Σύνδρομο παγωμένου ώμου (frozen shoulder)

Το σύνδρομο παγωμένου ώμου ή αλλιώς συμφυτική θυλακίτιδα, είναι μια πάθηση που χαρακτηρίζεται από έντονο διαξιφιστικό πόνο, καθώς και σημαντικό περιορισμό κινήσεων της άρθρωσης του ώμου. Συχνή αιτία της πάθησης, είναι η ρίκνωση των μαλακών μορίων (π.χ. αρθρικός θύλακας, σύνδεσμοι, τένοντες) μετά από πολυήμερη ακινητοποίηση ή φλεγμονώδους διεργασίας λόγω τραυματισμού. Στατιστικά στοιχεία δείχνουν συχνότερη εμφάνιση παγωμένου ώμου στις ηλικίες άνω των 40, και στις γυναίκες. 

Άλλοι επιβαρυντικοί παράγοντες του συνδρόμου, είναι ο σακχαρώδης διαβήτης, τα αυτοάνοσα νοσήματα, οι χειρουργικές επεμβάσεις, ή μια προηγούμενη ανεπαρκής θεραπεία. Η κλινική εξέταση του ασθενή, σε συνδυασμό με μια μαγνητική τομογραφία οδηγούν τον ορθοπαιδικό στη διάγνωση του παγωμένου ώμου.

Η ένταση και η διάρκεια των συμπτωμάτων ποικίλει από ασθενή σε ασθενή. Αρχικά ο πόνος είναι ιδιαίτερα οξύς και χειροτερεύει τη νύκτα. Σταδιακά ο πόνος υποχωρεί αλλά η άρθρωση παραμένει δύσκαμπτη. Συγκεκριμένα, η πορεία της πάθησης χωρίζεται σε 3 στάδια. Το επώδυνο στάδιο, το στάδιο δυσκαμψίας (4 μήνες-1 έτος), και το στάδιο υποχώρησης των συμπτωμάτων (εώς 2 έτη).

Γίνεται κατανοητό ότι ο παγωμένος ώμος θα εκδηλωθεί με συγκεκριμένο τρόπο, και πιθανόν ο ασθενής να αυτοιαθεί. Η φυσικοθεραπεία σε συνδυασμό με τη φαρμακευτική αγωγή του γιατρού (αναλγητικά, αντιφλεγμονώδη), παρεμβαίνει στην ένταση των συμπτωμάτων ώστε αυτά να εκδηλωθούν ηπιότερα, και το άνω άκρο να διατηρηθεί λειτουργικό. Σε σοβαρές περιπτώσεις, εξετάζεται η χειρουργική λύση της αρθροσκόπησης.

Αφού περάσει το επώδυνο στάδιο, ο ασθενής ξεκινάει φυσικοθεραπείες στο στάδιο δυσκαμψίας. Οι φυσικοθεραπείες περιλαμβάνουν ενδεικτικά τα ακόλουθα:

• Ηλεκτροθεραπεία (TENS, Η.Μ.Ε.)
• Υπέρηχοι (1MHz)
• Laser (χαμηλής ισχύος)
• Θεραπευτική μάλαξη
• Κινησιοθεραπεία (παθητικές, υποβοηθούμενες, εκκρεμοειδείς, ισομετρικές, ενδυνάμωσης, λειτουργικές, ιδιοδεκτικές)
• Αρθρική κινητοποίηση (Manual therapy)
• Κρυοθεραπεία
• Kinesiotape