Σύνδρομο κνημιαίου διαμερίσματος και φυσικοθεραπεία

Το σύνδρομο κνημιαίου διαμερίσματος είναι μια δυσάρεστη κατάσταση, που συμβαίνει όταν η πίεση μέσα στα διαμερίσματα των μυών της κνήμης, αυξάνεται σε επικίνδυνα επίπεδα. Αυτή η πίεση μπορεί να μειώσει τη ροή του αίματος, η οποία εμποδίζει το οξυγόνο να φτάσει στους ιστούς, με κίνδυνο τη βλάβη τους. Τα διαμερίσματα είναι ομάδες μυών, νεύρων και αιμοφόρων αγγείων, καλυπτόμενες με τις περιτονίες τους, στα άνω και κάτω άκρα.

Ο ρόλος της περιτονίας, είναι να συγκρατεί και να προστατεύει αυτούς τους ιστούς. Επειδή η περιτονία δεν είναι ελαστική, αυτό μπορεί να προκαλέσει αυξημένη πίεση στα τριχοειδή αγγεία, στα νεύρα και στους μυς, με συνέπεια τη διαταραχή του κυκλοφορικού, στο κάθε διαμέρισμα.

Η περιοχή μεταξύ του γόνατος και της ποδοκνημικής, έχει τέσσερα κύρια διαμερίσματα μυών, το πρόσθιο, το πλευρικό, το επιπολής οπίσθιο, και εν τω βάθει οπίσθιο. Το σύνδρομο κνημιαίου διαμερίσματος, αναπτύσσεται όταν εμφανίζεται οίδημα ή αιμορραγία σε ένα διαμέρισμα, και συνήθως είναι στο πρόσθιο. Το εν λόγω σύνδρομο, μπορεί να είναι είτε οξύ, είτε χρόνιο, και η διαφοροδιάγνωση γίνεται από τον γιατρό, οποίος είναι αρμόδιος να υποδείξει την κατάλληλη θεραπεία.

Το οξύ σύνδρομο διαμερίσματος, είναι μια ιατρική κατάσταση έκτακτης ανάγκης (συνήθως προκαλείται από σοβαρό τραυματισμό πχ. τροχαίο, κάταγμα, ή αιμάτωμα) και αν δεν αντιμετωπισθεί άμεσα χειρουργικά (διάνοιξη της περιτονίας), μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμη βλάβη των μυών (παράλυση). Από την άλλη πλευρά, το χρόνιο σύνδρομο διαμερίσματος δεν αποτελεί επείγουσα ιατρική κατάσταση, αλλά προκαλείται από έντονη αθλητική άσκηση (σύνδρομο υπέρχρησης), και συνήθως αντιμετωπίζεται συντηρητικά. Μερικοί αθλητές, έχουν συμπτώματα που γίνονται εντονότερα σε ορισμένες επιφάνειες (π.χ. τεχνητού χλοοτάπητα έναντι φυσικού).

Άλλοι πιθανοί παράγοντες, για την εμφάνιση του συγκεκριμένου συνδρόμου, είναι η διάνοιξη ενός μεγάλου αγγείου από χειρουργό, η χρήση αναβολικών στεροειδών, καθώς και η λανθασμένη εφαρμογή επιδέσμων ή νάρθηκα. Τα κλινικά συμπτώματα, είναι ο πόνος, το μούδιασμα, η αίσθηση σφιξίματος στην περιοχή, η διόγκωσή της, καθώς και η δυσκολία κίνησης. Όπως προαναφέραμε το οξύ σύνδρομο διαμερίσματος, αποτελεί επείγουσα ιατρική κατάσταση, και αντιμετωπίζεται πάντα χειρουργικά.

Η συντηρητική αντιμετώπιση, αφορά το χρόνιο σύνδρομο κνημιαίου διαμερίσματος, όπου επιστρατεύονται η φαρμακοθεραπεία, τα ορθωτικά υποδήματα, και η φυσικοθεραπεία (κυρίως ηλεκτροθεραπεία, υπέρηχοι, μαγνητικά πεδία, δινόλουτρο, θερμοθεραπεία, κρυοθεραπεία, κινησιοθεραπεία, θεραπευτική μάλαξη, kinesiotaping, βελτίωση ιδιοδεκτικότητας, διδασκαλία αυτοδιατάσεων, εντοπισμός εξωγενών παραγόντων όπως ο τάπητας ή έντονη προπόνηση).

Αν η συντηρητική θεραπεία αποτύχει, τότε μόνο εξετάζεται η χειρουργική λύση, η οποία στο χρόνιο σύνδρομο κνημιαίου διαμερίσματος, δεν αποτελεί την πρώτη επιλογή.