Περιοστίτιδα κνήμης

Των Χρήστου Πουλή - Γιάννη Παναγιωτόπουλου (δημοσιευμένο στο basketblog.gr)

Η περιοστίτιδα κνήμης ανήκει στα σύνδρομα υπέρχρησης (Overuse syndrome), και είναι η εκδήλωση φλεγμονής στην πρόσθια επιφάνεια της κνήμης. Στο μπάσκετ συναντάμε συχνά αυτό το φαινόμενο (Shin Splint Syndrome), αφού είναι άθλημα που απαιτεί σπριντ, άλματα, εκρηκτικές κινήσεις, και απότομες αλλαγές κατεύθυνσης.

Υπάρχουν τρεις διαφορετικές κατηγορίες οι οποίες μπορεί και να συνυπάρξουν μεταξύ τους ή να τις δούμε σαν ξεχωριστές περιπτώσεις.

1. Εκφυτική Τενοντίτιδα Oπισθίου Κνημιαίου Mυός (Posterior Tibialis Tendinitis).
2. Περιοστίτιδα της Κνημιαίας ακρολοφίας (Τibial Crest Periostitis)
3. Κάταγμα κοπώσεως της Κνήμης (Τibial Stress Fracture)

Η φλεγμονή λοιπόν, μπορεί να προέρχεται από έντονη κόπωση, λανθασμένη προπόνηση, ακατάλληλα υποδήματα, ακατάλληλη αγωνιστική επιφάνεια, κατάγματα κόπωσης κνήμης, μυϊκούς τραυματισμούς της περιοχής (πρόσθιος κνημιαίος), διαστρέμματα ποδοκνημικής, φλεγμονή του περιόστεου κνήμης, καθώς και από ανατομικά προβλήματα του άκρου πόδα (πλατυποδία, ιπποποδία, βλαισοποδία κ.α.).

Προδιαθεσικοί παράγοντες για το Shin Splint Syndrome

1. Η υπερβολική εξωτερική στροφή του ισχίου (External Rotation)
2. Η αυξημένη εξωτερική συστροφή της Κνήμης (Tibial External Rotation)
3. Ο υπερπρηνισμός του άκρου ποδός (Foot hyper-pronation)
4. Ο αυξημένος υπτιασμός της πτέρνας (Ηeel heper-supination)

Καταλαβαίνουμε οπότε, πόσο σημαντικό είναι να εντοπίσουμε τους παράγοντες που δημιουργούν τη φλεγμονή, και δευτερευόντως να επικεντρωθούμε στην ανακούφιση των συμπτωμάτων. Έτσι θα σπάσει ο φαύλος κύκλος, αίτιο - φλεγμονή - πόνος - μυϊκός σπασμός - κακή αιματική κυκλοφορία - συγκέντρωση αλγογόνων παραγόντων (γαλακτικό οξύ) - πόνος, και θα αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά την περιοστίτιδα κνήμης.

Τα συμπτώματα που παρατηρούμε είναι η γνωστή εικόνα μιας φλεγμονής, δηλαδή πόνος (κυρίως στη μεσότητα της κνήμης), οίδημα, ερυθρότητα και τοπική αύξηση θερμοκρασίας. Πιθανόν με τη ψηλάφηση της περιοχής να εντοπίσουμε trigger points, κυρίως στον πρόσθιο κνημιαίο.

Η διάγνωση της παθήσεως είναι απλή, με τα χέρια. Στο πρόσφατο Σύνδρομο Επώδυνης Κνήμης οι ακτινογραφίες δεν δείχνουν τίποτα. Στο χρόνιο ή επαναλαμβανόμενο Σύνδρομο Επώδυνης Κνήμης, οι απλές ακτινογραφίες συνήθως πάλι δεν δείχνουν τίποτα, αλλά ενίοτε δείχνουν ανωμαλίες και νέα παραγωγή οστού, τόσο στην έκφυση του Οπίσθιου Κνημιαίου Μυός, όσο και στην Μεσόστεο Μεμβράνη. Το Σπινθηρογράφημα οστών με ραδιενεργό Τεχνήτιο 99m, είναι φυσιολογικό στην Τενοντίτιδα, ενώ στην Περιοστίτιδα δείχνει επιμήκη αυξημένη πρόσληψη του ραδιενεργού ισοτόπου, στο δε Κάταγμα Κοπώσεως, δείχνει εντοπισμένη εγκάρσια πρόσληψη.

Το πρώτο 48ωρο, στην οξεία φάση της περιοστίτιδας κνήμης, φροντίζουμε να περιορίσουμε τα συμπτώματα της φλεγμονής εφαρμόζοντας το πρωτόκολλο ΚΑΠΑ (Κρυοθεραπεία, Ανάρροπη θέση, Περίδεση, Ανάπαυση). Παράλληλα ο αθλητής λαμβάνει τη φαρμακευτική αγωγή του ιατρού (αναλγητικά, αντιφλεγμονώδη).
Μπορούμε ακόμα να εφαρμόσουμε:

ηλεκτροθεραπεία
ήπιες διατατικές ασκήσεις,
kinesiotaping.

Από την τρίτη μέρα και ύστερα εφαρμόζεται ένα πλάνο φυσικοθεραπείας που κυρίως περιλαμβάνει τις ακόλουθες θεραπευτικές μεθόδους:

ηλεκτροθεραπευτικά ρεύματα (TENS),
υπέρηχο (3MHz),
Laser (χαμηλής ισχύος),
δινόλουτρο (εναλλαγή κρύο - ζεστό - κρύο),
αποιδηματική μάλαξη κατά μήκος της κνήμης,
κινησιοθεραπεία
ενδυνάμωση με thera band,
διατάσεις P.N.F.,
προοδευτικές ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας,
κρυοθεραπεία,
kinesiotaping

Παροτρύνουμε τον αθλητή, να κάνει ένα πελματογράφημα ώστε να κατασκευαστούν ειδικά ορθοτικά πέλματα που θα υποστηρίζουν την ποδική του καμάρα. Τα ειδικά ορθοτικά πέλματα Σιλικόνης πρέπει να είναι με κλίση (έσω ανάσπαση), για την αποφυγή του υπερπρηνισμού, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν και στα συνηθισμένα παπούτσια καθημερινής χρήσης με σκοπό την πρόληψη υποτροπών. Η χρήση ελαστικών επικνημίδων θα δώσουν επιπλέον ανακούφιση, υποστηρίζοντας την περιοχή και βελτιώνοντας το κυκλοφορικό.
Τέλος όπως πάντα, θα αναφέρουμε ότι η καλή συνεργασία μεταξύ φυσικοθεραπευτή και γυμναστή παίζει καθοριστικό ρόλο στο συγκεκριμένο σύνδρομο έτσι ώστε ο αθλητής να επανέλθει ομαλά στην αγωνιστική δράση.