Της Καβουκλή Μ., νοσηλέυτρια Δ.Ε.
Η κατάκλιση είναι ένα φαινόμενο επιπλοκής που παρατηρούμε συχνά σε κλινήρεις ασθενείς. Οι κατακλίσεις παρουσιάζονται σε περιοχές που φορτίζονται από το βάρος του σώματος, και που υπάρχουν οστικές απολήξεις κοντά στο δέρμα, λόγω παρατεταμένης ισχαιμικής κατάστασης. Τέτοιες περιοχές είναι συνήθως, ο μείζων τροχαντήρας, ο κόκκυγας, οι πτέρνες και τα ισχιακά κυρτώματα.
Ανάλογα με το βάθος τις ιστικής βλάβης έχουμε 4 κατηγορίες κατάκλισης.
1ο στάδιο: Ελαφριά βλάβη του δέρματος. Κλινικά παρατηρούμε ερυθρότητα, πόνο, και σκληρότητα του δέρματος.
2ο στάδιο: Καταστροφή της επιδερμίδας και σημαντικού τμήματος της δερμίδας. Κλινικά παρατηρούμε μια επιφανειακή κατάκλιση.
3ο στάδιο: Καταστροφή του δέρματος και του υποδόριου ιστού, μέχρι την απονεύρωση των μυών. Κλινικά, παρατηρούμε νεκρωμένους ιστούς, συνήθως μαύρου η κίτρινου χρώματος.
4ο στάδιο: Η καταστροφή επεκτείνεται στους μύες και φθάνει μέχρι τους τένοντες, τους συνδέσμους, τους θύλακες και τις αρθρώσεις.
Η αντιμετώπιση των κατακλίσεων είναι είτε συντηρητική, είτε χειρουργική. Με τη χειρουργική θεραπεία γίνεται καθαρισμός των νεκρωμένων ιστών και έχει ένδειξη σε κατακλίσεις 3ου και 4ου σταδίου.
Παρακάτω περιγράφουμε επιγραμματικά τη συντηρητική νοσηλευτική περιποίηση προχωρημένων κατακλίσεων.
1. Σχολαστικό πλύσιμο με πράσινο σαπούνι γύρω από την κατάκλιση.
2. Καλό πλύσιμο της κατάκλισης με φυσιολογικό ορό. Με το φυσιολογικό ορό, απομακρύνεται πάνω από το 50% των μικροοργανισμών.
3. Καθαρισμός της περιοχής με αντισηπτικά, όπως οξυζενέ και ιωδιούχο ποβιδόνη, στις περιπτώσεις τοπικής λοίμωξης και κατάκλισης με συχνές μολύνσεις.
4. Τοποθέτηση υδροκολλοειδών επιθεμάτων κατάκλισης ή αποστειρωμένων γαζών.
Η αλλαγή γίνεται 2 -3 φορές καθημερινά. Μόλις επουλωθεί η κατάκλιση, η νοσηλεύτρια βάζει ειδικές κρέμες, που χρησιμοποιούνται προληπτικά σε ελαφριές κατακλίσεις. Απαιτείται ταυτόχρονα η κατανάλωση άφθονων υγρών για την ενυδάτωση του δέρματος, και η πρόσληψη βιταμινών A, C και Ε, που όμως θα πρέπει πάντοτε να χορηγούνται από το θεράποντα ιατρό, διότι ενδέχεται να προκαλέσουν τοξικές παρενέργειες.
Η κατάκλιση είναι ένα φαινόμενο επιπλοκής που παρατηρούμε συχνά σε κλινήρεις ασθενείς. Οι κατακλίσεις παρουσιάζονται σε περιοχές που φορτίζονται από το βάρος του σώματος, και που υπάρχουν οστικές απολήξεις κοντά στο δέρμα, λόγω παρατεταμένης ισχαιμικής κατάστασης. Τέτοιες περιοχές είναι συνήθως, ο μείζων τροχαντήρας, ο κόκκυγας, οι πτέρνες και τα ισχιακά κυρτώματα.
Ανάλογα με το βάθος τις ιστικής βλάβης έχουμε 4 κατηγορίες κατάκλισης.
1ο στάδιο: Ελαφριά βλάβη του δέρματος. Κλινικά παρατηρούμε ερυθρότητα, πόνο, και σκληρότητα του δέρματος.
2ο στάδιο: Καταστροφή της επιδερμίδας και σημαντικού τμήματος της δερμίδας. Κλινικά παρατηρούμε μια επιφανειακή κατάκλιση.
3ο στάδιο: Καταστροφή του δέρματος και του υποδόριου ιστού, μέχρι την απονεύρωση των μυών. Κλινικά, παρατηρούμε νεκρωμένους ιστούς, συνήθως μαύρου η κίτρινου χρώματος.
4ο στάδιο: Η καταστροφή επεκτείνεται στους μύες και φθάνει μέχρι τους τένοντες, τους συνδέσμους, τους θύλακες και τις αρθρώσεις.
Η αντιμετώπιση των κατακλίσεων είναι είτε συντηρητική, είτε χειρουργική. Με τη χειρουργική θεραπεία γίνεται καθαρισμός των νεκρωμένων ιστών και έχει ένδειξη σε κατακλίσεις 3ου και 4ου σταδίου.
Παρακάτω περιγράφουμε επιγραμματικά τη συντηρητική νοσηλευτική περιποίηση προχωρημένων κατακλίσεων.
1. Σχολαστικό πλύσιμο με πράσινο σαπούνι γύρω από την κατάκλιση.
2. Καλό πλύσιμο της κατάκλισης με φυσιολογικό ορό. Με το φυσιολογικό ορό, απομακρύνεται πάνω από το 50% των μικροοργανισμών.
3. Καθαρισμός της περιοχής με αντισηπτικά, όπως οξυζενέ και ιωδιούχο ποβιδόνη, στις περιπτώσεις τοπικής λοίμωξης και κατάκλισης με συχνές μολύνσεις.
4. Τοποθέτηση υδροκολλοειδών επιθεμάτων κατάκλισης ή αποστειρωμένων γαζών.
Η αλλαγή γίνεται 2 -3 φορές καθημερινά. Μόλις επουλωθεί η κατάκλιση, η νοσηλεύτρια βάζει ειδικές κρέμες, που χρησιμοποιούνται προληπτικά σε ελαφριές κατακλίσεις. Απαιτείται ταυτόχρονα η κατανάλωση άφθονων υγρών για την ενυδάτωση του δέρματος, και η πρόσληψη βιταμινών A, C και Ε, που όμως θα πρέπει πάντοτε να χορηγούνται από το θεράποντα ιατρό, διότι ενδέχεται να προκαλέσουν τοξικές παρενέργειες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου