Μαιευτική παράλυση (obstetric palsy), ονομάζουμε την κάκωση του βραχιονίου πλέγματος, και συγκεκριμένα την απότομη διάταση των νωτιαίων ριζών Α5- Α8, Θ1, η οποία μπορεί να προκληθεί κατά την διάρκεια του φυσιολογικού τοκετού. Ως αποτέλεσμα του τραυματισμού του βραχιονίου πλέγματος, έχουμε την πάρεση (χαλαρή παράλυση) και την μυϊκή ατροφία του άνω άκρου. Σύμφωνα με έρευνες, η πιθανότητα μαιευτικής παράλυσης είναι περίπου 1 στους 1000 φυσιολογικούς τοκετούς. Όπως είναι φυσικό, στην ομάδα αυξημένου κινδύνου, ανήκουν όλα τα νεογνά μεγάλου σωματικού βάρους, που γεννιούνται φυσιολογικά. Ακόμα σπανιότερα, σε περιπτώσεις καισαρικής τομής, μπορεί να προκληθεί μαιευτική παράλυση, μετά από έντονη ελκτική δύναμη του μαιευτήρα.
Η μαιευτική παράλυση, ταξινομείται ανάλογα με το επίπεδο της βλάβης σε 3 κατηγορίες. Την ανώτερη παράλυση Erb, την κατώτερη παράλυση Klumpke, καθώς και την ολική παράλυση Erb-Klumpke. Είναι προφανές, ότι ο βαθμός της βλάβης του βραχιονίου πλέγματος, θα επηρεάσει ανάλογα το χρόνο αποκατάστασης του μέλους.
Η φυσικοθεραπεία, μπορεί να ξεκινήσει στην ηλικία των 2 εβδομάδων του βρέφους. Βασικοί στόχοι του παιδιατρικού φυσικοθεραπευτή είναι:
H διατήρηση και η βελτίωση της ελαστικότητας των μυών.
Η μυϊκή ενδυνάμωση, και η βελτίωση της αισθητικότητας.
Η διατήρηση και η βελτίωση του εύρους τροχιάς των αρθρώσεων.
Η βελτίωση της συμμετρίας των 2 ημιμορίων του σώματος.
Η μείωση του πόνου.
Η βελτίωση της λειτουργικότητας του άνω άκρου, και γενικότερα η ποιοτική καθημερινότητα του παιδιού.
Τελικά, αν μετά από 3 μήνες φυσικοθεραπευτικής παρέμβασης, δεν παρατηρηθεί σημαντική βελτίωση, ο παιδονευροχειρουργός εξετάζει τη λύση της χειρουργικής επέμβασης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου