Με πολύ ευχάριστες αναμνήσεις θα θυμάμαι την ομιλία που έδωσα στο 1ο Συνέδριο Σωματικής Άσκησης και Φυσικοθεραπείας στην Τρίτη Ηλικία, μέσα στην κατάμεστη αίθουσα ’’Βούλα Πατουλίδου’’, του Grand Hotel Palace. Το συνέδριο διοργανώθηκε στις 14-16 Δεκεμβρίου 2012, στη Θεσσαλονίκη, από την Ελληνική Εταιρεία Alzheimer και Συγγενών Διαταραχών (Alzheimer Hellas), καθώς και από το Πανελλήνιο Ινστιτούτο Νευροεκφυλιστικών Νοσημάτων (PINDis). Πραγματικά το επιστημονικό επίπεδο των εργασιών που παρουσιάστηκαν ήταν αρκετά υψηλό, ενώ δόθηκε η ευκαιρία γόνιμου διαλόγου μεταξύ των συνέδρων. Να τονίσουμε ακόμη, ότι μετά το πέρας των εργασιών του συνεδρίου χορηγήθηκαν στους συμμετέχοντες 11 μόρια Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης από τον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο. Η ομιλία μου είχε θέμα: Φυσικοθεραπευτική παρέμβαση στους ηλικιωμένους. Παρακάτω σας παρουσιάζω περιληπτικά την εργασία.
Περίληψη
Πρωτίστως, ο φυσικοθεραπευτής πριν καταστρώσει το πλάνο αποκατάστασης με τους αντίστοιχους θεραπευτικούς στόχους, θα εξετάσει το ιατρικό ιστορικό (ατομικό, οικογενειακό, περιβαλλοντικό) και ταυτόχρονα θα λάβει υπόψη του τις οδηγίες από το θεράποντα ιατρό. Οι συχνότερες παθολογικές καταστάσεις στους ηλικιωμένους είναι οι διαταραχές αρτηριακής πίεσης (αθηρωμάτωση, αρτηριοσκλήρυνση), ο σακχαρώδης διαβήτης, τα κολοβώματα, οι καρδιοαναπνευστικές παθήσεις (Κ.Α., Χ.Α.Π., βηματοδότης), η οστεοπόρωση, η εκφυλιστική οστεοαρθρίτιδα, οι νευρολογικές διαταραχές (άνοια, Parkinson, Α.Ε.Ε., Σ.Κ.Π.), οι όγκοι (λεμφοίδημα μετά από μαστεκτομή), καθώς και η κατάθλιψη που συνοδεύεται από συχνές πτώσεις. Η πάροδος των χρόνων έχει επιπτώσεις στο μυικό ιστό (μυϊκή ατροφία, μείωση δύναμης, αύξηση των trigger points, μείωση κινητικών μονάδων, μείωση ιδιοδεκτικότητας), στο σκελετό (οστεοπόρωση, οστεοαρθρίτιδα, δυσκαμψία, μείωση σωματικού ύψους), ή στο νευρικό σύστημα (ν. Alzheimer, ν. Parkinson). Προτείνεται φυσικοθεραπευτικό πρόγραμμα ανά περίπτωση. Σε βαριά περιστατικά, έχουμε τους μακροχρόνια κατακεκλιμένους ασθενείς. Κύριο μέλημα του φυσικοθεραπευτή στους ασθενείς αυτούς, είναι να εφαρμόσει τις κατάλληλες τεχνικές για την αποφυγή επιπλοκών (κατακλίσεις, αγκυλώσεις, οιδηματώδη άκρα, μυικές βραχύνσεις, ατροφίες, συλλογή βρογχικών εκκρίσεων, φλεφοθρόμβωση). Η άσκηση στους ηλικιωμένους είναι ιδιαίτερα ωφέλιμη αφού συμβάλλει στην ευκαμψία των αρθρώσεων, στο σκελετό, στην ελαστικότητα, στη μυϊκή ενδυνάμωση, στη βελτίωση του καρδιοαναπνευστικού συστήματος, και στη ψυχική ευεξία. Τα 3 θεραπευτικά σχήματα με τα οποία μπορεί να εφαρμοστεί είναι ατομικά, ανά ζεύγη, ή ομαδικά (σχήμα Π). Συμπερασματικά, ο φυσικοθεραπευτής σε συνεργασία με τους άλλους επαγγελματίες υγείας, θέτει εξατομικευμένους στόχους για κάθε ασθενή με κύριο μέλημα τη λειτουργικότητα και την αυτοεξυπηρέτησή του.
Ιωάννης Σ. Παναγιωτόπουλος
Φυσικοθεραπευτής, πτυχ. Α.Τ.Ε.Ι. Αθηνών
Μ.Φ.Η. Ο Άγιος Γεώργιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου