομικά προβλήματα, να φοράει καλά αθλητικά υποδήματα, και να χάσει τυχόν παραπανίσια κιλά.

Η αντιμετώπιση του συνδρόμου, πέρα από ανάπαυση – αποχή από έντονες αθλητικές δραστηριότητες και αντιφλεγμονώδη φαρμακευτική αγωγή για περίπου 1 εβδομάδα, συνδυάζεται με φυσικοθεραπεία. Συνοπτικά, ένα φυσικοθεραπευτικό πρόγραμμα περιλαμβάνει:

- Aναλγητικά ρεύματα (tens, ιοντοφόρεση)
- Laser
- Υπέρηχος 1 ΜΗz
- Kρουστικός υπέρηχος
- Εγκάρσια μάλαξη
- Κινησιοθεραπεία (ενδυνάμωση, διατάσεις)
- Κρυοθεραπεία
- Υποστηρικτικό taping της περιοχής
- Χρήση ειδικών πάτων μετά από πελματογράφημα

Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις και όπου έχει διαπιστωθεί ρήξη της πελματιαίας απονεύρωσης, εξετάζεται η λύση του χειρουργείου.
Διαβάστε περισσότερα...